Evenementenbranche: ‘Omzetschade nu al 2,2 miljard’

Wanneer kunnen we weer zorgeloos naar een festival of openluchtconcert? Het is de vraag die de twee directeuren van Mojo Concerts elke dag bezighoudt. Het goede nieuws: John Mulder (64) en Ruben Brouwer (41) zijn ervan overtuigd dat het weer gaat gebeuren. ,,Maar de tijd dat Beyoncé met zeventig trailers kwam aanrijden bij de Arena is voorlopig voorbij’’, zegt Brouwer in het AD.

Je zou er als leider van een evenementenbedrijf in coronatijd wanhopig van kunnen worden. Festivals en concerten met tienduizenden bezoekers waren een vanzelfsprekendheid, maar klinken sinds een paar maanden als sciencefiction. De coronacrisis raakt de evenementenbranche keihard, Mojo Concerts ontkomt er niet aan te reorganiseren.

Lees ook: ZZP Nederland wil snel overlevingsplan cultuur- en evenementenbranche

Mojo: gedwongen afscheid van 43 medewerkers

Eerder deze week moesten Brouwer en Mulder, gewend om per jaar twee miljoen tickets te verkopen, het personeel een pijnlijke boodschap brengen. Van de 130 werknemers neemt Mojo gedwongen van 43 afscheid. ,,Intern is er begrip voor deze maatregel’’, zo ervoer Brouwer. ,,Maar de impact is groot, zeker omdat Mojo bij de mensen in het DNA zit.’’

Over het voortbestaan van Mojo Concerts, onderdeel van het wereldwijde Live Nation, maken Mulder en Brouwer zich nog geen zorgen. ,,We waren voor de crisis een zeer gezond bedrijf’’, zegt Brouwer, die samen met Mulder dit jaar een spoedcursus ‘Den Haag’ kreeg. Door de plotselinge teruggang van 100 naar 0 was Mojo voor het eerst genoodzaakt zich te verdiepen in de mogelijkheden voor overheidssteun. ,,De omzetschade voor de hele branche van publieksevenementen is - alleen in de zomer al – 2,2 miljard. We blijven optimistisch totdat het niet meer kan’’, zegt Brouwer. ,,Maar’’, voegt Mulder toe, ,,als we nog een zomer verliezen, wordt het nog veel pijnlijker.’’ Brouwer: ,,Als dit nog anderhalf jaar aanhoudt, bestaat negentig procent van de bedrijven in de evenementenbranche niet meer.’’

"Een rampjaar voor ons en de rest van de branche"

De bruto jaaromzet van Mojo is ongeveer 250 miljoen euro. ,,Inkomsten uit kaarten en horeca’’, aldus Brouwer. ,,Daar betalen we nog wel de kosten van, zoals licht en geluid, de podiumbouwer, de zaalhuur.’’ Mulder: ,,Dit is een rampjaar voor ons, maar ook voor de rest van de branche. De man die de rijplaten levert, het Belgische bedrijf dat wereldwijd alle podia verhuurt, het bedrijf dat de tourbussen regelt. Ze staan allemaal stil. Ik sprak de man van die tourbussen, ze hebben er zeventig. Hadden net enorm geïnvesteerd voor dit seizoen en ze verdienen geen stuiver.’’

Lees ook: Muziekwinkel Hampe & Berkel sluit na 178 jaar de deuren

'Entertainment op lobbyvlak slechter georganiseerd dan luchtvaart en horeca'

Mulder: ,,We begrijpen allemaal de hulp aan KLM, want als je niet meer bereikbaar bent, houdt alles op. Maar als je kijkt naar de omvang van onze branche en het belastinggeld dat wij opleveren, dan levert de luchtvaartbranche vele malen minder op voor de staatskas.’’

Brouwer: ,,Voor ons is eigenlijk niets geregeld, terwijl de KLM wel weer een vliegtuig met driehonderd man mag vullen. We hebben gemerkt dat de entertainmentbranche op lobbyvlak een stuk slechter is georganiseerd dan bijvoorbeeld de luchtvaart en de horeca. Bovendien zitten wij in een wat ingewikkeldere branche.’’

Zo’n megalomane tour als Beyoncé en Jay-Z deden, daar moet zelfs geld bij

Leg het dan eens uit, hoe werkt dat met zo’n concert waarvoor een kaartje al gauw 70 euro kost, exclusief servicekosten?

Mulder: ,,Grofweg de helft van de opbrengst, tussen 45 en 55 procent, gaat op aan kosten voor het organiseren. De andere helft is voor de artiest, die daarvan de hotels, de vluchten, catering, bandleden en personeel nog moet betalen. Een klein percentage van die helft van de opbrengst is voor ons. Je ziet weleens van die lijstjes wat topartiesten hebben verdiend aan een tour. 250 miljoen euro staat er dan. Maar dat zegt helemaal niks. De helft is weg aan het organiseren en van de andere helft is bij de meeste bandjes ook nog tachtig procent weg aan kosten. En zo’n megalomane tour als Beyoncé en Jay-Z deden, daar moet zelfs geld bij.’’

