Een tweede leven voor rolstoel en rollator

Rollators, po-stoelen, tilliften, verpleegbedden, sta-op-fauteuils. De showroom van Pim van Doorn in IJsselmuiden staat er vol mee. Gevonden op Marktplaats, afgedankt door zorginstellingen, gedateerd spul van fabrikanten. Stuk voor stuk in prima conditie en geschikt voor een tweede leven, zegt Van Doorn. "Schoongemaakt en nagekeken. En gekeurd, als dat moet."

ZorgoutletHet aantal zorgoutlets neemt flink toe. Een paar jaar is Van Doorn nu actief op de de markt van tweedehands hulpmiddelen voor de zorgsector, in eerste instantie vanuit een garagebox, sinds april vorig jaar heeft hij een fysieke winkel. Verkopers van tweedehands hulpmiddelen hebben de wind in de zeilen door veranderingen in de zorg. De eigen bijdrage stijgt, mensen wonen steeds langer thuis en instellingen hebben minder te besteden.

"Hier staat een gekeurde tweedehands tillift voor 2.500 euro, een nieuwe kost 8.000. Die patiënt merkt daar niks van." Door de stijgende eigen bijdrage kan zelf een hulpmiddel kopen eerder uit. "Bij een bed ligt het omslagpunt op zes, zeven maanden. Als je zoiets zelf koopt, is het van jou en koop ik het van je terug als je het niet meer nodig hebt."

AmbulanceVan Doorn runt de outlet naast zijn werk als ambulancebroeder in Flevoland. Vijftien jaar zit hij op de ambulance. Geen dag is hetzelfde, het intensief een-op-een-contact met mensen bevalt hem goed. "Heel wat anders dan als verpleegkundige verantwoordelijk zijn voor 34 mensen. Het vak van ambulancebroeder is supermooi, maar zwaar. Eindverantwoordelijk zijn, 's nachts in een bietenveld zonder medische ondersteuning."

HobbyDoor 24-uursdiensten houdt hij tijd over voor zijn inmiddels uit de hand gelopen hobby: de handel in tweedehands zorghulpmiddelen. Zijn kennis en ervaring als verpleegkundige en ambulancebroeder komen goed van pas in de outlet, zegt hij. Die liggen volgens hem 'in elkaars verlengde'. "Verstand van ziektebeelden en mobiliteit heb ik wel, ik weet vlot hoe het bij mensen thuis in elkaar steekt en waar ze baat bij zouden kunnen hebben."

Niet commercieelVan Doorn werkt op afspraak, twee vaste ochtenden per week is de zaak geopend "Dan is het hartstikke druk en redden we het net met drie man." Klanten komen uit heel Nederland, bijvoorbeeld voor die ene tweedehands rolstoel die goed moet passen. "Ik heb er hier wel veertig staan, maar geen een is hetzelfde."

Soms gaat een klant met niets naar huis. "Ik hoor wel eens dat ik niet zo commercieel ben, ik praat inderdaad niet altijd in mijn eigen straatje. Ik wil maatwerk leveren, zie mensen graag tevreden. Als iemand met een AOW'tje iets net niet kan betalen, krijgt hij van mij een betalingsregeling. Het scheelt dat ik niet van de outlet hoef te leven, natuurlijk wil ik er wat aan verdienen, maar ik voel geen verkoopdwang."

PandWakker liggen van nieuwkomers op de markt in de lift, doet Van Doorn niet. "Die markt is groot genoeg." Om de haverklap gaat zijn mobiele telefoon. Booming business. Waar het toe leidt? "Geen idee, ik zie wel hoe het loopt." Hij doet zijn zaken online en vanuit een pand met 500 vierkante meter op industrieterrein Zendijk in IJsselmuiden. Het magazijn oogt rommelig, met al die goederen die nog bekeken moeten worden, de voorraad in de showroom, van rolstoel tot verstelbare douchestoel, staat keurig in het gelid. "Dat is toch de verpleegkundige in mij. Schoon en netjes."

Een van de topstukken is een revalidatietrainer, voor armen en benen. "Daar staat er nu maar eentje tweedehands van te koop in Nederland. Die ben ik zo kwijt. Aan wie? Aan iemand met een dwarslaesie bijvoorbeeld. Die eens per week fysiotheraptie krijgt, maar liever drie keer traint. Zo iemand koopt dan zelf tweedehands een revalidatietrainer."