Van Opdorp gelooft niet in toeval. Mensen en gebeurtenissen komen op je pad om een reden. Hoewel ze haar zegeningen telt, was het niet altijd makkelijk. De dood van Werner, haar vader én grote voorbeeld, voorop. Op de rijdende trein van een groeiend bedrijf springen, viel op zijn zachtst gezegd ook niet mee. Daarnaast heeft ze als alleenstaande moeder de zorg voor haar dochter Julie (2,5) en een volle sociale en maatschappelijke agenda. Zo zit ze nog in de Junior Kamer Zeeuws-Vlaanderen, het netwerk van jonge ondernemers uit de regio. Toen kort geleden een paar mensen die haar erg na staan, plots ernstig ziek werden, zat haar mandje even te vol. Tijd voor zelfreflectie. ,,Er is meer dan werken alleen'', vertelt ze aan het AD.
Transport in de genen
In de persoon van Wesley van Hoeijen kruiste een geschikte nieuwe algemeen directeur haar pad. ,,Wesley deelt mijn normen en waarden en visie op het bedrijf en ik kan de zaak tijdens mijn sabbatical met een gerust hart aan hem overlaten. Ik kom terug, het bedrijf is mijn tweede thuis, het transport zit in mijn genen. Maar in welke functie dat zal zijn, daar heb ik een jaar de tijd voor om over na te denken. In 2021 wil ik met mijn dochtertje veel reizen. Met haar Europa door in een Volkswagen T1 busje. Ik moet er alleen nog even voor sparen, man, wat zijn die dingen dúúr!”
Lees ook: Deze Helmondse straat wordt gerund door enkel vrouwelijke ondernemers
Hoe is het om als, laten we wel wezen, aantrekkelijke vrouw aan het hoofd te staan van een bedrijfstak die wordt gedomineerd door mannen?
,,Dat was destijds enorm spannend. Ik was jong, dochter-van en ook nog eens blond. Maar ik ben erin gegroeid, ben in de processen gekropen. In de begintijd werd ik door personeel en klanten misschien niet voor vol aangezien, maar dat heb ik door hard werken echt wel goedgemaakt. Mijn opa Bernhard, die voor mijn vader de zaak leidde, was zijn tijd ver vooruit toen hij zei: ‘Jongen of meisje, dat maakt niet uit. Het is je instelling en inzet die telt’.”
Krijg je als vrouw meer voor elkaar dan een man in dezelfde functie?
,,Dat weet ik niet. Dat ligt toch aan de manier waarop je zaken benadert. In gesprekken of onderhandelingen ben ik hard op de inhoud. Ik zorg voor een goede voorbereiding en ga voor wat ik wil. Maar ik ben wel zachter op de vorm; dus hoe ik de boodschap breng. Dat werkt voor mij. Ik denk dat mijn gedrevenheid een goede karaktereigenschap is in dit werk. Aan de andere kant moet ik misschien soms toch wat minder direct zijn. Als ik ergens wat van vind, dan zeg ik dat ook duidelijk. Ja is ja en nee is nee. Recht voor z’n raap. Ik heb een hekel aan pappen en nathouden. Ik heb zwarte sneeuw gezien, maar ook heel mooie witte toppen.”
Als moeder hecht ik, zeker nu ze nog zo jong is, aan de drie R’en: rust, reinheid en regelmaat. En nu ik erover nadenk, op de zaak ook
Manon van Opdorp, transportondernemer
Je overgrootvader richtte het bedrijf op, je opa en vader hebben het bedrijf verder uitgebouwd. Welk stempel heb jij tot nu toe op het bedrijf gedrukt?
,,Ik heb om te beginnen meer de focus gelegd op transport en logistiek. Het onderhoud aan de vloot heb ik uitbesteed, dat doen we niet meer zelf, terwijl mijn vader dat wel in eigen huis hield. Ook heb ik het hoofdgebouw met de kantoren aangepakt. Ik was zes jaar toen ik de eerste steen mocht leggen van het oude pand. En toen ik in de zaak kwam, was alles nog steeds bordeauxrood met beige. Dat moest anders. We hebben nu een modern hoofdgebouw, fris, open en transparant, zoals het bedrijf zelf ook is en waar iedereen zich thuis voelt. Ook let ik erop dat ons wagenpark helemaal up-to-date is. Ik bedoel, die jongens zijn een hele week van huis, dan moeten de trucks helemaal in orde zijn, ze moeten trots zijn op hun truck. Vorig jaar renoveerden we ons eigen tankreinigingsstation, waar ook andere bedrijven gebruik van kunnen maken. De afdeling feed (veevoeder) is er ook bijgekomen. Ik wil de basis bewaken die mijn voorgangers hebben gelegd. Ik wil niet volgen, maar voorop lopen. Ik wil niet de grootste, maar wel de beste in het transport zijn en blijven.”
Ben je als manager anders dan als moeder?
