Haagse boer Marcel houdt het klein

Het weiland oogt lieflijk met grazende schapen, bomen en wat ooievaars die als Kleijweg aan het hooien is op de wegspringende kikkertjes en padden afkomen. Van al zijn weilanden is dit stukje grond hem het meest dierbaar omdat hij er vanaf zijn twaalfde samen met zijn vader werkte. Kleijwegs andere weilanden liggen rond zijn boerderij op landgoed Clingendael en in de buurt van de Sijtwendetunnel. In totaal een hectare of vijftig. Met zijn 43 koeien is Kleijweg in boerenogen maar een kleintje.

"Soms is klein zijn een voordeel", legt Kleijweg uit. "Ik heb te weinig vee om van te leven, maar met mijn loonwerk voor de grond- , weg- en waterbouw hebben we een goed bestaan en word ik niet gedwongen om rare dingen met m’n beesten uit te halen. Mijn koeien lopen altijd buiten, eten gras en houden hun horens als dat kan. Ze worden niet geïnsemineerd want we hebben een stier die zijn werk doet. Dat kan allemaal niet als je koeien je enige bron van inkomsten zijn."

De boer oogt tevreden. Zijn hooizolder en de graskuil (eigenlijk een berg waar autobanden op liggen) zijn afgeladen vol. "Dat is een goed gevoel", zegt Kleijweg, die volgens zijn drie dochters en zijn vrouw niet te genieten is zolang die klus nog niet geklaard is. Ondanks de vele regen deze zomer is het Kleijweg gelukt om het gras, zowel de eerste als de tweede snede, droog en kruidig te kunnen hooien.

Zijn dikbilkoeien doen het goed op deze wintervoorraad. Omdat Kleijweg steeds vaker van mensen uit de buurt de vraag kreeg of ze vlees bij hem konden kopen is hij van plan zijn koeien niet meer aan de slachterij te verkopen, maar het in eigen beheer te doen. "De tijd is misschien rijp voor goed vlees van koeien uit je eigen buurt die je hebt zien grazen en waarvan je weet dat ik er goed voor heb gezorgd", zegt Kleijweg, terwijl hij zijn land inspecteert en de kalveren van minstens 300 kilo bij de fotograaf en de verslaggever uit de buurt probeert te houden.