'De Poolse zwangerschapsverlofregeling lijkt ideaal: elke vrouw heeft recht op een jaar verlof. Een andere werknemer valt voor haar in en daarna kan ze terugkeren naar haar oude werkplek.
OntslagMaar na drie maanden mag ze alsnog worden ontslagen en zo is het ook mij vergaan, na de geboorte van mijn jongste. Ik raakte mijn leuke, verantwoordelijke baan bij een schoenwinkelketen kwijt. Mijn baas had zaken in heel Polen en ik verzorgde de inkoop. Ging ergens een nieuwe winkel open, dan huurde ik het personeel in en zette de logistiek en administratie op poten. Dat viel dus allemaal weg.
Mijn man Tommy had werk dat matig verdiende. Vanwege de onzekere economische situatie in Polen zat onze droom, voor onszelf beginnen, er niet in. Om onze twee kinderen een goede toekomst te bieden, pakten we in 2011 onze biezen. We vertrokken naar Vlissingen, waar Tommy's broer al woonde en werkte.
NederlandAanvankelijk werkten we als schoonmaker in een vakantiepark, kort daarna werden we allebei aangenomen bij Hotel Arion. Wat waren we blij! Ik werd serveerster bij het ontbijtbuffet, Tommy ging aan de slag bij de technische dienst. Mede dankzij onze Nederlandse vrienden Liesbeth en Egbert en de mensen van Stichting Droom die ons gratis Nederlandse les gaven, vonden we snel onze weg in de Nederlandse maatschappij.''
Sprong in het diepe,,Afgelopen januari stopte ons arbeidscontract bij het hotel. We moesten weer een nieuwe start maken. We hadden recht op een uitkering, maar toen er een geschikt winkelpand op ons pad kwam in het centrum van Vlissingen, sprongen we in het diepe en openden we de winkel waar we al lang van droomden: Onder Het Rieten Dak, een delicatessenzaak met uitsluitend Poolse producten, en dan vooral op het gebied van vlees en worst.
Niet dat de Nederlandse winkels onvoldoende keus hebben, maar Polen houden niet zo van voorgesneden karbonaadjes, die schuiven liever een flink stuk vlees de oven in. En Poolse worst is heel anders gekruid dan Hollandse saucijsjes. Geloof me, als je onze worst geproefd hebt, dan wil je nooit meer iets anders! We hebben onze winkel een Nederlandse naam gegeven, omdat we ook Nederlandse klanten willen verwelkomen. Voorzichtig aan weten zij ons te vinden.''
Voldoening,,We hebben onze winkel een kleurrijk, landelijk interieur gegeven en Tommy heeft binnen een rieten dak gemaakt, zodat de klanten letterlijk onder een rieten dak boodschappen doen. Het runnen van onze eigen zaak geeft veel voldoening; onze klanten zijn blij en daar zijn we dolgelukkig mee. Een beetje eng is het wel, want de inkomsten zijn onzeker. Maar we zitten wél zelf achter het stuur. Dat is een machtig gevoel."
