Kristel nam op haar 23e het containerbedrijf van haar vader over

Kristel Groenenboom loopt tussen de containers en de heftrucks. Haar hakken en rode leren jack vallen op tussen de blauwe overalls. Vol vuur vertelt de 31-jarige directeur over haar containerbedrijf met dertig werknemers in Oosterhout. Kritiek en vooroordelen? ,,Daar moet je schijt aan hebben."

Atypische baas

,,Ik weet dat ik een atypische baas ben. De meeste mensen verwachten een 40-jarige, grijze man.'' Dat bezoekers, klanten of leveranciers soms wat raar reageren, snapt Kristel Groenenboom daarom best. ,,Maar wat er soms gezegd wordt, kan echt niet! Dat begon al bij het feest ter ere van de overname. Gasten feliciteerden me, gevolgd door: 'nu zien of je het ook redt'.''

Vooroordelen

Na acht jaar directeurschap, zou je verwachten dat het oordelen wel voorbij is. ,,Vaste klanten en leveranciers accepteren me nu volledig. Weten wat ik in mijn mars heb. Maar nog wekelijks loop ik tegen vooroordelen aan. Een callcenter dat 'meneer Kristel wil spreken'. Maar ook privé: toen ik de elektricien vertelde waar ik in huis mijn stopcontacten wilde, deed hij behoorlijk lullig.''

Vooroordelen vormen de basis voor haar managementboek. Groenenboom behandelt allerlei misvattingen over ondernemen. Vooral die zij als vrouw ervaart.

Hoe komt een techneut op het idee om een boek te schrijven?

,,Ik vind schrijven tof. Het begon met de economische barometer voor BN DeStem. Werd ik bij de benzinepomp ineens aangesproken over mijn artikel. Ik ging daardoor nog meer mijn best doen. Daarna kreeg ik een column bij Management Team. Daarin schreef ik ook al over vooroordelen. Zo is het balletje gaan rollen.''

Hoe reageer je op vooroordelen?

,,In het begin ging ik er nog wel eens serieus op in, maar ik heb geleerd dat ik er beter geen punt van kan maken. Daardoor is het effect van een opmerking nihil. Of ik geef een flauwe reactie terug. Zo heb ik een leverancier eens een half uur op de gang laten zitten. Hij wilde absoluut niet met mij praten, maar met de baas. En tegen een vrachtwagenchauffeur die vroeg hoe ik aan mijn Porsche kom, zei ik: ''Van een oude rijke vent. Wat dacht u dan?'.''

Raakt het je niet?

,,Het verbaast me vooral. Dat mensen nog zó bekrompen zijn. Maar ik trek het me niet persoonlijk aan. Als je zo'n bedrijf overneemt, weet je dat je kritiek kunt krijgen. Dat geldt ook voor dit boek. Daar moet je schijt aan hebben.''

Je schrijft over het tekort aan vrouwen in de techniek. Jij koos er wel voor.

,,Ik ben opgegroeid in het bedrijf. Steeds als ik er binnenkom, ruik ik de laslucht. Ik kan het niet omschrijven, maar het heeft iets. Geeft me een stoer gevoel. Ook het bouwen trekt me, dat je vanaf nul begint en dat er dan een container uitkomt. Het is ook wel mijn vader die mij enthousiast heeft gemaakt. Hij nam me als meisje al mee naar afspraken. We maakten veel mee. Op vliegbasis Gilze-Rijen bijvoorbeeld ging mijn vader op een schietstoel zitten. Nieuwsgierig of de rode knop écht zou werken. Voor hij het wist, was hij omsingeld door militairen. Bleek iemand er pas zelfmoord mee te hebben gepleegd; het gat zat nog in het plafond.''

Je was pas 23 toen je het bedrijf overnam. Hoe was dat?

,,Ik zag mijn leeftijd als een voordeel. Als ik jong begin, dacht ik, kan ik er het meeste uithalen. Natuurlijk realiseerde ik me dat niet alles makkelijk zou zijn, maar ik dacht er niet te veel over na. Je moet het niet dood redeneren. Het is uiteindelijk een van mijn beste beslissingen ooit geweest. Ik heb voor mijn gevoel niets hoeven laten; het heeft me juist veel gegeven. Anders had dit boek er nooit geweest. Was ik nooit uitgenodigd voor een lunch met koningin Máxima.'' Lachend: ,,Al had die lunch wel wat voeten in de aarde. Ik was verkeerd gereden en kon ineens geen kant meer op. Toen ben ik dwars door de prachtige paarse tulpenvelden moeten rijden om nog op tijd te komen.''

Hoe krijgen we meer vrouwen in topfuncties?

,,Ik denk dat vrouwen zelf ambitieuzer kunnen zijn. Meer moeten durven. Dat ze inzien dat ze geen ontaarde moeder zijn als ze een drukke baan hebben. Mijn ouders hadden beiden een bedrijf. Ik ben er niet slechter van geworden. Integendeel; ik leerde veel. Ook op politiek vlak liggen er kansen. Kijk alleen al naar de regering; als daar nou wat meer vrouwen in hadden gezeten. Ik heb vorig jaar tijdens een congres Mark Rutte gevraagd hoe hij meer vrouwen aan de top gaat krijgen. Hij zei dat het geen taak is voor de overheid. Daar ben ik het niet mee eens. De kinderopvang is bijvoorbeeld achterlijk duur. In België is dat veel beter geregeld.''

En meer vrouwen in de techniek?

,,Ik zou graag meer vrouwen aannemen. Vrouwen zijn voorzichtiger, hebben geen last van haantjesgedrag. Maar ik zie ze gewoonweg niet bij sollicitaties. Nu werkt de enige andere vrouw in de kantine. Ik denk dat het te maken heeft met de hele beleving. Dat we te weinig technische, vrouwelijke boegbeelden zien.''

Is politiek niet iets voor jou?

,,Wie weet over 10 jaar. Ik hoop nu vooral via mijn boek en lezingen mijn boodschap te verspreiden. Ik ben opgevoed met het idee dat het niet uitmaakt of je man of vrouw bent. Dat neem ik mee in mijn werk, maar zo is ook de relatie met mijn man. We zijn elkaars gelijke. Hebben ieder een eigen bedrijf. De ene dag kook ik, de andere dag hij. Oké. Eerlijk: soms gaat het mis; dan krijgt de hond twee keer eten of de planten te veel water.''

Kristel Groenenboom

Woonplaats: Schoten (B)

Geboorteplaats: Rotterdam. Woonde de eerste jaren van haar leven in Oosterhout, daarna verhuisde het gezin naar Ridderkerk en later naar Schoten.

Geboren: 31-07- 1986

Studie: Handelsingenieur aan de Universiteit van Antwerpen. Volgde diverse cursussen, bijvoorbeeld lassen.

Burgerlijke staat: is getrouwd met Tom, haar vroegere buurjongen. Heeft een stiefdochtertje.

Werk: eigenaar Container Service C. Groenenboom. Het bedrijf repareert, verkoopt en verhuurt containers, bouwt op verzoek speciale containers en doet spuit- en straalwerk.

Hobby's: 'Ik vind het heerlijk om met onze hond Luna te wandelen. Verder maak ik graag verre reizen.'

Boek: Mag ik meneer Kristel even spreken? (16,95 euro) via onder meer managementboek.nl.