Bestseller-in-spe voor Jos Burgers: 'Thuis ben ik niet zo leuk'

Er zijn te veel managementboeken, zegt de bestsellerauteur van klantgerichte managementboeken als ‘Geef geen korting’, ‘De Wet van Snuf’ en ‘Eén fan per dag!’. Jos Burgers (68): ,,Er is onderzoek naar gedaan. Van elke tien managementboeken komen negen niet verder dan de eerste druk: 1500 exemplaren. Daarvan gaat een deel naar familie en vrienden en dan blijft er nog een hele stapel over. Het is nu eenmaal geen bloeiende tak van sport, maar ik heb de mazzel dat mijn boeken goed verkopen.’

Hoeveel heb jij er verkocht?

,,Bij elkaar meer dan 250.000. Daar zitten boekjes bij van 70.000 exemplaren.”

En dus: wat is jouw geheim?

,,Ze zijn eenvoudig, simpel te lezen, met humor en zelfspot. En dun. In managementboekenland nemen veel schrijvers zichzelf te serieus. ‘Nog honderd pagina’s erbij, dan kom ik serieuzer over’. Zo werkt het niet.”

Waar worden jouw boeken gelezen?

,,Thuis. En veel in de trein of het vliegtuig. Ik lig nu ook voor het eerst op Schiphol. Niet op de zaak. Je gaat daar ook geen krant zitten lezen. Het is voor ’s avonds op de bank. En heel vaak op vakantie.”

Hou je rekening met jouw lezers?

,,Voortdurend. Ik weet inmiddels dat het belangrijk is dat ze snel heel veel herkennen. Het moet ook vooral niet te theoretisch zijn. Veel How To is belangrijk. En ze moeten het meteen de volgende dag kunnen toepassen bij klanten. Als iemand mij dan vertelt dat hij iets heeft geprobeerd en het werkt, dan kan mijn dag niet meer stuk.”

Waarom dit keer humor?

,,Je bent als ondernemer steeds aan het beïnvloeden en overtuigen om klanten binnen te halen. Dat geldt trouwens ook voor thuis. Je wilt iets gedaan krijgen. Mijn stelling is dat humor wordt onderschat, omdat het een wapen is waarmee je echt iets gedaan krijgt, wat zonder humor moeilijker is.”

Caissières in supermarkten ergeren zich vaak dood aan klanten die tijdens het afrekenen staan te bellen. Dat voelt niet alleen als een gebrek aan respect, zulke klanten sluiten soms ook niet snel genoeg aan in de rij of toetsen hun pincode langzaam of verkeerd in, waardoor mensen achter hen langer moeten wachten. Een caissière plaatste op de kassa een bordje met de tekst: ‘I.v.m. uw privacy helpen wij u niet tijdens uw telefoongesprek. Wijhelpen u graag verder als u bent uitgebeld.’

Het is slechts een van de vele geestige voorbeelden uit je boek. Het staat er vol mee. Maar niet iedereen is zo grappig.

,,Ik wil dat je gaat nadenken hoe je humor kunt gebruiken. Het hoeft je ook niet zomaar te binnen schieten, dat lukt bij de meeste mensen niet. Maar je kunt wel een repertoire opbouwen. En probeer te leren van beroepsgrappenmakers zoals cabaretiers. Kijk wat ze doen, hoe ze timing gebruiken, stiltes laten vallen.”

Je richt je wel meer op mannen dan op vrouwen.

,,Dat is wel een dingetje. Het gevoel voor humor verschilt. Ik heb in een zaal ook het liefste een combi van mannen en vrouwen. Vrouwen laten zich eerder horen. Mannen zitten er toch een beetje stoer van ‘Ik weet niet of ik dit leuk ga vinden’. Dat is voor mij harder werken. Maar het is niet alleen gevoel voor humor. Het is ook de vaardigheid van humor. Er wordt van mannen vaak sneller iets geaccepteerd.’’

En verschillende culturen?

,,Dat is geen onderwerp van dit boek, maar humor verschilt uiteraard per cultuur. Ik heb wel een stuk over ‘wie maakt de grap?’. Daarin haal ik een uitspraak aan van Najib Amhali: ‘Wij Marokkanen komen graag bij de mensen thuis’. Dat moet ik niet zeggen, dat zou een foute grap zijn.’’

Humor heeft mij veel gebracht. In de bijna vijftig jaar dat ik nu werk, heb ik ondervonden dat je sneller en met minder moeite klanten vindt en aan je bindt als je op een verrassende manier communiceert. Een beetje humor helpt daar enorm bij, als je het op de juiste manier inzet.

En dan heb je ook nog de uitspraak ‘ga niet op de lach staan’.

,,Dat heb ik van cabaretiers. Het betekent dat je je mond moet houden nadat de hele grap is verteld. Anders wordt het pijnlijk.’’

Conclusie: het is een serieuze bezigheid die humor.

,,Zo heb ik het boekje ook bedoeld. Ik gebruik veel humor, maar toen ik het boek ging schrijven wist ik er ook niet veel van. Ik heb tien boeken gelezen. Ik kwam erachter dat je je steeds moet beseffen dat je kunt kiezen. Je kunt het leuker maken en dan word je vanzelf creatiever. Humor is een vaardigheid. Natuurlijk is het niet gemakkelijk, maar als je gaat nadenken komt er meestal wel wat. Dat ga je dan testen en verbeteren voordat je het op klanten toepast. Als je dat eenmaal onder de knie hebt, gaat er een wereld voor je open.”

Thuis ben ik niet zo leuk! (171 pagina’s) is nu verkrijgbaar, onder meer via www.vanduurenmanagement.nl.