Baas boekers Mojo Concerts over stijgende prijzen en miljoenen betalen

De eerste band die Rob Trommelen boekte was The Bintangs. ,,Ik weet het nog precies. Dat was bij jongerencentrum 't Schooltje in Kaatsheuvel in 1979. We hadden als vrijwilligers zelf een podium getimmerd maar de bandleden wilden er eerst niet op. Te gevaarlijk. Pas toen we ze een paar extra bakken bier hadden gegeven, wilden ze spelen." Nu boekt Trommelen (58) voor Mojo Concerts uit Delft achteloos supergrote acts als Coldplay en Red Hot Chili Peppers en glijden er miljoenen door zijn vingers.

Organiseertalent

Bij 't Schooltje in Kaatsheuvel ontdekte hij zijn organiseertalent. ,,In 1984 ben ik samen met iemand voor mezelf begonnen: Background Agency. Je had toen Vengeance, een hardrockband in Waalwijk met Oscar Holleman. Die wilden van hun boeker af. Die jongens waren bekend, ze hadden een platencontract bij CBS. Ik ben hun boekingen gaan doen. Twee jaar later belde Harry Smits, die in Limburg een boekingskantoor had en veel buitenlandse hardrockbands deed. Hij ging verhuizen naar Hamburg en ik kon zijn handel overnemen. Daarmee kreeg ik opeens veel buitenlandse bands, zoals Helloween. Het ging best lekker. De hardrocksector groeide flink. Als boeker pakte je tien, vijftien procent. Eind 1990 belde Willem Venema van Mojo. Ze waren niet zo thuis in het hardrocksegment, of ik dat niet voor hen wilde doen. Maar ik had net mijn bijbaan opgegeven en had helemaal geen zin om weer onder een baas te gaan werken. Dat was geen probleem, we gingen gewoon samenwerken. In 1993 belde Venema dat er een boeker ziek was geworden. Er moest dringend iemand bij op kantoor want Pinkpop kwam eraan. Toen heb ik ja gezegd. Ik dacht: als ik er nu niet instap, doet iemand anders het."

Lees ook: Lowlands-directeur Eerdenburg: zakelijke worsteling in creatieve wereld

Baas van zeventien boekers

Sinds 1994 is Trommelen partner bij Mojo en deelt hij mee in de winst. Trommelen is de baas van de zeventien boekers van het bedrijf. Ja, hij heeft goed geboerd, beaamt hij, zittend aan de rand van een eindeloos grote vijver achter zijn huis in Den Hout. Er zwemmen fiere koikarpers in. In de verte draait zijn grasrobot kalmpjes rondjes over het gazon. Af en toe klinkt er muziek uit een van de bijgebouwen. Trommelen heeft er een grote bar gemaakt waar hij of een van zijn vier zonen een feestje kunnen geven of oefenen met hun band. Twee van zijn jongens spelen gitaar. Zelf speelt hij niets. ,,Ik ben niet muzikaal."

Hoe rock'n roll is je leven nog?

,,Best wel. Nee, geen drank of drugs, maar wel veel reizen, vooral naar de VS, veel concerten zien. Het is allerminst een negen tot vijf-baan. Maar het is geen straf, hoor. Dit is wat je leuk vindt. Je moet de concertbeleving zelf ervaren."

Je bent namens Mojo al jaren betrokken bij de organisatie van Pinkpop. Wat is je rol daarin?

,,We hebben een partnerschap met Jan Smeets. Wij zorgen voor de bands, hij is de producent en eigenaar. Ik heb het in 2004 overgenomen toen Venema vertrok bij Mojo. Ik heb affiniteit met Pinkpop. In 1978 gingen we vanuit Kaatsheuvel al met een busje er naartoe. Pinkpop is geen hogere wiskunde, hoor. Je hebt drie grote namen nodig. Daar zorg ik voor en de rest is invullen. Dat doen we met zijn allen. Pinkpop is een mainstream festival. Ik ga er ook met mijn zonen naartoe. Je moet het breed programmeren."

Dit jaar mopperde Smeets hardop: Justin Bieber op zijn festival!

,,Je kunt niet eeuwig met de Paul McCartneys en de Bruce Springsteens bezig blijven. Ik vond Bieber een goede zet, een stap in de toekomst. Al vond ik niet dat Bieber erg zijn best deed. Martin Garrix ging er daarna makkelijk overheen met zijn draaitafel. Maar het was er volle bak en het jonge publiek vond het prachtig. Ja, Jan vindt dat niks. We houden hem steeds op de hoogte, maar wij gaan over de artiesten. Guus Meeuwis wil hij ook liever niet. Dan maken we een paar dagen ruzie. En hij blijft dan maar steeds hopen dat het niet doorgaat. Maar het gaat wél altijd door."

Hoe belangrijk is Pinkpop nog?

,,Het is het grootste festival van Nederland! Buitenlandse band willen er graag spelen. Wie er wel en wie er niet kunnen spelen, dat is een gevoel. Daar spreken we onderling met de boekers over. Ik zou graag een keer Beyonce willen hebben bijvoorbeeld. Maar Rihanna past dan weer niet. Jay Z zou wat mij ook zo op Pinkpop kunnen staan, maar Drake? Hmm. Dat is toch teveel Randstad. Pinkpop is het plattelandsfestival van het zuiden. Het publiek wil meezingen. Je hebt vijftien, twintig namen die als hoofdact kunnen fungeren. Grote acts hebben plannen anderhalf jaar of twee jaar vooruit. Over twee jaar bestaat Pinkpop 50 jaar. Dat moet iets speciaals worden. Daar ben ik nu al mee bezig."

