Actueel

Helemaal maf van tennis

 
beeld deondernemer
 
Geschreven door:
Leestijd 4 minuten

Van multinationals tot creatieve broeinesten, van eenmanszaakjes tot marktleiders, deze regio telt talloze bijzondere bedrijven. Wat doen ze, waar zijn ze goed in, wie zit er aan de knoppen, hoe is het ooit begonnen? Het AD behandelt vandaag in Op de Zaak Tennis Only.

Lees verder onder de advertentie

Dat Nederland steeds minder tennist, daar heeft Tennis Only-eigenaar Michael de Jong (34) geen boodschap aan. Een jaar geleden opende hij doodleuk de grootste tenniswinkel van Europa, mogelijk van de wereld. Zijn passie voor het spelletje doet het 'm.

Op deze regenachtige middag is het akelig leeg in de tennishemel van 1000 vierkante meter. Komt door het seizoen, weet De Jong. Want tennis blijft een seizoensport. "Je hebt dagen dat het zo stil is en je denkt: waar zijn we toch mee bezig? Maar de komende weken, in de aanloop naar het nieuwe seizoen, kan je de deur niet meer zien door alle mensen. Het schommelt."

Simpele sportzaakTennis Only begon in 1985 als Sportline, een simpele sportzaak in Rotterdam-Zuid. Aan het roer stond René de Jong, de vader van Michael. Vanaf de jaren '90 kwam de focus steeds meer op tennis te liggen, de grootste passie van de familie. Michael, sinds 2002 bij het bedrijf, liet er een webshop bijbouwen. Een gouden zet, vindt hij nog steeds. "Klanten willen toch even een shirt of racket voelen, echt goed advies krijgen. En op stille winkeldagen verkopen we alsnog zestig shirtjes via de website."

Lees verder onder de advertentie

Hij zegt het meerdere keren: de zaak 'draait plussen in een dalende markt'. Een verklaring heeft De Jong daar wel voor. "De consument laat zich niet meer in de maling nemen door een gemiddeld sportzaakje, die wil de volledige beleving."

Verstand van zakenDat betekent: een groot assortiment en personeel met verstand van zaken. "We zijn tennismaf en dat moet ook. Als een klant om de nieuwste snaar van Nadal vraagt, moeten we die kennen en bij voorkeur ook al hebben liggen. Het is tijdens een sollicitatie mijn eerste vraag: tennis je? Je moet weten waar je over praat."

Dat het met die kennis wel snor zit, blijkt onder meer uit de klantenkring. Zo laten Nederlandse toppers als Arantxa Rus en Jesse Huta Galung hun rackets in Rotterdam bespannen. "Maar voor ons is iedereen gelijk", wil De Jong nog even benadrukken.

Lees verder onder de advertentie

Belangrijk deel van de verkopen is direct toe te schrijven aan de verdiensten van wereldtoppers als Roger Federer en Maria Sharapova. Veel recreanten willen er op de baan precies als hun idool bijlopen. En dat kan ver gaan.

De Jong: "Er zijn periodes geweest dat we op voorhand twijfels hadden over een shirt, maar dat het tóch waanzinnig goed verkocht. Puur omdat Nadal het droeg. We staan er soms echt van te kijken."

Gouden handelHet is gouden handel, die toernooisetjes van de grootheden. Dat begon, weet De Jong, in de tijd van Björn Borg, de mateloos populaire Zweed. Merken als Nike maakten vervolgens supersterren van Pete Sampras en Andre Agassi, die allebei eigen kledinglijnen kregen.

Lees verder onder de advertentie

De Rotterdammer vaart er nog altijd wel bij. Neem Federer. "Als hij op Wimbledon een finaleplaats haalt, verkopen wij zes keer zoveel van zijn shirts dan wanneer hij in de eerste ronde sneuvelt. Hij genereert enorme exposure, het shirt is immers 2 weken in de media te zien geweest."

Heikel punt is dat de iconen van de laatste jaren hun pensioen naderen. Opvolging blijft ondertussen uit. En ook van de Nederlanders hoeft de markt het niet te hebben. "Een succes als het winnen van Wimbledon door Richard Krajicek zou welkom en prachtig zijn. Op dit moment alleen niet realistisch, de generatie van nu zal het niet doen."

Sowieso zijn er zorgen over de staat van het tennis in Nederland. Kinderen kiezen volgens tennisbond de KNLTB massaal aan voor andere sporten. Alleen 'oude knarren' tennissen nog, zo luidde de conclusie van een recent onderzoek.

Lees verder onder de advertentie

VeelbelovendEn dus filosofeert De Jong, zelf tennisser van een 'aardig niveau', druk over manieren om de sport af te stoffen. Hij denkt mee met verenigingen en tennisacademies. "Veelbelovend zijn initiatieven zoals die laatst in Azië georganiseerd werden, waarbij tennissers in grote teams met iets andere regels tegen elkaar spelen. Dáár zit denk ik de toekomst, in het teamgebeuren. Ja, op de baan is tennis individueel, dat zal nooit veranderen. Dat is ook de charme van het spel. Maar ernaast hebben de mensen behoefte aan een team, aan samenzijn."

Opdat ook de tennissport plussen zal draaien.