Brouwer: ,,De tijd waarin Beyoncé met zeventig trailers kwam aanrijden bij de Johan Cruijff Arena, is voorlopig wel voorbij. Zulke grote financiële risico’s durft niemand meer te nemen.’’ Mulder: ,,Laten we het hopen. Ik herinner me de Red Hot Chili Peppers, die kwamen naar Pinkpop met één truck. Het werd een van de mooiste shows ooit op Pinkpop. Ik denk dat we in de nabije toekomst teruggaan naar de basis. Goed licht, goed geluid, een paar videoschermen, klaar.’’

De vijf grote festivals doen het meeste pijn, elk zit in de zeven cijfers

Paul McCartney in het Goffertpark was dit jaar het meest in het oog springende concert, is het financieel een strop voor Mojo dat dat niet doorging?

Mulder: ,,Nee, dat zijn de festivals. Pinkpop, Down the Rabbit Hole, Lowlands, North Sea Jazz en Woo Hah!, die vijf doen het meeste pijn, elk festival zit in de zeven cijfers. Dat zit ’m in marketing, decor, huur van spullen, inhuren van freelancers, afschrijvingen. Maar als we Paul McCartney als voorbeeld nemen: daar hadden we al wel een paar ton in geïnvesteerd die we niet meer terugzien.’’

Heeft McCartney daar ook last van?

Mulder: ,,Zeker. Wij draaien op voor de marketing, de afspraken met het terrein; er zijn bijvoorbeeld andere bedrijven die wij inhuren die al extra personeel hadden ingezet. Maar het zit ook in het maken van een mobiliteitsplan en een veiligheidsplan. Bij elk concert gebeurt dat weer opnieuw, dat kost per plan 10.000 euro. Aan de kant van Paul McCartney moet je denken aan kosten voor zijn personeel en band, een decor, maar ook vluchten en hotels. Want die boekt een artiest nog voordat hij een concert aankondigt.’’

Doe eens een voorspelling, hoe lang duurt het voordat ‘we’ weer in het Goffertpark staan bij een optreden?

Mulder: ,,Als datum x komt, de dag waarop alles weer mag, dan zal het naar onze schatting nog zeker een half jaar duren voordat de grote internationale tours op gang komen. En dan moet het ook in de landen om ons heen mogelijk zijn.’’

Ik denk wel dat er volgende zomer grootschalige concerten kunnen plaatsvinden

Wat als die geen trek meer hebben om dat risico te nemen?

Brouwer: ,,Het is voor artiesten bijna een noodzaak, om geld te verdienen.’’ Mulder: ,,Een artiest is een soort bedrijf met een grote staf. Een band als Metallica heeft meer dan vijftig mensen in vaste dienst. De kosten lopen door, de inkomsten niet. De drive om weer te spelen is gigantisch. Economisch, maar ook vanwege de honger naar het podium en het succes. Het kan juist spannend worden of de markt in 2021 en 2022 niet wordt overvoerd.’’ Brouwer: ,,En wat gebeurt er met de ticketprijzen?’’

Wat denken jullie?

Brouwer: ,,Dat is voor ons ook een vraag. Gaan ze omhoog, omdat er zoveel verlies is geleden? Blijven ze hetzelfde, of gaan ze omlaag omdat de realiteitszin groter is geworden? Mensen hebben straks minder te besteden, dat weten artiesten ook.’’

De overheid in Nederland heeft de mogelijkheden verruimd, er is geen maximum meer van honderd mensen per zaal.

Mulder: ,,Voor ons maakt het weinig verschil. Wij kunnen niks in een anderhalve meter samenleving, vreselijke term trouwens.’’ Brouwer: ,,Ik denk wel dat er volgende zomer grootschalige concerten kunnen plaatsvinden als ik kijk naar de ontwikkelingen met sneltests, de toenemende kennis over het virus in de open lucht, misschien een app.’’

Mulder: ,,Er moet een moment komen waarop dit land economisch weer op gang komt. En dan zijn er elke ochtend vijf miljoen mensen die met het openbaar vervoer van A naar B moeten. Dan zijn Amsterdam Centraal en Utrecht Centraal evenementen op zich, waar duizenden mensen zonder controle door elkaar lopen, ook zieke mensen die toch naar hun werk gaan, of naar de dokter. Waarom zouden wij dan niet gecontroleerd in een park met 60.000 mensen samen kunnen komen? We weten wie ze zijn, we kunnen de toiletten 100.000 keer per dag poetsen, kunnen aan alle hygiënemaatregelen voldoen. Als dat volgende zomer nog niet mogelijk is, is dat slecht nieuws voor Mojo, maar vooral voor Nederland. We krijgen een vreselijke werkloosheid en als we de boel niet samen weer kunnen opbouwen, hebben wij ook geen bestaansrecht. Hoewel we ook vaak horen dat concertbezoek een basisbehoefte is, zijn wij uiteindelijk een luxeartikel.’’

Lees ook: Thijs van der Zande: Dit wordt het nieuwe normaal in de eventbranche