De Vermeer Windmill, zoals deze is gedoopt, draaide na de ingebruikname in 2002 in eerste instantie alleen op zaterdag. Daar kwamen duizenden toeristen uit de regio op af en daarom heeft Verbij 25 molenaars opgeleid. Nu draait de molen in het christelijke Iowa dagelijks, behalve op zondag. De middenstand in Pella is maar wat blij met die tienduizenden bezoekers.
Verbij werd bekend door de bouw van nieuwe molens en het restaureren van oude exemplaren in ons land, maar heeft inmiddels ook zijn sporen verdiend in het buitenland. Een van de vaste medewerkers van het bedrijf reist binnenkort naar de staat Illinois (Chicago) om daar de zes door Verbij gebouwde molens met hulp van plaatselijke werklieden een grondige opknapbeurt te geven.
Mooie verhalenLucas Verbij (56) kan mooie verhalen vertellen over zijn buitenlandse projecten. Zo maakte hij al in 1994 een offerte voor de herbouw van de grootste molen van de Verenigde Staten in het Golden Gate Park van San Francisco. Alles werd aan de Van Klaverweijdeweg in Hoogmade gemaakt, inclusief de zestig ton wegende kap met de veertien ton wegende bovenas. De aannemer in de VS ging echter failliet en dat vertraagde de bouw aanzienlijk. Uiteindelijk kreeg Verbij alles betaald en werd de molen in 2011 in San Francisco in gebruik genomen.
Een ander mooi verhaal is de bouw van molen De Destilleerketel in Rotterdam, in 1987 de eerste grote klus van Lucas, die toen in dienst was bij zijn vader Hein. Plotseling kwam er een telefoontje van Japanners, die een identieke molen wilden laten bouwen bij Osaka. Een paar jaar later bouwde Verbij een dergelijke molen in Noord-Japan. Die molen raakte bij de laatste aardbeving ernstig beschadigd en is in 2012 door het bedrijf weer helemaal hersteld.
Bij al die verhalen zou je bijna vergeten dat Verbij ook een aannemingsbedrijf runt. Vorig jaar is door 22 man personeel meer omzet gehaald uit de bouwafdeling dan uit de molens. Dit jaar zal dat andersom zijn, omdat Verbij veel complexe verbeteringen moet uitvoeren aan de funderingen. Via kunstgrepen moet zo'n molen dan 'omhoog worden gehouden', zodat de medewerkers eronder kunnen werken.
BusjeToen Hein (Hendrikus) Verbij de zaak in 1958 van zijn vader Gijs overnam, was het nog echt sappelen geblazen. Als hij in Noord-Holland een molen moest repareren, reisde Hein met bus, trein en weer met de bus met een stapel deklatten in de ene en zijn gereedschapskist in de andere hand.
Pas in 1965 kon hij het zich veroorloven een eerste autobusje te kopen en zelfs toen nog waarschuwde zijn vader: "Met zo'n auto rij je de klanten voorbij.''
BeginHet familiebedrijf begon in 1868 toen Hein sr. (Hendricus) Verbij in Hoogmade een bestaand bedrijfje overnam, waar ook al molens werden gemaakt. Deze Hein overleed jong en in 1918 moest Gijs, heel jong, de zaak aan de Does runnen. Hij had niet veel geluk. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de crisis, toen de Tweede Wereldoorlog en daarna dachten de mensen niet direct aan molens, hoewel het bedrijfje met slechts één personeelslid zich ook op de bouwmarkt begaf.
Hein jr. maakte er sinds 1958 een succes van, mede omdat veel molens rijksmonumenten werden en er meer geld beschikbaar kwam voor restauratie. Ook toen werd nog veel met de hand gedaan. Pas in 1967 werd voor het eerst een kraan gebruikt. Een jaar voordat de huidige eigenaar Lucas in 1991 in de zaak kwam, werd het bedrijf verplaatst naar de locatie aan de Van Klaverweijdeweg.
Het is de vraag of Verbij een familiebedrijf blijft. Lucas en zijn ex-vrouw hebben vier kinderen, van wie Kaj (21) de beroemdste is. Hij is Nederlands schaatskampioen op de sprint en weet ook nog niet wat hij later gaat doen. Een keerzijde van topsport is dat Kaj maar een paar keer per jaar naar huis komt. Hij ging al op zijn 16de op kamers in Heerenveen en benutte vorig jaar zijn vakantie om zijn zieke opa in Japan te bezoeken. Lucas was vorige maand wel met zijn dochter bij de wereldbekerwedstrijd in Stavanger, maar liet het WK afstanden, vorig weekeinde in Kolomna, lopen.
