"Negentig procent van de tijd ben ik aan het bouwen. Ik ben wel de eigenaar van het hotel, maar ik doe er eigenlijk niet veel. Ik vind het leuk af en toe een pilsje te tappen, maar niet de hele dag. Geef mij maar een hamer en een zaag. Daar ben ik veel handiger mee."
Pa staat al veertig jaar op de bouw; het hotel kwam er zo'n tien jaar geleden bij. Een idee van zoon Maikel (33).
Uitsmijters
Het gezin was inmiddels verhuisd naar een boerderij op de Kruis-hoeve in Vught en daar zat ook een kampeerboerderij bij. Toen Maikels werk als kok ophield, hielp hij in de zomer op de boerderij. "In de winter was er niks te doen; uit verveling ben ik de kamers gaan verhuren. Ik maakte ontbijt, maar steeds vaker werd gevraagd of de gasten niet ook warm konden eten. We gingen van uitsmijters naar schnitzels en stamppotten. Het liep zo goed dat we alles verbouwd hebben. De bed and breakfast van vijftien kamers werd een hotel van veertig kamers."
Inmiddels runt Maikel hotel De Kruishoeve met zijn vrouw Nadia (30) en moeder Annelies (56). "In de tijd van de bed and breakfast hadden we nog helemaal geen faciliteiten", zegt ma. "We hadden één tv, die ging rond van kamer naar kamer."
Linkerhanden
Zoon Willem (29) werkte in het begin ook mee in het hotel. "Ik hielp mee met het ontbijt en draaide bardiensten, maar het was niet echt mijn ding. Pa zei dat hij het druk had op de bouw en me goed kon gebruiken. Dat werk had ik al eerder gedaan. Het bevalt me zo goed dat ik nooit meer ben weggegaan."
"Willem is handig", zegt pa. "Dat moet in je zitten. Maikel heeft twee linkerhanden; die heeft weer andere kwaliteiten."
Maikel: "Willem staat vrijdags nog wel aan de bar, maar dan aan de andere kant." Willem: "Ja, aan de goede kant."
"We zien elkaar al veel, dus privé vallen we elkaar niet te veel lastig", zegt pa. "Maar vrijdags praten we in de hotelbar altijd even bij met z'n allen."
Liefdesverdriet
Ton en Annelies hebben nog een zoon en dochter, maar die werken niet mee met pa en ma. Ze zijn aan het onderzoeken hoe hun zoons de bedrijven over een paar jaar kunnen overnemen. Annelies: "Ik ben hier vanaf negen uur 's ochtends tot elf uur 's avonds. Niet de hele dag, maar dat zal toch flink wennen zijn."
Pa: "Ze is echt de moeder van het hotel." "Later op de avond komen de verhalen altijd los", zegt ma. "We hadden laatst een jonge Duitser met liefdesverdriet. Zijn relatie was net over. Dan zit ik met zo'n jongen aan tafel en probeer ik hem te troosten."
Willem: "Dat soort dingen maak je op de bouw niet mee."
Pa: "Hooguit dat iemand verdriet heeft om een splinter in zijn hand, haha!"
