Kapsalon Nanny's al dertig jaar niet weg te denken uit Amersfoort

Het hele gezin is klant bij Nanny's HairDo op het Neptunusplein. En allemaal hebben we zo onze voorkeuren. Zelf dompel ik me al jaren onder in de waterval die Ricky Tuhusula heet. Nergens anders tref je een kapper die zo goed kan kletsen en knippen tegelijk. Soms vindt Armand van Zijp, de ingetogen eigenaar, dat er wel 'heel veel Ricky' in de zaak is. Aan de andere kant: als hij vakantie viert, is het er weer heel erg stil. ,,We kunnen gewoon niet zonder hem.''

Grote grijns

Om de luidruchtige, breedgeschouderde en getatoeëerde Ricky Tuhusula kan inderdaad niemand heen. Maar dat is slechts de verpakking. Daaronder gaat een man met een klein hartje schuil, dat hij verpand heeft aan de kapsalon. Dertig jaar geleden stapte hij als bleue 17-jarige binnen, om er niet meer weg te gaan. Nog (bijna) elke dag arriveert de Amersfoorter met een grote grijns op zijn gezicht. ,,Ik maak standaard een fotootje voor snapchat met de tekst 'Another day in paradise'.''

Huiskamer

Ricky zou waarschijnlijk nergens anders kunnen aarden dan in deze tot huiskamer omgevormde kapsalon, waar het tijdens een knipbeurt echt niet alleen over het weer en het werk gaat. Als het moet, leent Ricky zijn schouder aan een klant om op uit te huilen. ,,Van sommige klanten weet ik meer dan hun eigen kerel.''

Moluks

Zelf is Ricky ook een open boek. Als trouwe klant weet ik dat hij een dochter van 7 jaar heeft, van feesten houdt, er dan weer wel, dan weer niet een vrouw in zijn leven is, hij geregeld de sportschool bezoekt en voortkomt uit de Molukse gemeenschap van Barneveld. Daar streken zijn ouders begin jaren 50 na een lange boottocht neer. Die Molukse achtergrond speelt in Ricky's huidige leven niet zo'n grote rol. Niet voor niets besloten zijn ouders dat hun kinderen beter zouden integreren in een stad. Hooguit in specifieke situaties, als bijvoorbeeld de klant op bezoek komt die slachtoffer was van de treinkaping in 1977, is hij zich meer dan anders bewust van zijn achtergrond. ,,Wel wil ik mijn dochter ooit het land van haar voorouders laten zien.''

Vakschool

Het had met Ricky zomaar mis kunnen lopen. Op de vakschool sloeg hij nogal eens een les over. Hij zou, in navolging van zijn vader (steward op de Holland-Amerikalijn) en zijn broer, de horeca ingaan. Maar de onregelmatige werktijden stonden hem niet aan.

Familiebedrijf

Na een bezoek aan een ouderwetse barbier in Schuilenburg wist hij het: ik word kapper. Frans van Zijp, oprichter van de kapperszaak, gaf hem een kans. Ricky vond in het familiebedrijf, dat volgend jaar 60 jaar bestaat, een tweede thuis. ,,Op de kappersvakschool zat ik als enige jongen tussen 29 meiden. Vanaf dat moment heb ik nooit meer gespijbeld. En al mijn vrienden wilden model zitten. Hahaha!''

Knieën

Het kappersvak is funest voor de ledematen. Die 30 jaar staan waren een aanslag op zijn knieën. Door voldoende rust te nemen en zijn lichaam goed te verzorgen, hoopt Ricky het vol te houden.

Specialisatie

Vanuit het niets iets creëren, dát is voor hem nog altijd de uitdaging. ,,Ik heb me de afgelopen jaren gespecialiseerd in het scheren met open mes. Daar moet je wel voorzichtig mee zijn, maar het is freaking gaaf om te doen.''

Met de kritiek van het thuisfront op de vorige knipsessie in het achterhoofd, besteedt de jubilaris vandaag extra aandacht aan mijn kapsel. Als hij het schort wegtrekt en een spiegel achter mij ophoudt, ontsnapt het voordat ik er erg in heb: ,,Het perfecte bloempotmodel!'' Waarna Ricky zijn bekende gulle lach laat horen.