Hij is hoofd van de afdelingen productie, inkoop, verkoop, rondleidingen en ICT. Rokus van Blokland (64) trouwde in de 'alom bekende Doesburgsche Mosterdfabriek & het Mosterdmuseum' en is ermee vergroeid geraakt.
Om maar even een misverstand uit de weg te ruimen... u gaat nog heel lang door met de mosterdfabriek."Dat klopt. De Gildehof is het pleintje met winkels en een restaurant en dat hebben wij verkocht. De mosterdfabriek met museum zit ook aan de Gildehof, maar met de voordeur aan de Boekholtstraat. Mijn vrouw en ik hebben het van mijn schoonouders, de heer en mevrouw Kuperus, overgenomen. We hebben één parttime medewerkster in dienst. Onze dochter beheert de website. Zo'n mooi kleinschalig en ambachtelijk familiebedrijf, dat geven we nog niet op."
De fabriek bestaat al ruim tweehonderd jaar."Sinds 1800. De eerste honderd jaar zat de fabriek aan de Kerkstraat. Van 1900 tot 1974 was het adres Boekholtstraat 8 en in 1974 verhuisden mijn schoonouders naar nummer 22. Zij kochten de fabriek en het recept in 1967 van Willem Reinder van der Laan en ze stelden het open voor publiek. Tot die tijd was het een gesloten instituut."
U had verkering met de dochter van de eigenaars. Was u direct enthousiast over het product?"Toen ik mijn vrouw eind jaren zeventig leerde kennen, werkte zij bij haar ouders in het bedrijf. Deze mosterd kreeg ik voor het eerst bij een blokje kaas. Ik vond het direct lekker. Nog steeds: uniek in zijn smaak."
Opvolger worden is een grote stap."Ik werkte gaandeweg al mee in de vakanties. Na vijf jaar advocatuur, moest ik een beslissing nemen. Na je afstuderen werk je drie jaar als stagiair en twee jaar als medewerker bij een advocatenkantoor. Het is dan: of een eigen advocatenbureau of je aansluiten bij een ander kantoor. Ik was toen al enthousiast over dit bedrijf, met een museum dat de kweekvijver is van toekomstige klanten. Is de pot leeg, dan krijg ik een telefoontje. Waar ze deze mosterd ook kunnen kopen? Dat is bij diverse delicatessenwinkels, Jumbo, Albert Heijn, Deka, Spar en Coop. We produceren jaarlijks enkele tienduizenden kilo's. De exacte hoeveelheid behoort net als de omzet tot de bedrijfsgeheimen. Het is in ieder geval genoeg om met drie mensen van te kunnen leven."
Uw reclamebudget is nul: de tent loopt vanzelf."De persoonlijke benadering is onze gouden formule. Je kunt ook een film opzetten, maar dat doen al zo veel andere bedrijven. Je moet in mensen investeren: ze raken met jouw verhaal en dan doet de mond-tot-mondreclame de rest. Als je een chagrijnig gezicht opzet, komt geen enkele klant terug. Ik ben me daar elke dag van bewust. Kiespijn heb je voor jezelf, daar hebben de bezoekers geen boodschap aan."
Gebruikt u thuis ook de Doesburgsche mosterd?"Bij de warme maaltijd staat bij ons standaard de mosterdpot op tafel. Er gaat altijd een lepel mosterd op het bord. Lekker bij alle vleessoorten, bij winterstamppotten en in de dressing voor de sla."
