Mode-ondernemer Freek (65) sluit gedwongen het familiebedrijf: ‘Ik stop met een dubbel gevoel’

„Mijn overgrootvader begon in 1870 als een van de eerste kleermakers met een kleermakerij aan de Wilhelminastraat. Ongelofelijk, hè? Mijn opa nam die zaak over en in 1926 hadden we onze eerste winkel aan de de Blijdensteinlaan. Ook mijn ouders volgden. Zij openden een exclusieve herenmodezaak aan de Deurningerstraat. Op het hoogtepunt in de jaren 70 had mijn vader zo’n veertien winkels door heel Nederland, allemaal onder de naam ‘Gijs confectie’. Ik vind het ontzettend jammer dat er nu een einde komt aan ons familiebedrijf, aan die lange geschiedenis. Maar het moest er een keer van komen.”

Lacoste

„Mijn broertje ging naar de hotelschool, ik koos voor de textielschool. Van dwang was geen sprake. De handel, de mensen; ik vond het geweldig. Daarna vloog ik uit naar Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Ik was te jong voor een eigen winkel, eerst maar even pionieren. Ik heb onder meer als vertegenwoordiger bij Lacoste gewerkt en had een agentuur in lamswol artikelen en college shawls. Begin jaren 80 kwam ik terug en opende ik mijn eerste kledingwinkel in Enschede: Le Frog aan de Oude Markt. Ik was 21 jaar.”

Monique

„Toen ik haar zag, dacht ik direct: dat is een leukerd! En ik had gelijk. Monique en ik zijn al 28 jaar getrouwd. We hebben elkaar ontmoet op een zeilvakantie in Heeg. Net als mijn ouders en overgrootouders, werken wij ook samen in de zaak. Of dat altijd leuk is? Meestal wel haha…”

De Zuidmolen

„Enschede kreeg in 1985 een nieuw winkelcentrum: De Zuidmolen. Met Albert Heijn als grote publiekstrekker. Ik dacht als zo’n grote supermarktketen hier kansen ziet, dan moet ik er ook snel bij zijn. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar er zaten hier wel dertig winkels. Toen AH na 18.00 uur open wilde blijven, vertrok de supermarkt uit het winkelcentrum en veranderde alles. Ik ben de laatste die nog over is. Er is me vaak gevraagd waarom ik niet wilde verhuizen met de winkel. Maar ik zat hier altijd prima, klanten wisten me wel te vinden.”

Lees ook: Geen opvolger voor vader Kees: slagerij Verbree moet na 105 jaar deuren sluiten

De Bijenkorf

„Heb je nog even? Poeh, er is zoveel veranderd in Enschede. Ik heb veel winkels zien komen en gaan. V&D, De Bijenkorf, Hudson’s Bay… Dat was soms best spannend. Wat mensen daar kochten, kochten ze niet meer in mijn winkel. Maar het is voor ons gelukkig goed afgelopen.”

De retailwereld is grillig, schrijft Tubantia. Inflatie, kostenstijgingen, de opmars van goedkope winkelketens en online webshops; berichten over de sector zijn vaker negatief dan positief. Je kunt je afvragen hoe een relatief klein familiebedrijf uit Enschede toch al meer dan honderd jaar kan bestaan.

Terwijl er voor dit interview een foto wordt gemaakt van Freek Nietsch, legt medewerker Ramon Wenink uit hoe dat kan. Hij werkt al meer dan twintig jaar voor de Enschedese ondernemer, zijn vader werkte 42 jaar voor zijn vader Frits Nietsch. En zijn collega’s Karin van Raalte en Jorien Haeck werken hier ook al meer dan dertig jaar. Allemaal brachten ze hun werkende leven door op deze winkelvloer.

Wenink: „Klanten zagen hier altijd een vertrouwd gezicht, Freek was onze stabiele factor.” Wat natuurlijk ook heeft geholpen is dat het publiek dat hier winkelde minder gevoelig was voor online aankopen, vaak bovengemiddeld veel te besteden had en dat het liefst in één winkel deed.

De familie-bv

Freek: „Er blijven steeds minder familiebedrijven over. Stolker stopte onlangs in Enschede. Ook een eeuw geschiedenis hè? Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt. Onze kinderen hebben hun eigen leven in Amsterdam en willen het niet. Dat begrijp ik wel. Wie wil er nou zeven dagen per week in een winkel staan? Dat is misschien ook niet meer van deze tijd. Mijn naam hangt aan de gevel, dus ik wilde hier zoveel mogelijk zijn. Als je een familiebedrijf overneemt moet je daar jarenlang je ziel en zaligheid in stoppen. Je kunt niet vier dagen werken of jobhoppen. Zo simpel is het.”

Lees ook: Opvolger familiebedrijf lastig te vinden: ‘Je kunt niet zeggen ‘je moet en je zal’’

Afscheidsfeestje?

„Ik ben 65 jaar en ga niet nog eens een huurcontract voor vijf jaar afsluiten. Dan ben ik 70! Nee, dit is het moment om te stoppen. We hebben het nieuws onlangs naar buiten gebracht, maar ik heb de beslissing vorig jaar november al genomen. Ik heb megaveel reacties gehad. Afgelopen zaterdag had ik nog een klant in de winkel die hier al dertig jaar zijn kleding koopt. Hij vroeg zich af waar hij straks naartoe moet. Zondag 1 december is onze laatste dag. Het is nog onduidelijk wat er daarna met dit pand gebeurt. Of er nog een afscheidsfeestje komt? Nee, ik ben niet zo van de poespas. De wintercollectie komt gewoon binnen, want we gaan door tot het eind.”

Pittsburgh

„In welk gat val ik straks? Daar heb ik wel even over nagedacht. Ik stop met een dubbel gevoel. Ik ben onze vijf medewerkers enorm dankbaar. Ze zijn aan het nadenken over wat ze nu willen. Ik verwacht dat ze snel iets anders vinden, want er is een schreeuwend tekort aan winkelpersoneel. Voor mij betekent deze stap meer vrijheid. Meer tijd om bijvoorbeeld weer eens naar mijn broer in Pittsburgh te gaan. Ik ga me niet vervelen. Mijn vader was 61 toen hij stopte en heeft 30 jaar vakantie kunnen vieren. Hoe mooi is dat?”

Lees ook: Verdrietig sluit Dick (71) noodgedwongen 147 jaar oud familiebedrijf: ‘Kan geen opvolger vinden’