Alles behalve een kringloopwinkel

O ja, een uit de hand gelopen hobby is het zeker, schrijft de PZC. Zestien jaar geleden begonnen Bob en Ella de Boer op 40 vierkante meter met de verkoop van oud speelgoed en curiosa. Inmiddels telt De Kameleon 1450 vierkante meter. De loods staat propvol vintage design uit de jaren vijftig, zestig en zeventig. Het echtpaar stond jaren geleden op vlooienmarkten met oud speelgoed en curiosa. Bob wilde meer; hij wilde een winkeltje runnen. Het stel voegde de daad bij het woord. Met hun verkoopwaar van markt naar markt zeulen was niet meer nodig: ze openden een winkeltje in Colijnsplaat. Lamp Bob: "Het begon met een bed dat ik ruilde voor een lamp. Die lamp vonden we zelf mooi, dus die belandde bij ons thuis." Bleek dat ding een hoop centjes waard te zijn. "Uiteindelijk heb ik die lamp verkocht voor 800 gulden." Bob: "Toen ben ik me daar eens in gaan verdiepen. Die modernistische stijl van de jaren vijftig tot en met de jaren zeventig trekt ons aan. De ontwerpen en vormgeving van die tijd zie je nu niet meer terug." Niet alleen Bob en Ella vielen voor het vintage design. Bij de klant viel het ook in de smaak en het winkeltje in Colijnsplaat werd verruild voor een pand in de Goese Nieuwstraat, waar ze hun spullen niet meer hoefden te stapelen. Daarna volgde Eindewege. "Als verkooppunt missen we de Nieuwstraat niet. Daar dachten mensen vaak dat we een kringloopwinkel waren. Dan zakte mijn broek af", vertelt Bob. Bij een kringloopwinkel verwachten mensen ook bijpassende prijzen. "Moest je ze vertellen dat die Eggchair van Arne Jacobsen 2400 euro kost. Nou, de reactie kun je je wel voorstellen." Eindewege ligt niet centraal, maar de échte vintageliefhebber en -kenner weet De Kameleon te vinden en wil daar best een aantal kilometers voor achter het stuur kruipen. Bob: "Voor aparte dingen zijn mensen bereid een eindje te reizen." Wat apart is? Dat is natuurlijk persoonlijk, dat gaat over smaak en daarover valt niet te twisten. Het stel snapt dat er mensen zijn die hun spullen spuuglelijk vinden. Bob: "Net als dat ik braakneigingen krijg van dat spul van Rivièra Maison." Bob zorgt voor de inkoop. Hij koopt zijn waren bij boedelverkopen en wordt regelmatig gebeld na een overlijden. Daarbij stuit hij regelmatig op verrassingen. "Laatst heb ik nog een bureau gekocht van mensen die niet wisten wat voor bureau het precies was. Kocht ik voor 250 euro. Collega erbij gehaald. Bleek het ding meer dan 10.000 euro waard te zijn." De zaken gaan goed, maar ze verliezen niet uit het oog waar ze mee bezig zijn: een uit de hand gelopen hobby waarbij het draait om liefde voor vormgeving. Met enige regelmaat maakt Bob een ommetje door zijn eigen winkel. "Ik ben trots als ik door de loods loop. Wat ik hier doe, voelt niet als werken."