Zo kan het ook: bij slager Leon goede koffie of perfect biertje op zijn terras

Slagers zullen hun business model moeten veranderen om zich staande te houden. Door de hoge inflatie en de fors gestegen energiekosten is sec alleen een ‘stukje vlees’ verkopen niet voldoende meer. Daar komt ook nog eens bij dat de consument kritischer is geworden. Ze willen weten waar hun lapje rund- of varkensvlees precies vandaan komt, weet Leon Hermanns maar al te goed.

Gouden Slagersring

Deze slager uit Weert viel onlangs tijdens de uitreiking van de Gouden Slagersring, jaarlijkse aanmoedigingsprijs van de Koninklijke Nederlandse Slagers, op door niet alleen een nieuw vleesproduct te presenteren, maar ook door de uitbreiding van zijn bedrijf met horecaonderneming. In het nabijgelegen Midden-Limburgse plaatsje Neer nam hij een molenaarswoning over waar een horecavergunning op zat.

Op de vraag of hij de enige slager in Nederland is met een terras, moet Leon lachen. ,,Ik denk het wel. Het idee hiervoor heeft altijd in mijn gedachten gezeten. In België en Duitsland zijn er slagers die op het terras hun eigen vleesproducten verkopen. Waarom is dat in Nederland niet mogelijk?”

Slager met goede koffie en een perfect biertje

Het antwoord op de vraag loste Leon in door vanuit de molenaarswoning zijn ambachtelijke vleesproducten te verkopen aan bijvoorbeeld toeristen die een fietstocht langs de Maasplassen aan het doen zijn. ,,Maar de op- en uitbouw doe ik wel stap voor stap: ons einddoel is van ontbijt tot nagerecht. Op het terras bieden we nu broodjes aan met eigengemaakte vleeswaren, soepen en een borrelplank van ook eigen gemaakte producten. Het is wel anders werken dan in mijn traditionele slagerij in Weert, maar er is een goede wisselwerking. We kunnen inmiddels een goede kop koffie zetten en een perfect biertje tappen.”

Van een boer uit de buurt wordt vlees van de red angus betrokken

Voor de Weertse slager is dat nog niet genoeg. Hij wil zijn consument alleen maar producten schenken en opdienen die uit de regio komen. Leon wil geen gesleur van vlees uit Zuid-Amerika, of appels voor de zelf gebakken appeltaart uit een ander Europees land. ,,Hier in Limburg hebben we alles. Ik maak daar gebruik van.”

Bij een lokale boer in Neer betrekt hij vlees van de red angus (rundveeras) en melk voor het produceren van ijs. ,,Bij een boer in Echt haal ik het varkensvlees. Het bier dat we schenken en verwerken in onze stoofpotjes betrekken we van Lindeboom Brouwerij. Als ik op het terras sta kan ik de vlag op de brouwerij zien wapperen. Het zijn mooie circulaire samenwerkingen.”

In de geest van Gulpener moet alles zoveel mogelijk lokaal worden gemaakt

Provinciegenoot Jan-Paul Rutten, directeur Gulpener Bierbrouwerij, hanteert dezelfde aanpak. Hij noemt het het 25-miles principe. Leveranciers aan dit familiebedrijf zijn te vinden in een straal van ongeveer 40 kilometer. ‘Het vermindert niet alleen de milieubelasting, maar zorgt ook regionale verbondenheid en gezamenlijke trots’, valt te lezen in het laatste MVO verslag.

Leon: ,,Door lokaal met een boer en een brouwerij samen te werken was ik ook in staat om tijdens de Gouden Slagersring een nieuw vleesproduct te lanceren. Het vlees, de bessen en de bierbostel hiervoor wordt binnen een straal van 2,1 km van de eetwinkel gemaakt. Het zorgt wel voor verbondenheid. Wat mijn volgende stap is? Ons verhaal blijven vertellen waardoor hopelijk meer mensen kiezen voor eerlijk en kwalitatief goed vlees en andere producten uit onze regio. Ook wil ik in de wei bij de molenaarswoning de red angus runderen hebben lopen. Dat is pas echte transparantie. Je ziet dat het verhaal klopt.”