De Pannekoekenbakker Zeeland breidt weer uit

Het is in deze regio zo'n beetje de moeder van alle pannekoekenrestaurants: de Pannekoekenbakker in Zeeland. De laatste jaren kwamen er kapers op de kust: in Uden, Heesch en Herpen. Maar de Pannekoekenbakker geeft gas. Op 2 december moet de uitbreiding klaar zijn: 't Jachthuis. Zo heette het café-restaurant aan de Udenseweg tot 1996, in de tijd van uitbater Gerritje van Zutven. Dat schrijft het Brabants Dagblad.

Bijna twintig jaar geleden streek Jolanda van der Linden er met haar man neer vanuit Rosmalen. Hij handelde in 'promotioneel textiel', zij had een kapsalon. "We wilden eens helemaal iets anders doen. Twee zusjes van mij hebben ook een pannenkoekenrestaurant. We gingen kijken en meedraaien."

De proef beviel. Het duurde een paar jaar voor dat tot iets leidde. "We hadden opties op panden in Winterswijk en Vlissingen. Hier reden we een keer toevallig langs. Het stond leeg. Ik informeerde bij de benzinepomp wie de eigenaar was."

Van der Linden en haar man maakten er een restaurant van in Anton Pieck-sfeer. "Het is gaan lopen als een tierelier, vanaf dag één. We hebben nooit iets gedaan aan advertenties, nul, niks. We zijn dik tevreden." Uit de losse pols schat ze dat er jaarlijks 50 tot 60.000 bezoekers binnenkomen. "Maar het belangijkste is, dat ik het naar mijn zin heb."

De verklaring voor het succes is in haar ogen simpel: een goed product en vriendelijk personeel. Daarbij zorgen ze gewiekst voor klantenbinding met een kidsclub en smulmunten, ter plekke te gebruiken in een winkeltje.

Vorig jaar dijde de Pannenkoekenbakker ook uit: met het Smulbos, een houten klim- en klauterparcours voor kinderen. Plus een groot terras voor honderd man.

De nieuwe uitbouw meet driehonderd vierkante meter. "We wilden meer ruimte, ook om een betere spreiding te krijgen in het restaurant. We wilden er ook een paar grote ronde tafels bij en een speelhoek. Ik wilde ook graag een invalidentoilet."

Thema wordt 't Jachthuis. Dat is straks terug te zien in de aankleding met lampen van geweien, koeien- en schapenhuiden, een open haard met hertekop. Kers op de taart is een oud schilderij dat ineens opdook. Een meisje uit Zeeland dat er ooit werkte, kwam ermee op de proppen. "Het was bij haar in de schuur beland. Een reusachtig jachttafereel. Dat knappen we op en geven een mooi plaatsje." Ook de oude lichtbak die aan de voorgevel hing, is teruggekeerd.

Resteert nog één wens voor ondernemer Van der Linden, die het belang van de Maashorst onderkent. "Maar de Maashorst doet er weinig aan mensen hier de weg te wijzen naar de bossen. Achter de rotonde zou een parkeerterrein moeten komen."

Gerelateerde artikelen

Herbouwd pannenkoekenhuis Hans en Grietje loopt als tierelier

Pannenkoekendag: platte lekkernij als ultieme winstpakker

'Brabant doet het beter dan de Randstad'