Haagse tas-ontwerpster verovert ook Italië

Roos van Put is vijftig jaar als het begint te kriebelen. Als ze nog iets anders wil, moet het nu. Er is geen tijd meer om te blijven dralen. Het voelt als een laatste kans. Dus neemt ze een drastisch besluit. De Haagse heeft een reputatie opgebouwd in de hofstad en daarbuiten als kunsthistorica, adviseur, criticus en hoofdredacteur van het vooraanstaande tijdschrift Kunstbeeld. Dat gaat overboord. Roos van Put begint weer bij nul. Van voren af aan een nieuw vak leren.

Ze wil tassen ontwerpen. Een oude liefde. ,,In mijn leven zijn er altijd twee liefdes geweest, kunst en tassen. Ik koos voor het eerste'', vertelt ze aan het AD.

MilaanVan Put - in stijlvol zwart met als enig contrast één van haar eigen tassen in de kleur camel - is net terug uit Milaan, waar ze op de beroemde designbeurs Salone del Mobile heeft gestaan. Ze is een van de 125 ontwerpers die zijn gekozen uit 900 inzenders. ,,Toen ik door bleek te zijn, dacht ik wel even: oh jee, wat heb ik me op de hals gehaald? Ik moet wel echt met iets komen nu.''

HitMaar zoals ze op andere plekken al merkte: haar tassen zijn een 'instant hit'. Een Italiaanse krant bombardeert de tentoonstelling 'The Dutch in Milano', waar haar tassen te zien zijn, tot nummer 1 van dingen die je niet mag missen op de Salone. Van Put klinkt nog steeds verbluft. ,,En dat was op dag één.''

OnderscheidendEen Mrs. Rosehip is anders. Onderscheidend. Dat komt: er zitten vouwen in. De tassen zijn niet glad, maar geplisseerd. Dat maakt ze - ondanks hun eenvoud - geraffineerd en elegant.

De techniek is bekend van bijvoorbeeld de plissérok en plisségordijnen. Van Put is naar eigen zeggen de eerste die het toepast op leren tassen. Dat idee, nu haar handelsmerk, was er trouwens niet meteen. ,,Ik werd niet wakker met de ingeving: ik ga geplisseerde tassen maken. Ik ben gewoon ergens begonnen en het is gegroeid.''

Er was wel een aanzet. Als ze telefoneert, zitten haar handen altijd met een stukje leer te 'frutten'. ,,Ineens vroeg ik me af: zouden die plooien kunnen blijven zitten?''

Het antwoord luidt: ja, dat kan. Maar hoe precies, dat is geheim. ,,Anders gaat iedereen het doen.''

OverstapVan Put investeerde twee jaar in de overstap naar een nieuw vak. Ze volgde een opleiding leerbewerking, deed uitgebreid onderzoek naar het tassen maken en experimenteerde volop.

Ze gooide het leer in bad, sloeg erop, hing er bakstenen in. ,,Er is heel veel mislukt hoor, maar gelukkig heb ik een grote vuilnisbak.''

De naam van het merk ontstond bij een kopje thee. ,,Ik ben dol op rozenbottelthee. Zo kwam ik bij Mrs. Rosehip, mevrouw Rozenbottel, waar mijn naam in zit.''

BreinDe naam verwijst ook naar Van Puts brein, waaruit de ontwerpen ontspringen. ,,De tassen zijn de vruchten van wat mijn hoofd bedenkt, zoals de rozenbottel de vrucht is van een roos.'' Uit dat hoofd kwam het idee voor een handtas voor vrouwen met een eigen stijl. Voorbij de Prada's en de Chanels.