Hij leeft in een ander universum. Werken doet hij thuis, achter de computer. Vijftien tot achttien uur per dag. Zijn werkdag begint ’s middags tegen tweeën, vertelt hij. „Want dan komt Amerika uit bed.” En ’s ochtends tegen een uur of acht kruipt hij onder de wol. Ondertussen drinkt hij diet coke en rookt hij elektronische sigaretten. „Dat is gezonder dan shag.”
Zijn werk bestaat voornamelijk uit het zoeken naar nieuwe cryptomunten („elke dag komen er wel een paar bij”), het in de gaten houden van de koersen en het volgen van het nieuws op meerdere websites en internetfora voor kenners van digitale munten. „Het is een apart wereldje. Je hebt contacten over de hele wereld, maar weet nooit precies met wie. Iedereen heeft een schuilnaam.”
Bitcoins
Het leven van Wesley Wippert zag er een jaar geleden nog heel anders uit. Hij reed rond op zijn Spartamet, had aan huis een reparatiebedrijfje voor computers en als aanvulling op die inkomsten had hij in de loop van de tijd allerlei verschillende banen. „Ik heb in een bouwmarkt gewerkt, was koerier en stond lang geleden in een coffeeshop.”
Toen hij eind december las dat de waarde van de bitcoin richting 14.000 euro bewoog, ging Wippert toch nog maar eens kijken of hij zijn digitale portemonnee op internet kon terugvinden. Hij vermoedde dat hij nog een paar door hemzelf geslagen bitcoins had staan op de externe schijf van zijn computer. „Ik had die bitcoins in 2013 gemined(gecreëerd, red.). Toen was de koers 100 euro. Toen het in december richting 14.000 euro ging, werd het toch wel interessant. Na wat gezoek vond ik 0,3 bitcoin terug.”
Zelf maken
Zijn IT-kennis deed Wippert op tijdens zijn opleiding aan het roc in Raalte. „Toen de bitcoin in opkomst was, heb ik vijf jaar geleden zelf een mining rig gebouwd, een installatie waarmee je zelf bitcoins kunt maken. De kennis van hoe je zo’n ding bouwt, heb ik van internet gehaald. In principe kun je met je eigen pc ook bitcoins maken, maar dat gaat zo langzaam dat je meer kwijt bent aan elektriciteit dan het creëren van bitcoins oplevert. Je hebt dus een mining rig nodig, die snel kan rekenen, om bitcoins te produceren.”
De 0,3 bitcoin die hij terugvond – op dat moment 3.300 euro waard – investeerde Wippert in de aanschaf van componenten voor zijn mining rig. „De eerste munten die ik ermee maakte, heb ik dezelfde nacht nog verkocht voor 66.000 euro…”
Instabiele markt
Wippert geeft zonder omwegen toe dat investeren in cryptomunten speculatie is. „Er is helaas nog geen sprake van een stabiele markt. Dat komt doordat er een controlemechanisme ontbreekt en daardoor wordt de bitcoin nog niet overal geaccepteerd als betaalmiddel.” Wat zou helpen bij de acceptatie van de bitcoin is een officieel beleggingsfonds, maar de Amerikaanse beurswaakhond SEC wees een plan hiervoor vorige maand af. Volgens de SEC is de onderliggende markt voor het beleggingsfonds ‘niet bestendig tegen manipulatie’.
Een bitcoinfonds zou het mogelijk maken te beleggen in de cryptovaluta zonder de munt daadwerkelijk te kopen. Een dergelijk fonds bootst namelijk het rendement van de bitcoin na. De invoering ervan zou ook professionele beleggers overtuigen te investeren in de cryptovaluta. „Ik zag laatst op tv Amerikaanse senatoren, gemiddelde leeftijd een jaar of 70, debatteren over de wenselijkheid van zo’n beleggingsfonds. Het was bijna cabaret, ze begrepen er niets van”, zegt Wippert hoofdschuddend.
Oplichters
Voor sceptici staat investeren in bitconis voorlopig nog gelijk aan deelnemen aan een piramidespel, bedacht om (centrale) banken te omzeilen, belasting te ontduiken en criminele transacties mee te financieren. Wat ook niet bijdraagt aan maatschappelijke acceptatie, is volgens Wippert ook dat er in het wereldje van de cryptomunten steeds meer oplichters actief worden.
