Hoe anders bedrijven in Silicon Valley omgaan met concurrentie

Jouw galjoen wordt door piraten geënterd en je wordt ontdaan van alle schatten die je in ontelbare uren van hoofdbrekens, zweet en tranen hebt verzameld. Helaas heb je geen galjoen, maar een vlot dat absoluut niet zeewaardig is. Of je er nu vijf jaar aan hebt gewerkt op de universiteit – terwijl je naar de printer rende om je idee te beschermen – of dat je jarenlang hebt zitten knutselen aan je product, het moet nog steeds vlot getrokken worden. Dat betekent dat het gevalideerd moet worden door de markt en dat de distributie schaalbaar moet blijken. Tot die tijd hoef je niet bang te zijn dat een VC of een kennis jouw plan deelt met een andere startup die er met jouw idee vandoor gaat.

Ben je bang dat een VC of een kennis jouw plan deelt met een andere startup die er met jouw idee vandoor gaat? Jouw schip wordt geënterd, niet door piraten die de buit verdelen maar... bedenk dan dat duisternis meestal een grotere bedreiging vormt dan piraterij. Ondernemers begrijpen bij hun eerste startup dit spel vaak nog niet, maar de kans dat een idee zonder marktvalidatie wordt gestolen, is vrijwel nihil.

Competitieve informatie achterhalen in Silicon Valley is veel eenvoudiger dan de meeste ondernemers denken. Je hoeft daar niet voor te stelen. Natuurlijk zijn er vele uitzonderingen, vooral in hardware: Steve Wozniak wilde de architectuur van de eerste Apple delen, maar gelukkig hield Steve Jobs het voor henzelf. Informatie onbevangen delen is een tweede natuur die we uitdiepen in Het geheim van Silicon Valley, het boek dat Eva Schram en ik geschreven hebben. Het is historisch zo gegroeid vooral ook doordat er geen concurrentiebeding is in de Valley.

Er lopen hier ontzettend veel hoogopgeleide, vaardige mensen rond, die vaak ook nog het grit van een werkpaard hebben. Die hebben het werk voor het uitkiezen. De concurrentie op de arbeidsmarkt is moordend. Er is een heel specifieke Californische wet die van wereldbelang is geweest in de ontwikkeling van de Valley: bedrijven mogen geen concurrentiebedingen opnemen in arbeidscontracten. Het is daarom volkomen legaal en gebruikelijk dat werknemers om de paar jaar van werkgever wisselen.

Dat kan hoofdpijn opleveren voor managers die continu hun teams opnieuw moeten samenstellen, maar wordt over het algemeen als positief ervaren. Het versterkt namelijk de open informatiecultuur. Zij het onder voorwaarden, want hoewel concurrentiebedingen verboden is, laten veel bedrijven hun werknemers wel geheimhoudingscontracten tekenen. Dat heeft overigens meer betrekking op intellectueel eigendom dan op algemene kennis die werknemers meenemen van bedrijf tot bedrijf. Door het extreme jobhoppen staan bedrijven in de Valley onder nog meer druk om sneller te innoveren. Als ze niet innovatief genoeg zijn, vertrekken ambitieuze werknemers naar een concurrent die dat wel is.

Californië verschilt hierin sterk van de Amerikaanse oostkust. In de staat Massachusetts, waar Boston als innovatieregio geldt, is een concurrentiebeding bijvoorbeeld wel toegestaan. Dat heeft er deels aan bijgedragen dat Boston - hoewel het lange tijd gelijk optrok met de Valley als innovatiehub - uiteindelijk aan het kortste eind trok.

Informatie delen is niet alleen interessant om competitieve informatie boven water te halen. Pitch decks worden hier vaak gedeeld met de ceo’s van je grootste concurrenten of je het wilt of niet. Dat komt omdat VC’s zoeken naar validatie van jouw idee en dan komen ze al snel bij concurrenten of experts in jouw industrie terecht. Om Edisons beroemde uitspraak ‘genie is één procent inspiratie en 99 procent transpiratie’ te parafraseren, geldt in de Valley dat een startup 1 procent een geweldig idee is en 99 procent een geweldige uitvoering.

Je bent hier aan het concurreren tegen de besten ter wereld en doordat zoveel informatie wordt gedeeld, worden minder fouten herhaald en wordt het wiel minder heruitgevonden. Een ondergesneeuwd aspect is ook de snelheid van handelen en dan heb ik het niet over 100-urige werkweken. Als je experts in je netwerk kan raadplegen, loopt alles soepeler. Meestal ga ik bij een nieuwe startup op de koffie of Zoom met de CEO’s van de concurrenten. Fascinerend hoe open ze zijn en hoeveel je van ze kan leren om de duisternis te doorgronden met zeer beperkte piraterij.

In de volgende blog zullen we ingaan op het aftappen van die experts en hoe je dat in gang moet zetten met een Advisory Board. Wat je ervoor terugkrijgt, is niet alleen die persoon die dagelijks bloot wordt gesteld aan de beste business praktijken, maar ook hun hele netwerk in de Valley.