Mei vorig jaar trof een forse brand zijn horecazaak. Een batterij in de kassa in de frituurafhaalruimte was oververhit. De uitslaande brand zorgde voor zoveel roet-, en rookschade dat het hele pand moest worden ontruimd en later helemaal plat werd gegooid. De hoop dat de zaak gestript kon worden en later, na de bouwvak, kon worden opgebouwd viel voor Arjan in duigen. Van A tot Z moest de zaak, inclusief aanvragen van de vergunningen, worden opgebouwd. Gasten en vrienden startten na de brand een crowdfundactie voor Rossen.
In november nam hij voor zichzelf de beslissing om te stoppen. ,,Met pijn in het hart‘’, aldus de ondernemer in de PZC. ,,Mijn vrouw Germaine heeft een hersenbloeding gehad en is afhankelijk van mantelzorg en dagbesteding. Ik verzorg haar. Douchen, aankleden, noem maar op. Ze was vaak aanwezig in ’t Torentje en werd dan door een oudere vriend naar huis gereden. Die hielp haar als ik op de zaak was. Na het werk nam ik het dan weer over. Die vriend is op leeftijd. Ik kreeg van restaurant Marktzicht in Zierikzee de mogelijkheid om het aantal uren dat Germaine naar de dagbesteding is, bij hen aan de slag te gaan. Als kok of bediende, ik kan het beiden.”
Sinds mei dit jaar zit Arjan thuis te wikken en te wegen. De situatie rondom de afgebrande horecazaak geeft hem een hoop stress en geregel. ,,Mijn zoon Jamy vraagt ook weleens: ‘pap, kom je kijken bij mijn voetbalwedstrijd?’ Door drukte kon ik bijna nooit. Straks heb ik voor dat soort dingen tijd. Het is allemaal enorm heftig wat er gebeurt. Maar een keer geen oppas, geregel en overleg op de zaak is ook lekker. Hoe trots we ook waren op brasserie ’t Torentje, we genieten nu ontzettend van de quality-time met elkaar.”
Zonder die brand was ik nog tien jaar doorgegaan
Arjan Rossen Brasserie 't Torentje.
Sinds 2007 was Rossen eigenaar van ’t Torentje. De bedoeling was dat zijn schoonvader een jaartje mee zou werken aan de opbouw, maar door de hersenbloeding van Germaine duurde dat veel langer. ,,Het liep allemaal anders dan we verwachtten. We hebben zeventien mooie jaren gedraaid. Met een lach en een traan. Negentig procent van de tijd maakten we leuke herinneringen. We hadden een goed team, fantastische klanten, het klopte allemaal. Toptijd. Jammer dat dat nu in één keer stopt. Als die brand er niet was geweest, was ik hier nog tien jaar doorgegaan. Helaas.”
Levensonderhoud
Wat hem aan het hart gaat is de crowdfundactie voor zijn zaak. Mensen gaven gul, in totaal bijna zo’n 34.000 euro. Het streefbedrag was een ton. ,,Dat geld was ook bedoeld voor nieuw inventaris. Met vrienden heb ik het erover gehad: wat moet ik hier nu mee? Mensen denken dat ik dat geld dan zomaar in mijn zak steek. Ik heb geld voor mijn levensonderhoud gebruikt, voor verzekeringen, voor afbetaling van personeel. Sinds mei heb ik geen werk en als ondernemer draai je zelf voor de kosten op. De verzekeringsuitkering viel tegen. Bovendien gaat een derde deel van de giften naar de belasting.”
Onzekerheden
,,Ik vind het erg lastig, ik voel mij hierover bezwaard. Maar vrienden zeggen dat mensen het mij gunnen. En als mensen geld terug willen, dan moeten we praten. Hopelijk begrijpen ze mijn heftige situatie. Uiteraard wilde ik in eerste instantie door met de exploitatie, maar ik moest dan zoveel eigen geld inbrengen, zo’n anderhalve ton, met alle andere onzekerheden. Alles overwegende heb ik gekozen voor een nieuwe start bij Marktzicht.” De locatie van brasserie ’t Torentje is nu een kale vlakte. De benodigde vergunningen voor de gehele opbouw zijn bij de campingeigenaar binnen. Een nieuwe exploitant zou de zaak nieuw leven in kunnen blazen.
Lees ook: Restaurant Rosie binnen een jaar al dikke hit: ‘4 reserveringen per seconde’