Je doet ook Bospop in Weert, met veel oude namen.

,,Het festival met bands die twintig jaar geleden hip waren, ja. Leuk om te doen. Er zijn heel veel bands die na stil te hebben gelegen weer gaan spelen. Waarom niet? John Fogerty heb ik recent geboekt. Kiss, Guns 'n Roses. Ik heb nu weer Toto in de Ziggo Dome gezet. In een dag tijd werden 11.000 kaarten verkocht. De fans bepalen. Het is aan ons om in te schatten of er ook genoeg publiek naar komt kijken. Ik ben met de artiesten mee gegroeid. Met hardrock doe ik niet meer zoveel. We hebben geprobeerd een aantal grote festivals neer te zetten. Maar dat is een zachte dood gestorven. Het probleem is dat er niet genoeg headliners zijn. Hardrock is een niche. Als bands bekender worden, willen ze niet meer op een hardrockfestival spelen maar op Pinkpop of Werchter."

Je had altijd de naam precies te weten hoeveel concertkaarten een artiest zou gaan verkopen.

,,Ja, daar ben ik behoorlijk goed in. Dat is wel moeilijker geworden. Vroeger belde je gewoon de platenmaatschappij om te weten hoeveel platen er waren verkocht. Nu moet je op sociale media kijken wat ze doen. Het hele popklimaat is wel veranderd. Je hebt nu artiesten die een grote hit scoren maar nog niet kunnen toeren omdat ze nog maar twee nummers hebben. Het klassiek model van langzaam je publiek opbouwen, is weg."

De prijzen zijn de laatste jaren ook fors gestegen. Zijn de grenzen daar zo langzamerhand niet bereikt?

,,We staan wel op de rem, hoor. Maar uiteindelijk bepaalt de artiest of de boeker van de artiest hoe hoog de uitkoopsom is. Vervolgens moet jij gaan rekenen. Welke zaal en welke prijs je kunt bieden. Het is gewoon zaken doen. Hard onderhandelen over allerlei dingen. Zo komt het dat een kaartje soms 49 of 89 euro kost. Soms gaat het mis. Elke boeker heeft een of twee zeperds. Daarom hebben we ook twee keer in de week boekersoverleg. Dan komen de problemen op tafel. Kan het wel, kan het niet? Is het kaartje niet te duur? Dan nemen we een beslissing. Mijn ervaring is dat als iemand een artiest heel graag wil zien, het hem niet uitmaakt hoeveel hij moet betalen. Bands zijn ook veel duurder nu. Red Hot Chili Peppers bijvoorbeeld zette ik in 2005 voor 400.000 euro op Pinkpop. Nu kosten ze anderhalf tot twee miljoen."

Je woonde in Kaatsheuvel, in Sprang-Capelle en nu in Den Hout. Hoe belangrijk is Brabant voor jou?

,,Ik ben overtuigd Brabo! Ik heb er goede contacten. Als ik iets voor Brabant kan doen, dan doe ik dat. Ik heb me met Frens Frijns van 013 ingespannen voor het hiphopfestival Woo Hah! in Tilburg. Daar ben ik wel trots op. Hiphop in Brabant, dat kon niet, zei iedereen. Maar het kan wel. Dat hebben we bewezen. Ik ben negen jaar geleden in Den Hout terechtgekomen omdat ik dichter bij Delft wilde wonen. Na zes weken stonden er al drie knapen voor de deur. Ze hadden een festival: Paaspop. Nee, ik ben niet in het bestuur gaan zitten. Maar ik geef ze wel adviezen. Toen het een paar jaar geleden opeens een stuk minder ging, heb ik geholpen. Dat vind ik leuk om te doen."

Je bent ook nog manager van Sharon Kovacs.

,,Ja. Oscar Holleman, haar vroegere producer, benaderde me. Dat doe ik niet namens Mojo. Als manager heb je veel meer geduld nodig. Bands boeken is gewoon rammen. Sharon is een enorm talent, een wereldster in wording. Haar tweede album was in principe gereed, maar haar platenmaatschappij, Warner Duitsland, wilde nog een of twee nieuwe nummers erbij. Dus is ze weer terug naar Londen en ben je zo een half jaar verder. Haar album gaat dit jaar niet meer komen. Als manager heb je meer met de artiesten van doen dan als boeker. Ik spreek niet zo vaak artiesten. Ja, soms geef ik ze een handje. Of ik ontmoet ze backstage. Als ze nog niet nog groot zijn, vinden ze dat leuk. Met Kovacs moet je heel andere dingen doen. Zo heb ik de zakelijke 'scheiding' tussen Oscar en Sharon geregeld. Die twee maakten elkaar helemaal gek."

Profiel Rob Trommelen

Rob Trommelen (58) volgde zijn middelbare schoolopleiding aan het Mollercollege in Waalwijk. Organiseerde eind jaren zeventig zijn eerste concerten in jongerencentrum 't Schooltje in Kaatsheuvel. Begon in 1984 voor zichzelf met het boekingskantoor Background Agency. Mojo Concert in Delft benaderde hem als boeker van hardrockconcerten. In 1993 kwam hij bij Mojo in dienst. Trommelen nam met Mojo in 2005 het boeken van bands voor Pinkpop over. Trommelen is getrouwd en woont in Den Hout. Hij is ook manager van Kovacs.