Brigitta van der Weele (38) uit Middelburg zoekt al driekwart jaar een parttime baan. Ze werkte als communicatie- en pr-adviseur bij patiëntenorganisatie Klaverblad Zeeland, tot dat door bezuinigingen werd geveld. Sinds juli vorig jaar zit Van der Weele nu zonder baan. "We hebben een zoon van 20 maanden oud, dus ik verveel me niet, maar naast het het moederschap wil ik ook weer graag aan de slag in een leuke baan, het liefst in de communicatie, maar officemanager mag ook. De omgang met collega's, ja, die mis ik wel. Ik zoek werk voor drie dagen, zodat ik dat met de zorg voor mijn kind kan combineren. Wat me opvalt, is dat juist parttimebanen momenteel schaars zijn. Ook zijn ze dikwijls voor tijdelijk. Dat is jammer, want daarna moet je weer op zoek. Ik wil graag iets opbouwen."
Van der Weele solliciteert zich blauw, zet sociale media in, volgt alle jobsites en bezoekt netwerkbijeenkomsten. "Ik loop alles af, zelfs de Contacta. Tot nu toe helaas zonder resultaat, maar ik blijf positief." Aan haar cv kan het niet liggen: hbo-communicatie en werkervaring bij Rijkwaterstaat, de provincie, de Westerscheldetunnel en de Rabobank.
Ook Nathalie Rietjens (42) uit Terneuzen is slachtoffer van de bezuinigingsgolf in de zorg. Ze werkte bij Zorgsaam, als administratief medewerker in zorgcentrum Bachten Dieke. Na 12,5 jaar kwam vorig jaar april een eind aan haar dienstverband. "Er is tijdens de reorganisatie een volledige functieschaal ontslagen. Ja, dat deed wel pijn, want ik had het erg naar mijn zin in Bachten Dieke."
Rietjens ging direct na de havo aan de slag in een winkel. Dat wreekt zich nu een beetje. "Op papier is mijn cv misschien niet zo indrukwekkend. Je leest er niet meteen mijn schat aan werkervaring vanaf. Maar ik kan veel, ben klantvriendelijk, gemotiveerd en een goede collega. Thuis zitten is niks. Ik heb het hele huis al van onder tot boven gepoetst. Het wordt tijd dat ik weer ga werken."
Dianne Burke (38) uit Vlissingen raakte in juli 2015 haar vaste baan kwijt toen de DA Kik-drogisterij noodgedwongen sloot. Na 23 jaar stond de verkoopster plots op straat. Sindsdien heeft ze vele pogingen ondernomen om weer aan het werk te komen. Tevergeefs. "Ik wil echter niet meer in een winkel staan. Daarom ben ik nu op het punt beland dat ik me ga omscholen. Wat precies? Iets met coaching. Het komt vast allemaal weer op zijn pootjes terecht. Ik ben tenslotte positief ingesteld."
Dianne Burke (38), Vlissingen: zoekt zeven maanden naar een nieuwe baan
Politie-academie (mbo), basisopleiding bewaarder, meao-certificaten, diploma's bedrijfsadministratie en bedrijfskunde. De loopbaan van Els Reimers (49) uit Middelburg is rijk geschakeerd. "Ik heb bij de politie, ja ook in de geüniformeerde dienst, en in het gevangeniswezen gewerkt. In mijn laatste functie - conciërge in een vrouwenopvanghuis in Zwolle - heb ik met wederzijds goedvinden ontslag genomen. Ik had een knieblessure, maar de doorslag gaf dat ik dicht bij mijn familie in Zeeland wilde wonen."
Zo maakte Reimers in 2013 kennis met de WW. Ze zat niet bij de pakken neer, maar begon een kapsalon in combinatie met de verkoop van vintagekleding. "Nog voor de opening zette de UWV mijn uitkering stop. Daarna heb ik het anderhalf jaar op eigen kracht kunnen bolwerken. Vorig jaar november belandde ik opnieuw in de WW. Tot mei volgend jaar heb ik deze uitkering."
Het is geen vetpot en 'het voelt niet fijn'. Reimers wil dan ook dolgraag werken. "Bijvoorbeeld in de beveiliging, of iets administratiefs of commercieels. Ik sta voor bijna alles open en ben bereid om aan te pakken. En met de knie gaat het best goed."