,,Als moeder hecht ik, zeker nu ze nog zo jong is, aan de drie R’en: rust, reinheid en regelmaat. En nu ik erover nadenk, op de zaak ook. Clean-deskbeleid, bijvoorbeeld. Nuchterheid en niet flauw zijn, daar sta ik ook voor. En ruimte voor vrijheid, veel aandacht voor het sociale aspect. Ik ben erg betrokken bij mijn dochter, ook bij mijn medewerkers. Ik wil weten wat er speelt, zodat ik waar dan ook kan helpen. Een vaste structuur vind ik ook heel belangrijk. Ik ben van de lijstjes en het afvinken. Thuis en op de zaak.”
Lees ook: Melis Logistics: hoe een honderdjarig familiebedrijf vernieuwt en excelleert
Is het toch een beetje te combineren, de zaak en het moederschap?
,,Jawel, ik heb de vrijheid dat ik mijn eigen tijd kan indelen. Dat is wel het belangrijkste. Dat ik zelf kan bepalen wanneer ik haar breng naar en ophaal van de opvang bijvoorbeeld. Dinsdag is mijn mamadag en die is heilig voor ons. Dan plan ik geen zakelijke afspraken, maar doen we samen leuke dingen. Ik ben ook gestopt met werken op zaterdag, maar als hier op de zaak wat te doen is, neem ik mijn dochter meestal wel mee. Ik vind het belangrijk dat ze ziet wat mama doet en wat haar familie heeft neergezet.”
Wordt Julie later de vijfde generatie?
,,Met haar voorletter, zou het in ieder geval een mooie voortzetting zijn van de oprichter, mijn overgrootvader Jef...”
Nee! Heb je die naam daarom...?
,,Nee joh, die vonden we gewoon mooi, maar het komt toevallig ook mooi uit. Even serieus; natuurlijk zou ik het fantastisch vinden als ze later in mijn voetsporen treedt en de familietraditie voortzet. Maar ik zou eerlijk gezegd nog trotser op haar zijn als ze iets heel anders zou gaan willen doen en ervoor zou kiezen haar hart te volgen. Het maakt me echt niet uit, als ze maar gelukkig is, dáár draait het uiteindelijk om. Het is háár toekomst, haar keus.”
Wat zou je in de toekomst nog voor de zaak willen?
,,Ik kijk steeds naar nieuwe kansen en wil zo veel mogelijk werken met bedrijven uit onze eigen regio. De Nieuwe Sluis in Terneuzen biedt daar kansen toe. Ik zie daardoor meer bedrijven deze kant op komen. Ik geloof sterk dat als je in de regio investeert, dit zich ook weer in de streek uitbetaalt. Vooral lokaal zakendoen, dat is mijn bijdrage om de streek leefbaar te houden en het bedrijf florerend. Winst is niet het belangrijkste, continuïteit wel.”
Kijk naar de vrouwen in de zorg! Dát zijn pas powervrouwen, die combineren hun gezin met dagelijks vele uren zorg voor een ander
Manon van Opdorp, transportondernemer
Je houdt ontzettend veel ballen in de lucht. Vind je de term ‘powervrouw’ bij je passen?
,,Wat? Nee joh! Kijk naar de vrouwen in de zorg! Dát zijn pas powervrouwen, die combineren hun gezin met dagelijks vele uren zorg voor een ander. Tegenwoordig helemaal. Als ik dan naar mezelf kijk, dan zeg ik: wat doe ik dan eigenlijk? Ik vind het met hen vergeleken eigenlijk helemaal niet zo bijzonder.”
Je hebt heel veel voor je kiezen gehad. Maar volgend jaar dus even tijd voor jezelf en je dochter...
,,Ja. Op een gegeven moment dacht ik: ik heb nu dertien jaar buzz gegeven. Heb ik alles eruit gehaald wat er in zit? Nee dus. Dat idee heb ik niet. Mijn vader stierf veel te jong aan kanker, iemand die me zeer aan het hart gaat, kreeg een tumor. Ik ben veertig, wat staat mij nog te wachten? Maar ik ben gezond, Julie hoeft nog niet naar school, dus nú kan het. Ik wil met haar reizen, dingen beleven, herinneringen maken. Het emotioneerde mij toen ik op de zaak vertelde dat ik een jaar op sabbatical zou gaan, maar iedereen reageerde heel erg positief. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, want ik werk ‘nog maar’ dertien jaar hier. Er zijn hier mensen die zelfs nog met mijn opa hebben gewerkt. Ik zou graag willen zeggen dat ik mijn hoofd kan leegmaken met hardlopen op de zeedijk in Terneuzen, maar dat is niet zo, dat is ook helemaal niks voor mij. Familie was en is belangrijk voor me. Ook iedereen op de zaak is als familie voor me. Ik wil er voor hen blijven, en daarom ga ik even weg.”
Lees ook: Topvrouwen in bedrijfsleven: Nederland slechts middenmoter
