,,Gevoel en visie.’’ Het zijn de woorden die deze grauwe lenteochtend regelmatig door Slagharen galmen. Want dat de overname van café Ome Dries veel meer is dan een financieel aantrekkelijk prestigeobject van twee dertigers uit het pretparkdorp die projectontwikkelaars het nakijken geven, is evident. Ome Dries is een familiesage, die een kleine eeuw geleden het eerste hoofdstuk kent als overgrootvader Dries Hertsenberg in het bruine café aan de Herenstraat zijn eerste biertjes over de bar schuift.
,,Dries is de opa van onze vader’’, verduidelijkt Bastiaan Anbergen in het AD. ,,Hij begon café Landzicht, maar iedereen ging toen al naar ‘Ome Dries’. Zijn zoon Gerard heeft als eerbetoon de naam van de kroeg veranderd. Dat is alweer 65 jaar geleden, zo lang bestaat Ome Dries dus al.’’
Het laatste café van Slagharen, dit is een stukje geschiedenis van ons dorp
Bastiaan en Jord Anbergen Eigenaren pand café Ome Dries
Het lesje familiegeschiedenis is de opmaat naar het heden, waarin de donkerbruine kroeg toch vooral een rariteit vormt in het hart van Slagharen. Nadat horecagelegenheden als grand café De Kamer en In den Gevulden Pot de laatste jaren al ten onder zijn gegaan en wijken voor appartementen, dreigt ook de doodsteek voor Ome Dries. De huidige eigenaren, André en Feikje Hertsenberg, ontberen opvolgers.
Bastiaan en Jord schudden het hoofd. ,,Dit is een stukje geschiedenis van ons dorp. De plek waar we zijn opgegroeid. We leerden er bier drinken en gingen stiekem roken. Onze jeugd is hier begonnen. Voor veel generaties. Dit mag niet verloren gaan.’’
Slapen
De schalkse blik tussen de broers is veelzeggend. De lach evenzeer. ,,Ik denk dat de meeste anekdotes niet geschikt zijn voor de krant’’, grinnikt Jord.
What happens at Dries, stays in Dries. Met achteroom André en zijn gezin als laatste eigenaren en bewoners van de bovenverdieping was een slaapplek vaak nabij. ,,Vroeger was Ome Dries een hotel met op de tweede etage allemaal kamers. Ja, ik heb er regelmatig de nacht doorgebracht’’, bekent Bastiaan. ,,Het kon allemaal, Ome Dries was, is en blijft een begrip in Slagharen. Een plek waar jong en oud, ook uit dorpen als Gramsbergen en Lutten, door elkaar heen een topavond beleefden. Deze kroeg moet gewoon blijven.’’
Appartementen zijn rendabeler, maar als je een café als deze afbreekt, keert-ie nooit meer terug
Bastiaan Anbergen
De broers mengen zich in mei 2023 daarom in de strijd om de aankoop van het cafépand, dat in december definitief voor de neus van projectontwikkelaars wordt weggekaapt. ,,De geruchtenmachine draaide volop afgelopen jaar’’, aldus Jord. ,,Mensen kregen er lucht van dat wij betrokken waren en er kwamen steeds meer partijen op de markt. Uiteindelijk bleek het bod voldoende en werden onze plannen omarmd door de gemeente Hardenberg.’’
Een kroegloos Slagharen is onbestaanbaar, meent Bastiaan. ,,De laatste kroeg van het dorp mag niet worden weggevaagd, zoals veel investeerders willen.’’
In Slagharen zijn de Zwarte Markt en een hertenkamp al naar de eeuwige jachtvelden geholpen om appartementen te realiseren. ,,En in Slagharen-Noord is er ook nog een complex vol nieuwbouw. Appartementen zijn veel rendabeler, natuurlijk, maar als je een café als deze afbreekt, keert ie nooit meer terug.’’
Slechte staat
Waar de tekeningen inmiddels op tafel liggen, wachten de broers Anbergen op de definitieve bouwvergunning om ‘Ome Dries’ een tweede leven te bieden. Het achterstallig onderhoud is groot, weet Jord. ,,We hebben de dakisolatie al aangepakt en zonnepanelen gerealiseerd. Het pand is er slecht aan toe. We moeten snel de boel in de steigers zetten om nog dit jaar de buitenkant klaar te hebben.’’
Eind 2025 moet de metamorfose van Ome Dries zijn afgerond. Het café, maar ook de zeven huurappartementen die op de tweede etage worden gerealiseerd voor starters op de woningmarkt. ,,Om ook de jongeren de kans te geven in het dorp te blijven’’, aldus Bastiaan. ,,Doordat de huizen volledig gasloos zijn gaan de energielasten omlaag. Ook zijn we bezig met huisnummers, zodat huursubsidie kan worden aangevraagd. Voor beginners worden deze appartementen ideaal.’’
Net als voor de Anbergens, die als pandjesbazen ook bouwen aan hun financiële toekomst. ,,Ja, wij zijn ondernemers en moeten aan ons pensioen werken. Maar ons belangrijkste doel was een tweede leven voor Ome Dries. Wij kennen iedereen in het dorp, zijn hier opgegroeid en hebben een geweldige jeugd gehad. Dat gunnen wij onze kinderen ook. Net als een florerend café met een prachtig terras. Ome Dries moet blijven.’’
Lees ook: Hoe foodhal Station Bergweg juist lokale startende ondernemers een kans geeft
