Komt u ook uit een horecagezin?
,,Mijn ouders zijn een bankstel. Hebben altijd in het bankwezen gewerkt. Toen ik een eigen zaak begon, heb ik dus ook alles zelf moeten ontdekken. Wel heb ik altijd het advies van mijn ouders gevolgd: geef nooit meer geld uit dan je hebt. Simpel, maar het werkt.''
Wanneer ging het van werken in de horeca naar een eigen zaak?
,,Ik werkte als accountmanager. Stapte elke ochtend netjes in pak de auto in. Ik verdiende goed, had een leuke baan. Maar het was niet wat ik het liefste deed. Ik keek vooral uit naar de weekends, dan stond ik bij twee kroegen in Den Bosch achter de bar. Een eigen café heb ik altijd geambieerd. In 2010 hakte ik de knoop door, ging ik ervoor. In Den Bosch was een eigen zaak financieel niet haalbaar. Oosterhout kende ik via mijn oude werk. Chillers, dat voorheen op plek van Club Sweet zat, en De Stapmolen waren klanten.''
Lees ook: Horecaondernemers hebben het zwaar ondanks gunstige cijfers
Een eigen kroeg is toch anders.
,,Klopt, maar ik sta nog veel achter de bar. Dat vind ik het leukste. Vooral het sociale aspect: van 80 procent van mijn Club Sweet-gasten weet ik hoe ze heten, wie hun ouders zijn en wat voor hobby's ze hebben. Zo is het me denk ik ook gelukt om hier als buitenstaander een zaak van de grond te krijgen. Wat me wel is tegengevallen: ik kan nooit de deur dichtdoen. Op vrije dagen blijft de telefoon gaan. In je hoofd gaat het altijd door.''
Toch nam u er twee jaar geleden nog een kroeg bij: café Nassau.
,,En ik heb inmiddels ook een eigen beveiligingsbedrijf, waarmee ik mijn eigen portiers opleid en hopelijk straks ook voor andere zaken. Stilstand is achteruitgang. En natuurlijk groeit daarmee de verantwoordelijkheid, maar ik heb ook het team uitgebouwd. Ik begon met 10 mensen, nu heb ik 37 man in dienst.'' Lachend: ,,Wel heb ik het daardoor rond kerst drukker. Ik schrijf altijd voor iedereen een persoonlijk gedicht. Dat is nu wel een hele klus geworden.''
Combineren met gezin
U heeft ook een gezin. Is dat wel te combineren met dat nachtwerk?
,,Ik durf te wedden dat ik meer tijd heb voor mijn dochter dan menig vader. Maandag en dinsdag is ons weekend, dan is mijn vrouw ook vrij. Woensdag is voor mijn dochter. En andere dagen ben ik ook deels thuis.''
Wat is het verschil tussen ondernemen in Oosterhout en in Breda?
,,In Oosterhout is het hard werken voor relatief weinig geld. Het is een kleinere stad met verhoudingsgewijs niet zoveel jongeren. Maar zonder Oosterhout had ik de rest nooit kunnen doen. Het is mijn thuis, ik wil hier niet weg. In Breda is het zes dagen feest. Studenten, toeristen. Daar ben ik dan ook iets anoniemer.''
Is er veel veranderd in al die jaren?
,,Het rookverbod is ingevoerd, de leeftijdsgrens voor alcohol verhoogd. Dat eerste was vooral een kwestie van wennen, de tweede verandering is - ondanks dat mijn café al 18-plus was - lastiger. Wat als iemand met een vals identiteitsbewijs binnenkomt? En ik blijf het gek vinden dat ondernemers forse boetes krijgen en de jongeren er met 90 euro vanaf komen. Die leeftijdsgrens heeft ook het publiek veranderd. Jongeren gaan op latere leeftijd voor het eerst stappen. En dan gaan ze ook los. Voorheen werden ze vanaf hun 16de al in kroegen 'opgevoed'; nu moet ik dat vaak nog doen.''
In Oosterhout zette u zich in voor ruimere sluitingstijden. Dit voorjaar gaf de gemeente na 5 jaar lobbyen groen licht. U bent geen opgever.
,,Opgeven is de makkelijke weg. Dat doe ik pas als ik zeker weet dat ik alle wegen geprobeerd heb. Maar het was niet altijd leuk, nee. Vooral in het begin werd ik tegengewerkt door andere horeca en de gemeente. Alleen het publiek stond achter me. Gelukkig ziet nu iedereen de noodzaak.''
Brabander van het jaar
Dat u een doorzetter bent, bleek ook toen in 2016 brand uitbrak in een woning in de Klappeijstraat. U klom als enige toeschouwer langs de schotten omhoog en redde de bewoners.
,,Je maakt elke avond wel iets mee, maar dat was wel heel uitzonderlijk. Ik werd door Omroep Brabant zelfs genomineerd voor Brabander van het jaar. Een hele eer, maar ook ietwat vreemd. Stond ik tussen al die mensen die zich al jarenlang inzetten voor goede doelen...Wat ik deed was impulsief en vanzelfsprekend.''
Dromen?
,,Ik zoek een locatie voor een volgend café. Na een paar jaar begint het weer te kriebelen. In de verre toekomst zie ik mezelf meer naar de achtergrond schuiven. Bezoekers willen geen oude man achter de bar, je moet dichtbij de doelgroep staan.''
Ik durf te wedden dat ik meer tijd heb voor mijn dochter dan menig vader
