Ferrari's en Porsches verkopen voelt voor Gräper soms als een nachtmerrie

In een loods in Krimpen aan den IJssel begon Gräper jaren geleden met het verhandelen van auto’s. Later ging hij naar Capelle aan den IJssel en kocht vervolgens het pand van de overbuurman. En vorig jaar verhuisde hij naar Moordrecht, omdat zijn bedrijf maar explosief bleef groeien. Het is hard werken: vorig jaar grapte de geboren Krimpenaar al tegen het AD dat hij in plaats van een twintiger, wel bijna vijftig jaar oud leek.

,,Ik moet hier alles voor laten. Leuke dingen doen kan bijna niet. Dit is een verwoestende markt. Extreem hoge kosten, een gevecht tegen de afschrijving”, zei hij toen. ,,Mentaal is dit zwaar, ik neem soms extreem grote risico’s, terwijl ik ook nog faalangst schijn te hebben. Het is de dood of de gladiolen. Dit kán niet mislukken. Ik zou me doodschamen als dat gebeurt. Waarom? Eergevoel, denk ik. Er zijn veel mensen die het me misgunnen.”

Bijzonder om met auto's van miljoenen euro's te werken

Een jaar later voelt hij nog steeds jaloezie om zich heen, schrijft AD. Misschien wel juist omdat zijn bedrijf, genaamd Gräper Automotive, verder groeit. Dure automerken komen af en aan, zoals Audi’s, BMW’s, Volkswagens en Mercedessen. Maar ook van een nog hogere plank: Lamborghini’s, Ferrari’s en Porsches. ,,Wat mijn mooiste opdracht is geweest? Dat weet ik echt niet, joh. Je struikelt hier over de Lambo’s. Dat klinkt heftig, maar uhm... Ik heb hier auto’s van miljoenen euro’s binnen gehad. Dat is allemaal heel bijzonder om mee te mogen werken.”

Modellen die nog niet eerder in Nederland waren

Hij is namelijk niet alleen een autoverkoper, hij knapt ze ook op. ,,Zo kregen we een LaFerrari binnen (hier zijn maar 499 exemplaren van, red.) ter waarde van drie miljoen euro. Schrijf die maar op als mooiste opdracht. Wij moesten die polijsten en hebben er wat ander cosmetisch onderhoud aan gedaan. Op dat moment was die Ferrari ook de enige met Nederlands kenteken. Inmiddels zijn er alweer andere modellen binnengekomen die nog niet eerder in Nederland waren. We hebben nu ook weer een heel speciale Audi RS6 staan.”

Lang niet altijd rozengeur en maneschijn

Veel bijzondere auto’s dus. En een hoop BN’ers over de vloer, zoals artiesten Snelle, Bizzy en Tim Kimman, beter bekend als Jebroer. Het klinkt alsof het Gräper daarmee allemaal voor de wind gaat en hij een van de mooiste beroepen ter wereld heeft. Toch? Er valt een lange stilte. ,,Er zijn genoeg momenten waarop ik met je zou willen ruilen", zegt hij eerlijk. ,,Even voor jouw beeld: ik ben gisteravond om tien uur naar bed gegaan, vanmorgen om vier uur lag ik nog wakker.”

,,Je blijft altijd bezig in je hoofd", verklaart hij. ,,Dit moet ik nog doen, dat moet ik nog doen. Het is een extreem stressvol leven. Mensen om mij heen vragen: ga je dit nog wel volhouden? Fysiek doe ik dat nu al niet meer. Ik kan het je wel proberen uit te leggen, maar mensen zullen toch nooit weten wat ik voel. De stress, de druk... Je bent nóóit klaar. Het is heel vervelend als je voor twee weken naar Curaçao gaat, maar na vier dagen alweer huiswaarts moet omdat er iets met je bedrijf loos is.”

Hij voegt eraan toe dat het ‘voors en tegens’ heeft, maar dat mensen echt niet hoeven te denken dat het zo geweldig is om een groot bedrijf te leiden. ,,Begrijp mij niet verkeerd: ik heb een fantastisch beroep. Maar mensen zullen vaak negatief over je praten. Bij succes komt jaloezie kijken. Hoge bomen vangen veel wind. Ik onderga dit gezegde momenteel zelf.”

Stress en jaloezie, maar wel een nieuw kledingmerk

Ondanks de druk, stress, jaloezie en slapeloze nachten overweegt Gräper zijn activiteiten uit te breiden en zich niet langer alleen op auto's te focussen. ,,Dat klopt, want we zijn bezig om een webshop te openen en vanuit hier een kledingmerk te starten. We hebben een grote fanbase. Merchandise is een leuke uitbreiding.”

,,We zijn elke week actief op Youtube. Daarop laten we zien waarmee we bezig zijn. De video’s halen tienduizenden kijkers. Gisteren had ik nog een mevrouw waarbij ik mijzelf niet hoefde voor te stellen omdat ze alles op Youtube bekeek. Ze voelde vertrouwen omdat ze wist waarmee wij bezig waren. Dat is een emotie waarom mensen bij mij langskomen. Ze wist echt alles van mij.”

En hoe hoopt Gräper ervoor te staan als we hem over een jaar weer zouden spreken? Misschien wat rustigere nachten, zou je denken. Maar de ondernemer kijkt naar zijn bedrijf. ,,We zijn bezig om een bepaalde positie te bereiken, waarin we volgend jaar hopelijk zeggen: we hebben dingen bereikt die toonaangevend zijn in deze markt.”