Nieuws Familiebedrijf
Eigenaar oudste tabakszaak: ambassadeur van de sigaar
Loet van Vreumingen heeft de oudste tabakswinkel van Nederland, anno 1836. De zaak is nog nagenoeg hetzelfde als destijds, de drang naar vernieuwing heeft hij nooit gehad. Zo meldt het AD.
Tussen twee toonbanken met daarachter sigarenkistjes en potten tabak zit Loet van Vreumingen (69) met sigaar op een stoel. Een stoel met historie. ,,Die heeft een klant in 1936 cadeau gedaan toen de zaak honderd jaar bestond. Mijn opa en vader zaten erop om de administratie te doen. Op een dag zat opa aan zijn bureau en zakte ineen: dood. Die stoel heb ik nooit weggedaan. Niet zozeer omdat mijn opa erin is overleden, maar ik ben nu eenmaal 'bewaarderig'. Waarom zou ik een nieuwe stoel kopen als deze nog goed is?''
De stoel, de foto's van zijn voorvaderen aan de wand en de oude toonbanken vormen de entourage waarin Van Vreumingen zich thuisvoelt. ,,Ik ben hierboven geboren en als mijn ouders een weekje op vakantie gingen, stond ik in de winkel. Ik ging tuin- en landschapsarchitectuur studeren en heb zo'n tien jaar gewerkt als landschapsarchitect, tot ik zag dat mijn vader zich zorgen maakte hoe het verder moest met de winkel als hij ermee zou stoppen. Hij heeft er nooit op aangedrongen, maar ik heb zelf de keuze gemaakt om de winkel over te nemen. Waarom? Gewoon, de historie en de bekendheid van de winkel sprak mij aan. Ik wilde de traditie van mijn voorvaderen voortzetten.''
Lees ook: Tabakszaak dupe van lager pakkettarief
Sigaar verdiend
De drang om te vernieuwen heeft Van Vreumingen nooit gehad. Hij is er zelfs op tegen. ,,Ik zie het gebeuren als jongere generaties een tabakswinkel overnemen. Ze krijgen het hoog in de bol en willen er een luxezaak van maken. De klanten voelen zich daar niet thuis en blijven weg. Een tabakszaak is voor de gewone man als een huiskamer, zoals een stamkroeg dat ook is. Klanten komen hier om een praatje te maken. Sommigen roken niet eens, maar komen voor de gemoedelijkheid.’’
Die rust past volgens Van Vreumingen helemaal bij het roken van een sigaar. ,,Een sigarenroker is een heel ander type mens dan een sigarettenroker. De rook van een sigaar inhaleer je niet. Een sigarenroker is een klein beetje bourgondiër, die eenvoudig kan genieten. Een sigaar geeft rust en troost. Het is voor mij ook een beloning. Als ik in de ochtend de winkel open en de reclameborden en vlaggen in orde heb gemaakt, vind ik dat ik een sigaar heb verdiend.’’
Een sigaar heeft voor Van Vreumingen ook iets persoonlijks. Hij rookt het liefst het merk Olifant. ,,Dat is een shortfiller en eigenlijk een sigaar voor zon- en feestdagen. Longfillers zijn lastiger om te roken, je moet er zwaarder aan trekken. Kleine sigaren vind ik ook niets. Die sprietjes zijn scherp en zoet. Klanten die van sigaretten willen overstappen op sigaren beginnen daarmee. Ik kan ze makkelijk overtuigen dat ze beter iets dikkere sigaren kunnen roken. En niet moeten inhaleren. Ik voel mij ambassadeur van de sigaar.''
Géén e-sigaretten
Ondanks de maatschappelijke weerstand ziet Van Vreumingen toekomst voor zijn zaak. ,,Ik merk aan de verkoop niet dat het sigaren roken minder wordt. Toen er een wetsvoorstel kwam om reclame voor roken te beperken, heb ik de staatssecretaris een brief geschreven. Handgeschreven, want e-mails worden te makkelijk weggegooid. Ik trok blijkbaar de aandacht. In gemakswinkels, waar naast tabak van alles wordt verkocht, moeten de rookwaren uit het zicht zijn en zijn reclame-uitingen verboden. Er zijn zo'n 150 speciaalzaken in tabak die daarvan zijn uitgezonderd; daarvoor moet minstens 75 procent van de omzet tabak zijn. Daar kom ik makkelijk aan, want ik doe er niet veel naast.''
Van nieuwlichterij moet Van Vreumingen niets hebben. ,,Ik ga geen e-sigaret verkopen, maar misschien begint mijn opvolger er wel aan.'' Wie hij daarvoor op het oog heeft? ''Het wordt in elk geval geen opvolging in de familie, maar ik ken wel jonge mensen die belangstelling hebben om het over te nemen.''
Een tabakszaak is als een huiskamer, net zoals een stamkroeg
