Angelos Charisteas: van Ajax-spits tot eigenaar van wentelteefjeszaak

In de biotoop van BN'ers die de Amsterdamse grachten zijn, kijkt niemand op van een toevallige ontmoeting tussen twee voetballegendes. Ook niet op een druilerige doordeweekse ochtend, als de Griekse zon ver weg is en een enthousiaste Frank de Boer de voor de fotograaf van deze krant poserende Angelos Charisteas ontwaart. De Boer belooft hem binnenkort een bezoek te brengen aan het net geopende restaurant van de oud-spits van Ajax en Feyenoord, aan de Berenstraat.

Het bestaan van de nieuwe eetgelegenheid met de welluidende naam 'Libertine Comptoir de Cuisine' is dan al als een lopend vuurtje door de voetbalwereld gegaan. En ver daarbuiten.

Horecatycoon

Charisteas bestiert zijn toko met de Amsterdamse horecatycoon Casper Reinders, oprichter van de vermaarde Jimmy Woo, de niet zelden door profvoetballers gefrequenteerde chique discotheek. Dan weet je het wel.

De dag ervoor kauwde landgenoot Yannis Anastasiou er een perfect zompige Franse toast met vanillemascarpone en pecannoten weg. Frank de Boer kan zich straks alvast verheugen op een culinair wentelteefje. De keuken is er niet Grieks, maar Frans. Met een 'croque monsieur' op het menu, geen souvlaki. ,,Het moet hier goed toeven worden", zegt de mede-eigenaar trots, terwijl hij constant kleine hapjes neemt van zijn granola met yoghurt. Het bakje komt niet op tijdens het interview. Daarvoor praat hij te veel.

Hippe armtattoo's

Charisteas is zelf elke dag aanwezig om dat goede gevoel te waarborgen. Aan het uiterlijk zal het in elk geval niet liggen. Bij 'Libertine Comptoir de Cuisine' hangen weelderige hangplanten aan het plafond. Op de grijze vloer lopen koks en bedienden met opgerolde mouwen, zodat hun hippe armtattoo's te zien zijn. Zo'n restaurant is het. Charisteas past er zelf prima tussen. Met zijn gestylede baard, het grijzer wordende haar zorgvuldig in model gebracht.

,,Ik ben hier bijna elke dag", zegt de oud-voetballer. ,,Om steeds meer te weten te komen van het voedsel dat we verkopen. Het is net als voetbal. Je moet elke dag trainen om beter te worden. Ik had al wat voorkennis, doordat ik in veel landen heb gewoond. Verder laat ik me inspireren. Ik houd van perfectie, ook in mijn restaurant."

Vijf procent

Vroeger begonnen veel voetballers een sigarenzaak of een sportwinkel. Nu moet het groter en hipper. En ja, het moet dus ook perfect zijn. Het liefst op de best bezochte stekken van de stad. ,,Ik was laatst bij de UEFA. Wist je dat maar ongeveer vijf procent van alle profvoetballers direct na hun carrière gelijk weer aan de bak komt? Dat zijn de Beckhams en de Zidanes. Die rollen van de ene in de andere klus. De overige 95 procent weet het niet goed."

Tussendoor voorziet Charisteas voetbalcollega's ook nog van tips. Als een soort voetbalmakelaar. Hij krijgt elke dag tientallen mails binnen. Eentje, van de vader van ene Sebastian Pasquali, gaf hij door aan Ajax. Die Australische jeugdspeler speelt er nu in de jeugd. ,,Voetbal laat me nooit helemaal los. Ik moet het zelf ook doen. Met 'Lucky Ajax' of met andere teams van ex-profs. Als ik langer dan twee weken niet voetbal, word ik ongelukkig."

Wonderlijk

Het mag wonderlijk heten dat Charisteas juist Nederland uitkiest als een eerste buitenlandse halte na een carrière vol avontuur. Kampioen en gewaardeerd werd hij in Duitsland. Daar speelde hij lang. Kort waren de periodes in Frankrijk en Saoedi-Arabië. Een halfgod is hij in Griekenland, waar hij door zijn winnende doelpunt in de EK-finale tegen Portugal in 2004 (0-1) onsterfelijk werd.

