In april van dit jaar besloot Christoffel het roer om te gooien. De 58-jarige Enschedeër, opgeleid tot kok en opleidingsadviseur, kocht in Frankrijk een 41 jaar oude camper en bouwde die om tot foodtruck.
Stoere vader
‘Daddy Cool’ is de naam waarmee hij door het land trekt. Geen verwijzing naar het nummer van Boney M., maar naar het feit dat hij ‘een coole vader’ is. De naam is bedacht door zijn zoons: „Ik ben met mijn tatoeages en hobby’s als vechtsporten geen typische vader.”
Zoons Luke, Sem en Kenneth zijn muzikanten. „Het zijn rockers, daarom noem ik mijn keuken The Rocking Kitchen.” Inspiratie haalt hij uit de vele festivals waar zijn zoons spelen. „De passie van de ondernemers en de relaxte sfeer spraken me enorm aan. Ik dacht: dat wil ik ook!”
Indonesische rock
Een onderzoeksperiode van twee jaar volgde en ook hier was de invloed van zijn familie nadrukkelijk aanwezig. De Enschedeër met Indische roots besloot voor een authentiek Indonesische keuken te gaan met recepten van zijn moeder en oma. Een foodtruck draait volgens de kok echter om meer dan eten alleen. „Het gaat om de beleving.” Bij de truck wordt daarom Indonesische rock gedraaid en zijn de truck en het personeel in rock-‘n-rollstijl.
Tekst gaat verder onder de foto
Foto: Annina Romita
Concurrentie
Zelfverzekerd begon Christoffel aan het avontuur. Het bleek echter niet makkelijk om tussen de gevestigde orde te komen. „De concurrentie is moordend.” De teleurstelling was vooral groot toen hij niet door de selectie voor TREK in het Volkspark kwam. Zijn zoons hielpen hem er bovenop. „Luke zei dat ik de truck moest zien als een band. Een beginnende band speelt ook niet meteen op Lowlands. Alles viel toen op z’n plek.”
Het balletje ging hierna snel rollen. Na een paar moeilijke weken, trok het kwalitatief hoogstaande voedsel van Daddy Cool de aandacht. „Mensen schrikken als ze mijn eten proeven, zo kennen ze saté helemaal niet.” Uiteindelijk vroeg de organisatie van TREK of Christoffel toch op het festival wilde staan. De kok wees het verzoek met opgeheven hoofd af. „Ik stond al helemaal volgeboekt.”
Tevreden
Een paar maanden later kijkt hij tevreden terug op zijn eerste seizoen. Van april tot november stond hij elk weekend wel ergens in Nederland of Duitsland met zijn truck. „Veel mensen zeggen dat ik moet uitbreiden, maar dat wil ik helemaal niet. De droom is dat ik een leuke tijd heb.” Terug naar een restaurant gaat Christoffel in elk geval niet. „Op pad zijn met de truck is het allerleukst.” Wel overweegt hij om een bezorgservice te beginnen. Maar eerst staat Stoer Wintervoer op het programma. De afsluiting van zijn succesvolle eerste jaar.
