,,Keihard. Zo waren de pesterijen op school. ‘Op welke rug slaap jij vanavond?’, werd mij gevraagd. Ik was als puber een lang en mager meisje met grote voeten. Nog zo plat als een dubbeltje”, aldus Shirley van Beers tegen het AD.
Lees ook: Quote Top 100 Jonge Selfmade Miljonairs: Sharon Hilgers: succesvolste vrouw (en de rijkste)
,,Opgroeiend in de Rotterdamse Millinxbuurt en later Spijkenisse, hadden we het thuis niet breed. Voordat hij in het elektrobedrijf van mijn oom stapte en opklom tot directeur, was mijn vader huisschilder. In de veel te grote kleding van mijn oudere nichtjes, liep ik er niet altijd florissant bij. De opmerkingen over mijn uiterlijk hebben veel impact op mij gehad. Nog altijd ben ik gevoelig voor wat anderen van mij vinden.”
Shirley zal het niet zover schoppen, werd mij ooit gezegd
‘Shirley, jij hebt alles in je om ons bedrijf over te nemen’, zei mijn vader, toen ik bij hem in dienst kwam. ‘Maar je moet wel wat aan jouw onzekerheid doen. Gek word ik ervan.’
,,Daarin had hij zeker een punt. Als we ons in zakelijk gezelschap bevonden, brak het angstzweet mij uit. Door mezelf naar netwerkbijeenkomsten te slepen en gesprekken met professionals aan te gaan, ben ik dat wel kwijtgeraakt.”
‘Bitch-kant kwam naar boven’
,,Mij werd gezegd: ‘Shirley zal het niet zover schoppen’, voordat ik naar de havo ging. Maar het is goed gekomen. Op de Hogeschool voor Economische Studies (HES) kwam ook soms de bitch-kant in mij naar boven. Ik ben daar strijdbaar geworden.”
,,Na het behalen van mijn diploma, leidde ik samen met mijn vader Beers Elektro & Service. ‘Vanaf nu vallen jullie ook onder Shirley’, deelde hij het personeel mee. Ik was nog maar 23. Dit viel niet bij alle heren even lekker. Als jong meisje had ik het daar moeilijk mee. Nu denk ik: als het je niet bevalt, dan is daar het gat van de deur.
Aan het roer
,,Vijf jaar geleden ging mijn vader met pensioen en kwam ik aan het roer te staan van het bedrijf, met 39 man en een paar kantoorvrouwen in dienst. De laatste vier jaar zijn we hard gegaan, qua omzet. Daarvoor waren we actief in de nieuwbouw. Nu doen we bijna alleen nog maar reparatie en onderhoud voor aannemers en woningcorporaties.”
Mijn vader, die de zaak twintig jaar heeft geleid, had geen problemen met de verkoop. ‘Gelijk doen, Shir', zei hij
,,Vorig jaar ben ik uitgeroepen tot Rotterdamse zakenvrouw van het jaar. Dat was de kroon op mijn werk in een verwarrende tijd. Tegelijkertijd met de nominatie, zat ik in een geheim verkooptraject van mijn bedrijf.”
,,Na het overnamebod door VDK, een grote speler in de elektrowereld en shirtsponsor van voetbalclub PEC Zwolle, ben ik een paar uur in shock geweest. Maar al heel snel wist ik: deze kans moet ik met beide handen aangrijpen. Mijn vader, die de zaak twintig jaar heeft geleid, had geen problemen met de verkoop. ‘Gelijk doen, Shir, het is een mooi bod’, zei hij.”
Wereldreis na opvolging
,,Officieel ben ik nu financieel onafhankelijk. Wie kan dat zeggen op mijn leeftijd? Als ik terugdenk aan de afgelopen zeventien jaar, met een bankencrisis en ternauwernood afgewend faillissement, is het bijna een wonder dat het tot een overname is gekomen.”
Met al die verantwoordelijkheid voor anderen en het gezeik aan mijn hoofd, ben ik nu wel klaar
,,En dat geld is mij natuurlijk niet aan komen waaien. Als ondernemer moet je altijd aanstaan. Er zijn geen excuses. Als er gezeik is, dan moet jij het oplossen. Als het niet goed gaat, dan ga jij ermee naar bed. Eigenlijk heb ik al die tijd alleen maar problemen opgelost. Tot er opvolging is gevonden, doe ik dat nog steeds. Daarna ga ik op wereldreis met mijn vriend. Op safari door Oost-Afrika. Chillen op de stranden van Zanzibar. Azië uitkammen. Ik zie dat wel voor me.”
,,Waar ik over tien jaar sta, is mij nog een raadsel. Ik kan me niet voorstellen dat ik nooit meer ergens aan de slag ga, maar ik moet eerst tot rust komen. Als ik iets aanneem, dan is het iets op freelancebasis. Met al die verantwoordelijkheid voor anderen en het gezeik aan mijn hoofd, ben ik nu wel klaar.”
In BMW naar schoolreünie
,,Wel hoop ik ooit met mijn vriend in een gemeenschap te kunnen leven, samen met gelijkgestemden. Voor elkaar zorgen, samen eten en zonder aankondiging bij elkaar kunnen binnenlopen. We willen, als kinderloos stel, niet geïsoleerd en afgezonderd van de maatschappij leven, zoals we dat in Nederland teveel doen.”
,,Met de zaak opereerden we ook veel in verzorgingshuizen. Dat zijn plekken waar ik niet graag kom, weet ik nu zeker. Daar word ik niet oud. Hoe wij in Nederland met ouderen omgaan, vind ik echt een no-go. Oud worden, kunnen we in dit land toch veel beter met elkaar regelen?”
Lees ook: Kristel Groenenboom (36) is jongste Zakenvrouw van het Jaar ooit
,,Tot die tijd is aangebroken, ga ik het maximale uit mijn leven halen. Een tijdje terug ben ik naar een schoolreünie gegaan. Toen ik met mijn knaloranje BMW de parkeerplaats opreed, waren de leuke reacties niet van de lucht. Bijna iedereen uit mijn schooltijd heb ik gesproken. Zelfs de treiteraars.”
,,Op die dag voelde ik mij erg goed, kan ik wel zeggen.”