Charisteas als symbool voor een onmogelijk geacht voetbalsprookje. Juist in Nederland is zijn reputatie anders. Ná die goal kwam hij naar Ajax. ,,Een bewuste keuze", zegt hij nu. ,,Want eigenlijk kon ik na die goal overal naartoe. Zelfs naar Barcelona. Als pinchhitter. Maar die kozen voor Maxi López, die Argentijn. Everton en Tottenham waren ook concreet."

Zenuwachtige momenten

Het werd Ajax en dat werd geen groot succes. ,,Trainer Ronald Koeman vertrok al snel. Danny Blind zag het minder in me zitten." Zenuwachtige momenten beleefde hij vervolgens in een Moldavische hotellobby. Het was daar dat Martin van Geel, destijds technisch directeur van Ajax, hem opbelde en bijna smeekte om toch vooral dat contract bij Feyenoord te tekenen dat hem zojuist was aangeboden.

Dat was om negen uur 's avonds. Drie uur later zou de transferdeadline verstrijken. ,,Dan zit je daar in Chisinau. We moesten met Griekenland een kwalificatiewedstrijd spelen. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Uiteindelijk zei ik 'ja', omdat me werd gezegd dat ik de derde spits zou worden bij Ajax. De druk om te tekenen was immens."

Bodyguards

Dat had hij achteraf gezien beter niet kunnen doen. ,,De supporters van Feyenoord vonden het maar niks dat ik van Ajax kwam. Ik moest met bodyguards naar de training. Dat zal ik niet meer vergeten. Nooit heb ik me echt welkom gevoeld. Terwijl mijn medespelers nog hun best deden." Dat hij dan op het eind van dat seizoen (2006-2007) alsnog topscorer was van Feyenoord, maakte voor zijn reputatie weinig meer uit.

Waarom dan toch een restaurant in Nederland beginnen? ,,Ik voel me hier heel erg thuis", zegt hij. ,,Amsterdam staat voor mij gelijk aan vrijheid. Jullie vinden de stad misschien steeds drukker worden, maar ik ken Athene. Dat is nog veel drukker. Ik woon bij het Olympisch Stadion en ik fiets dan over de grachten naar het restaurant. Dat geeft me een heerlijk gevoel van vrijheid. Het is ook anders dan toen ik voetbalde. Toen liep ik met een capuchon over mijn hoofd op straat. Ergens goed eten en weer vroeg naar huis. Als een topsporter. Ik wilde niet opvallen. Nu drink ik wijn en ga ik later naar bed."

Nederlands leren

Tussendoor leert hij Nederlands, al blijft hij voor altijd Griek. ,,Maar ik zal niet zo snel in het Griekse voetbal gaan werken. Daar is het moeilijk. Bij de grote clubs, Olympiakos en Panathinaikos, staan vooral buitenlanders aan het roer. De meeste spelers van de ploeg waarmee ik Europees kampioen ben geworden, werken niet in het Griekse voetbal. Dat is toch gek?"

Het is ook niet dat de toernooiwinst het voetbal uit zijn vaderland heeft veranderd. ,,Met het Griekse voetbal is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan. Die winst heeft meer voor een verandering in het voetbal in het algemeen gezorgd. Iedereen zegt dat we zo saai voetbalden, maar het was gestructureerd. Zoals een underdog zich hoort te wapenen. Dat zie je tegenwoordig veel meer. Aan de grotere clubs en landen om dan een antwoord te vinden."

Extra klandizie

Die goal, bijna veertien jaar geleden alweer, zorgt straks ook weer voor de nodige klandizie in zijn zaak. ,,Dan zien Griekse toeristen me voor het restaurant staan en zijn ze verbaasd. 'Angelos! Jij hier in Amsterdam?' Dat is toch mooi?"