Nieuws Actueel
Een jurk gemaakt uit koeienpoep
Haar kogelwerende huid is al beroemd, maar ontwerpster Jalila Essaïdi wil meer. Binnenkort op de markt: een jurk gemaakt uit koemest. Dat vertelt ze tegen het ED.

Draagt dat wel lekker, zo'n jurk van koeienpoep? "Het is niet zo raar als je zou verwachten", zegt Mushira, een van de mannequins die de kledingstukken showt op de catwalk, in de wei van de Philips Fruittuin in Eindhoven. De poep ruik je niet, zie je niet en voel je niet. "Het draagt heel comfortabel en luchtig. Echt heel mooi."
Potentiële miljardenbusinessTe midden van twee koeien lanceerde Jalila Essaïdi hier gisteren haar nieuwe vinding: plastics, textiel, karton en papier uit koemest. De Eindhovense bio-kunstenares en onderneemster pretendeert een duurzame oplossing voor het mestoverschot in handen te hebben. Landbouworganisatie ZLTO is een van haar partners in het project. De ambitie is om binnen drie jaar materialen op basis van koemest te kunnen produceren. Essaïdi praat met partijen voor de bouw van de benodigde installatie die aan een mestdrogingfabriek kan worden gekoppeld. Geïnteresseerde industriële afnemers van bijvoorbeeld karton, papier en textiel zijn ook in beeld, zegt ze. Met hulp van Neelie Kroes is contact gelegd met mogelijke internationale investeerders. De oud-politica is nationaal startup-ambassadeur, oftewel aanjager van nieuwe bedrijvigheid. In potentie heeft Essaïdi een miljardenbusiness aangeboord, wordt achter de schermen gedacht.
WaardevolDe geboren Eindhovense heeft een fascinatie voor de natuur. Zo kwam ze op het oersterke spinnenzijde voor de kogelwerende huid. In een overleg met de provincie over haar projecten kwam het mestoverschot ter sprake. 'Als je het mestoverschot voor ons oplost, heb je ons aan boord', beloofden ZLTO en provincie. Voor koeienmest lijkt dat gelukt. Vezels uit het gras dat de koeien verorberen, zijn de grondstof voor de productie van papier, karton, plastic en textiel. Met mest van varkens en kippen werkt dat zo niet, want deze dieren eten geen vezels. Essaïdi bestudeerde bestaande technologieën om de mest te scheiden in een droog en nat deel. De waardevolle ingrediënten in het droge deel zijn de vezels, die nog ruiken naar gras. Verschillende chemische bewerkingen zijn nodig om de vezels geschikt te maken als grondstof voor de volledig afbreekbare materialen.
Luiers of LegoEssaïdi is overtuigd van haar succes. "We hebben laten zien dat het werkt. Maar ik geloof er vooral zo in door de mensen met wie ik er over praat." De betekenis van haar vinding kan ver reiken, schetst ze. Boeren kunnen anders gaan opereren. Als ze hun koeien beter gras met meer vezels geven, vergroten ze de opbrengst aan grondstoffen uit de mest. Nieuwe werkgelegenheid lonkt. Textiel die nu in het buitenland wordt gekocht, zou in de regio kunnen worden geproduceerd. En papier of karton uit mest scheelt een hoop bomen. Voor bioplastic hoeven geen maïs of aardappels te worden gekweekt. Maar ook luiers of Legoblokjes zouden uit mest kunnen worden gemaakt. "We kijken op welke schouders van welke reuzen we gaan staan om dit uit te bouwen", stelt Essaïdi deelname van grote partijen uit binnen- en buitenland in het vooruitzicht. Voor namen noemen is het nog te vroeg. "We zullen keuzes moeten maken. Voor textiel bijvoorbeeld is de vraag of je kunt opboksen tegen de Chinese markt."
%VIDEOWIDGET%
In een eerder filmpje legt Essaïdi haar plan rondom de 'kogelwerende huid' uit.
Exportmarkten liggen open. Mestoverschotten zijn er ook in Duitsland en België. Commercieel succes van haar gepatenteerde 'Mestic'-collectie lijkt daarmee eerder in zicht dan van de kogelvrije huid, een stuk mensenhuid waar spinnenzijde doorheen gekweekt is. Wetgeving die het kweken mogelijk maakt, is nog ver weg. Toepassing bij doorligwonden vergt een langdurig traject in de medische wereld. "Producten op basis van mest op de markt brengen is een stuk makkelijker."