Margôt Ros (Toren C) fantaseert zich dansend en thuiswerkend door coronacrisis heen

,,Weet je wat ik in deze gekke tijd nou echt leuk vind om te zien? Ondernemers die zichzelf noodgedwongen opnieuw uitvinden. In Amsterdam, waar ik woon, zijn volop kleine ondernemers. Dan zie ik een wijnhandelaar en een kaasboer met een tasje komen die ze samen hebben gevuld. Die mensen makkelijk mee kunnen nemen om er ergens op een bankje verderop van te kunnen genieten.”

Boek promoten tijdens corona

,,Of een sterrenrestaurant waarbij je chique maaltijden kunt bestellen en via een meegeleverde QR-code de kok te zien krijgt die over je eten vertelt. Ik zie het dan al helemaal voor me dat hij met zijn pink aanwijst wat er precies allemaal op je bord ligt. Heerlijk! Zoiets stimuleert ook mijn eigen creativiteit.” Die creativiteit uit zich op de manier waarop de ze haar nieuwe boek in de markt zet. Begin 2018 liep ze hersenletsel op waarvan ze bijna twee jaar moest revalideren.

Met ‘Hersenschorsing’ bracht ze samen met Jeroen Kleijne een boek uit over haar ervaringen tijdens die periode. Een boek dat dit letsel onder de aandacht brengt. ,,Normaal gesproken promoot je zo’n boek in de aanwezigheid van veel mensen. Nu kon dat natuurlijk niet en daarom hebben we zelf een boekpresentatie opgenomen. Die werd trouwens vaker bekeken dan dat er mensen zouden komen.”

Toren C-typetje Els

Ros verzekert dat je als ondernemer altijd door moet blijven gaan met vernieuwen, hoe lastig dat in deze periode ook kan zijn. Hoe dat haar lukt? Soms door even in de huid van haar oude Toren C-typetje Els te kruipen. ,,Ik kan produceren zolang ik positief blijf. In gedachten heb ik Els dan ook geregeld geciteerd. Ze was altijd positief. Eigenlijk hebben we allemaal een type Els om ons heen nodig. Het is makkelijk om in deze tijd in de stress te schieten, maar zij geeft lucht.”

Hoewel Toren C ondertussen een gesloten boek is voor Ros, kan ze zich in dit coronatijdperk niet altijd bedwingen om aan de kenmerkende gênante sketches van het programma te denken. ,,We mogen straks weer naar kantoor komen, maar alleen als we netjes anderhalve meter bij elkaar vandaan blijven zitten. Ik zie dan een vergadering voor me waarbij één collega extra ver bij iedereen vandaan wordt gezet. Gewoon omdat ze hem niet mogen. Of omdat hij stinkt. Ze zouden ‘m in de kelder neerzetten. Serieus, ik moet hier zelf al om lachen.”

Debiel met koptelefoon

,,Het is zo’n rare tijd. Toch kom ik er best goed doorheen. Ik hou niet van hardlopen. Ik haat het. Maar door mijn conditie op peil te houden, komen er wel creatieve oplossingen in mij naar boven. Ik ga daarom soms de deur uit om als een soort debiel met een koptelefoon op in de rondte te dansen. Ik krijg daar energie van. Al heb ik dat opsluiten voor corona nooit als een ramp gezien. Ik raak tenminste niet afgeleid. Handig omdat ik momenteel met een filmscenario bezig ben. Ik doe ook nog audities want ik moet mezelf wel in de markt blijven zetten. Dat gaat nu trouwens ook allemaal digitaal. Dan film je jezelf en keur je het vervolgens honderd keer af. Als dat dan eindelijk een keer niet aan jezelf ligt, dan komt het wel doordat iemand nietsvermoedend de woonkamer binnenkwam lopen om je filmpje alsnog te verpesten.”

Lees ook: Onderzoek: helft werknemers wil blijven thuiswerken