Afscheid van Polman's Huis

Op de laatste zaterdag is het niet druk; enkele vaste gasten komen een laatste bezoekje brengen. De rust, de ambiance en vooral 'maître d'Hôtel' Kacem gaan ze ontzettend missen.

Ze zitten altijd hier, aan tafel 75 vlak voor het raam met uitzicht op de Keistraat en even verderop de Drift. Mark Dupree en zijn 93-jarige moeder mevrouw Dupree-Korver komen om de zaterdag bij Polman's om te lunchen. Ze reserveren altijd een tafel van 12.00 tot 17.00 uur om te genieten van een driegangenmenu, met vooraf een hoppe met ijs en na een espresso met een Remy Martin.

Mark Dupree: "Het is hier één en al traditie. We doen het al twintig jaar zo."

Mevrouw Dupree-Korver vindt het sombere weer passen bij de stemming van deze laatste zaterdag bij Polman's. Van haar zou de vlag ook nog half stok mogen hangen, want zij en haar zoon zijn erg verdrietig dat de zaak ophoudt te bestaan. Mark Dupree: "Moeder was realistisch. 'Er zal wel een goede reden voor zijn', zei ze. Maar we vinden het heel erg. Het uitzicht en de geweldige service van Kacem zullen we gaan missen."

VerkoopDe naam Kacem passeert deze zaterdagmiddag regelmatig de revue. De hotel-manager bestiert de zaak met een ouderwetse flair; hij kent de bestellingen van de vaste klanten en geeft een extra koekje bij de koffie als de klant dat op prijs stelt. Polman's is sowieso een zaak waar traditie voorop staat. Het interieur met een marmeren schouw, grote bloemstukken, een piano in de hoek en grote lampen-staanders tussen de tafels, zouden zo het decor kunnen vormen van een Parijse film uit de jaren '20. Het publiek bleef echter achter; ook op deze zaterdagmiddag zijn maar enkele tafeltjes bezet met veelal wat ouder publiek.

Eigenaar Kees Eijrond - ook de man achter de Winkel van Sinkel - heeft het pand kunnen verkopen. Polman's huis heeft dan ruim dertig jaar bestaan. Wat er nu in komt, is nog niet duidelijk.

Aan de leestafel zijn de vriendinnen Ignatia Follender en Maja Sanders aangeschoven. Als Kacem aan komt lopen om hun bestelling op te nemen, vermeldt hij meteen dat hij geen Chimay-bier meer heeft - de vaste bestelling van Ignatia. Ze neemt een Duvel. De 'balletjes' die ze meestal ook bestellen, laten ze dit keer even gaan, want ze gaan hier ook nog dineren vanavond. Even later proosten de vriendinnen op hun laatste afspraak hier. Ignatia: "Polman's is toch ruim dertig jaar onderdeel van mijn sociale leven geweest. Ik heb hier trouwerijen gehad, een rouwbijeenkomst, boekpresentaties. Je kunt hier altijd terecht." Ze prijzen de ruime opzet van het restaurant, de internationale allure en de rust.

Winkel van Sinkel"Of we nu bij de Winkel van Sinkel gaan zitten?" zegt Maja. "Néé, daar is het zo verschrikkelijk druk! De rust vind ik juist zo fijn hier. Je kunt hier nog een goed gesprek voeren." Vrijdag 26 februari is de laatste dag dat Polman's Huis open is. Zaterdag 27 februari is er nog een diner voor genodigden.