„Ik heb laatst nog 0,5 bitcoin – volgens de huidige koers 3.000 euro – geïnvesteerd in een nieuwe cryptomunt die er zou komen. Maar die munt kwam er dus niet. De initiatiefnemer heeft het geld van de eerste investeerders in zijn zak gestoken en is vertrokken. Je weet niet wie het was en waar op de wereld hij zit. Dat geld ben ik dus gewoon kwijt. Ik zie dat als ondernemersrisico.”
Investering
Het gaat volgens Wippert meestal mis in het proces dat pre-mining wordt genoemd. „Dat is de periode van voorverkoop. Er wordt aangekondigd dat er een nieuwe cryptomunt op de markt komt en om de creatie daarvan te financieren, kun je er alvast in investeren. Als zo’n nieuwe cryptomunt er dan ook echt komt, verdien je die investering in de voorfinanciering meestal dubbel en dwars terug.”
Dat er duizenden cryptomunten zijn, komt doordat de meeste elektronische punten zijn ‘geslagen’ voor een speciaal doel. „Er is bijvoorbeeld een cryptomunt waar je alleen reizen mee kunt betalen”, legt de Nijverdaller uit. Hij heeft zijn eigen cryptomunt, de Dixycoin. „Dat is een munt die ik heb gecreëerd om computerspellen mee te betalen. Ik heb een ICT’er ingehuurd die heeft geholpen bij het schrijven van de softwarecodes. Het bijbehorende platform – DixyHub - kan worden gebruikt door ontwikkelaars van games en investeerders. En door online gamers, natuurlijk. Die kunnen er nieuwe computerspellen op downloaden en met elkaar ruilen. Het is een ontmoetingsplaats, zou je kunnen zeggen.”
Marketing
DixiHub moet een alternatief zijn voor platforms als Google Play Store en het Chinese Tencent, die volgens Wippert commissies van 30 tot 80 procent van gamefabrikanten eisen op elke download. Maar een doorslaand succes zijn Dixicoin.net en DixiHub nog niet. Hij loopt tegen hetzelfde probleem aan waar veel producenten mee zitten: er zijn sloten geld – of bitcoins – nodig voor marketing.
Wipperts cryptomunt was vlak na de introductie een euro waard, maar de koers is inmiddels gezakt naar 4 eurocent… „Het probleem is dat er te weinig omzet wordt gemaakt op DixyHub. Ik heb 30.000 euro geïnvesteerd in het laten bouwen en dat geld hoop ik via commissies op transacties weer terug te verdienen, maar dat gaat nog moeizaam.”
Producenten
Toch wordt er in de wereld van digitale munten serieus geld verdiend, vooral door de exploitanten van de handelsplatforms, de discords. „En dan vooral de platforms waarop cryptomunten worden verhandeld. Als producent van een cryptomunt moet je betalen om toegang te krijgen tot zo’n handelsplatform. De toegang kost 2 tot 25 bitcoin, volgens de huidige koers 12.000 tot 150.000 euro. Die platforms worden beheerd door particulieren en er is ook geen overheidscontrole. Alles berust op vertrouwen.”
Zoals banken failliet kunnen gaan, kunnen ook handelsplatforms voor digitale munten het loodje leggen. Het meest beruchte faillissement is dat van Mt Gox in 2014. Op het hoogtepunt ging 70 procent van de bitcoinhandel via deze in Japan gevestigde beurs. Mt Gox werd echter beroofd door hackers, die 850.000 bitcoins bemachtigden. Dat kwam destijds overeen met ongeveer 7 procent van de totale wereldvoorraad. De waarde van de gestolen bitcoins bedroeg in 2014 ruim 450 miljoen dollar.
Ferrari
Buiten, voor het rijtjeshuis in Nijverdal waar Wesley Wippert met zijn vriendin woont, staat een blinkende Ferrari 360 Spider. De nieuwe BMW die hij voor zijn vriendin kocht, staat verderop. De buitenwacht vraagt zich soms af waar ze het allemaal van doen, weet Wippert. „Voor mij is het gewoon werk. Er zijn honderden particulieren die voor eigen rekening handelen in aandelen en opties en de hele dag met de neus op het scherm zitten om in de gaten te houden wat er op de financiële markten gebeurt. Ik doe hetzelfde met cryptomunten. Maar omdat het een tamelijk gesloten wereldje is en moeilijk te begrijpen voor mensen die er niet in thuis zijn, wordt er vaak wat argwanend tegen aangekeken. Maar het is gewoon keihard werken voor mij, soms wel achttien uur per dag. Want even niet opletten kan je heel veel geld kosten.”
Dat geld ben ik dus gewoon kwijt. Ik zie dat als ondernemersrisico
Wesley Wippert
