Actueel

'Dit boek is bedoeld als eerherstel'

Koos Kluijtmans is een begrip in Oisterwijk. De oprichter van de meubelzaak met dezelfde naam schreef een boek over zichzelf, het Brabants Dagblad interviewde hem. Hij is een verteller, een prater, geen teruggetrokken schrijver. Maar zijn extraverte karakter weerhield Koos Kluijtmans (81) er niet van zich af en toe af te zonderen en zijn levensverhaal aan het papier toe te vertrouwen. Zijn boek 'Ik Koos Kluijtmans' is terug van de drukkerij in Litouwen en hij heeft al een exemplaar naar het Vaticaan gestuurd. Paus Franciscus is net als Mahatma Ghandi een van zijn idolen. Beatrix krijgt er ook een.Waarom een boek? Met liefst 192 pagina's. Kluijtmans, de babbelende meubelverkoper uit Oisterwijk, vroeg het zich ook af en wijdde er een hoofdstuk aan."Dit boek is bedoeld als eerherstel. Voor mijn vader én voor mezelf. We zijn in de oorlog ontiegelijk beschadigd. Ik ben geboren in Eindhoven, maar na bombardementen is mijn vader met zijn gezin naar Haaren gevlucht. Daar bracht hij vlees naar het seminarie waar de Duitsers waren ingetrokken. Hij had contact met de bezetters, maar tegelijkertijd bood hij onderdak aan onderduikers. Zijn goede contacten met Duitsers waren een dekmantel. Zo wist hij wanneer er een razzia kwam en werden onderduikkers in veiligheid gebracht. Na de bevrijding is mijn vader opgepakt voor landverraad, hij heeft een half jaar gevangen gezeten. Nooit kreeg hij de kans om zijn onschuld te bewijzen."In de periode dat zijn vader vast zat, haalde Koos elke zaterdag vier gulden aan steun bij een boer aan de Belvertsestraat. "Van die man moest ik voor een kruisbeeld knielen en vergiffenis vragen voor de doodzonden van mijn vader. Ik denk er nog elke dag aan, het was vernederend. Op school werden wij NSB-kinderen genoemd. Gelukkig hielpen veel mensen in Haaren ons. Die geloofden mijn vader wel."In zijn boek (korte verhalen en herinneringen, veel foto's) schrijft Kluijtmans - die het grootste deel van zijn leven in Oisterwijk woont - veel over de Haarense dorpsgemeenschap"In dat dorp ben ik gevormd, daar heb ik vrienden gemaakt. Ik ontmoette er geweldige mensen en ik heb veel geleerd van de broeders van Huibergen, die gaven les op school."Pastoor Van den Broek kreeg ook een pagina. Diens uitspraak: 'de weg naar Oisterwijk, is de weg naar de hel', kon niet voorkomen dat Kluijtmans als 20-jarige op de kermis in Oisterwijk en later bij dansschool Grijsbach zijn liefde Corrie ontmoette. Mooie benen, haar hand vasthouden in het Lindepark en een kusje, het bleek het fundament voor een intens en gelukkig huwelijk.Koos Kluijtmans Interieurs aan de Pastoor van Beugenstraat is nu een zaak van 4.200 vierkante meter. In zijn boek beschrijft de ondernemer zijn eerste stappen in de meubelhandel en over de alsmaar uitdijende winkel."Ik ging naar de ambachtsschool in Tilburg, maar wilde toch geen smid worden. Ik heb daarna in de fabriek van mijn vader gewerkt. Hij maakte vulling voor kussens en bedden van rouwsel van wollen dekens. Mijn eerste meubels verkocht ik op een tentoonstelling in een tent in het Lindepark." Die verkoop was een succes en een halve eeuw later heeft hij nog steeds de wind mee. "In nieuwbouwwijk Pannenschuur staan in zeventig procent van de huizen onze meubels" zegt hij zonder blikken of blozen.Geen toiletDat Koos Kluijtmans toch vooral een verhalenverteller is, blijkt uit de vele anekdotes in het boek. Hij beschrijft levendig dat hij met vrienden in Luik uit een pension is gezet. "Er was geen toilet, wel stond er een emmer op de kamer. Toon, een vriend, moest na het stappen zijn behoefte doen, maar hij struikelde. De emmer viel om. De baas van het pension bonkte de dag erop boos op onze kamerdeur. Wat bleek: in de eetzaal vielen druppels van het plafond op de eettafels. We moesten eruit."Een sterk verhaal? Ook het verhaal over het diner bij Henk Verhoeven, eigenaar van Landgoed De Rosep lijkt kroegpraat, maar zijn vrouw Corrie was erbij en beaamt dat het waar is. Koos Kluijtmans: "We zaten aan een tafel met miljonairs. Het ging steeds over geld, een groot landgoed in Schotland, een nieuw Porsche. Nu heb ik een vakantiehuisje bij Lech in Oostenrijk. Ik zei tegen Henk: vraag eens of ik die 48 appartementen in Lech nog heb gekocht. Dat deed hij. Ja, zei ik, ik heb ze voor 32 miljoen aan mijn broek. Een van de gasten vroeg, hoe ik dat had gefinancierd. Henk zei: dat heeft ie niet nodig. Die haalt hij zo uit zijn zak." Niets van waar, maar de avond van Kluijtmans kon niet meer stuk.'In het dorp Haaren ben ik gevormd. Ik heb er veel mensen leren kennen die belangrijk voor me zijn'Het goede doel'Ik Koos Kluijtmans' is voor 15 euro onder meer te koop bij de meubelzaak en boekhandel Oisterwijk.De opbrengst is bestemd voor Pater Poels en voor Casa di Guri, een project voor zwerfkinderen in Brazilië. Kluijtmans en zijn vrouw steunen dit project al vele jaren. Ook daarover schrijft hij in het boek.Uiteraard wijdt hij ook enkele pagina's aan de legendarische opruimingen bij zijn zaak in januari. In het verleden bivakkeerden klanten dan in een tentje voor de deur om als eerste aan de beurt te zijn.