1. Op de vlucht,,Als kind ging ik naar school en hielp ik na schooltijd mee in de apotheek van mijn familie. Door het oorlogsgeweld was het niet langer veilig in Afghanistan. Op mijn negentiende besloot ik te vluchten. Ik belandde in Nederland. Dat moment was bepalend voor de weg die ik zou volgen."
2. Partner,,Een studie volgen in Nederland leek me onmogelijk, vooral vanwege de taal. Eerst wilde ik werken, onafhankelijk zijn. Verschillende baantjes volgden elkaar op. Later kreeg ik een administratieve functie, maar ik miste iets. Ik wilde niet alleen met mijn hoofd, maar ook graag met mijn handen werken. Mijn vrouw, die tandarts is, moedigde me aan deze wens vooral serieus te nemen. Toen besloot ik er werk van te maken."
3. Aanmoediging,,Tijdens een controlebezoek vroeg mijn tandarts hoe het stond met mijn carrièreplannen. Ik vertelde over mijn zoektocht, waarop hij zei: 'Weet je wat jij moet doen? Mondhygiënist worden!' Die opmerking motiveerde me enorm. Ik begon met een opleiding en ging aan de slag als mondhygiënist. Ik deed ervaring op met ouderen, gehandicapten en angstige mensen. En sinds kort run ik, samen met mijn vrouw, een eigen mondzorgcentrum. In juli gaan we onze praktijk moderniseren. Ik ben nog steeds ontzettend blij met mijn keuze. Ik doe boeiend en uitdagend werk en het was altijd mijn doel iets te betekenen voor mensen."
Mustafa Farman werkte onder meer als afwasser, pizzabakker en chauffeur in het gehandicaptenvervoer. Als mondhygiënist werkt hij onder meer in de gehandicaptenzorg. Sinds augustus 2015 heeft hij een eigen praktijk.
