Het meest decadente hotel van Amsterdam, met zestien kamers vol klatergoud

Een butlerservice en een PA voor elke kamer. Op afroep nannyservice, privéchauffeurs of een eventmanager. En een 24 uurs-à-la-cartekeuken op sterrenniveau, met een chef die zijn sporen heeft verdiend en een brigade die hem kan bijhouden. "Dit publiek wil verzorgd worden."

Aan de Dam bouwt hotelier en ras-Amsterdammer Eric Toren tot nu toe in alle stilte aan het meest decadente hotel van Amsterdam. Met slechts zestien kamers, vol klatergoud, maar dan smaakvol.

Buitencategorie

Met 'dit publiek' doelt hij op leiders van top-500-bedrijven, rocksterren van de buitencategorie, filmsterren die de Oscars achteloos wegtikken en beroemdheden die beroemd zijn omdat ze in hotels verblijven zoals Toren aan het bouwen is op de Dam.

"Wie een hele verdieping wil afblokken - en dat is heel normaal in dit segment - is welkom." Privacybeluste highbrow kan ook ongezien voor plaatjesjagers komen en vertrekken. "Ik ga je natuurlijk niet vertellen hoe. Het gaat om mensen die niet willen dat je weet dat ze er zijn."

Het hotel - Toren houdt de naam nog voor zich in afwachting van 'een mediaspektakel' - is de culminatie van vier decennia hotelervaring. "In mijn hoofd ben ik hier al jaren mee bezig. Ik heb er in mijn andere hotels altijd naar gestreefd, maar daar zat ik toch altijd vast aan iets dat al bestond. Het is anders als je iets van de grond kunt opbouwen."

Ultraluxe boetiekhotel

"Dit project is een droom. Een hotel dat in alles mijn visie is van wat een ultraluxe boetiekhotel moet zijn. Een hotel dat Nederland niet kent, omdat Nederland geen risico durft te lopen. Hierover wordt over 100 jaar nog geschreven."

Zestien kamers telt Torens hotel op de hogere verdiepingen van het Industriagebouw, dat het Monument op de Dam als buurman heeft. Nou ja, kamers; de kleinste is met 46 vierkante meter al twee keer zo groot als de standaard in de hogere echelons van de hotellerie. En dat gaat in andere suites snel richting de 150 meter.

Twee slaapkamers, twee badkamers, een living, keuken en een inloopkledingkast die groter is dan het merendeel van de hotelkamers in Amsterdam is er eerder regel dan uitzondering.

Hofleverancier

"Wat we hier uitgeven aan de kamers is in Nederland nog nooit aan kamers uitgegeven. Ik wil alleen het aller-, allerbeste. En niet voor het volle pond, dat kan ik niet betalen. Ik vraag leveranciers een vriendenprijs. Dat doen ze, omdat ze weten dat ze straks overal worden gezien als hofleverancier van het allerbeste hotel met de allerbeste publiciteit. Ik word nu al van alle kanten benaderd door bedrijven die gratis willen aanhaken. Maar ik wil alleen de top die ik zelf heb uitgekozen."

En dus is de beoogde tv-leverancier naarstig op zoek naar dat ene topmodel dat door Europa zwerft. "En er komt een geluidsinstallatie die voor particulieren onbetaalbaar is. In de badkamers komt alleen het allermooiste marmer."

Het is, vijf maanden voor de boogde opening, nog een bouwput. Desondanks is in het stof en puin één wand al bespannen met klassiek ogend linnen. "Dat mag je nog helemaal niet zien, want ik weet nog steeds niet of dit het wel wordt. Normaal gesproken kies je wandbespanning uit een lapje stof. Ik wil het op een hele muur zien."

Buitencategorie

En dan hebben we het over de grootste investering nog niet eens gehad. "Inrichting kun je kopen, medewerkers moet je verleiden. Maar omdat ik nog maar een week geleden heb getekend, kan ik nu pas op zoek naar personeel."

Dat behoort, het zal niet meer verbazen, ook tot de buitencategorie. "Alleen voor de food & beverage hebben we al 26 mensen nodig, in de keuken nog eens 12 man. Het is van de gekke, een 24 uurskeuken in een hotel met zestien kamers en 70 couverts. Maar zonder werkt niet."

Over geld heeft hij het niet. Hij zit er zelf in, met de opbrengst van het door zijn vader opgezette en door hem tot de top-25 van Europa doorontwikkelde hotel The Toren aan de Keizersgracht. Hij verkocht het een jaar geleden voor 'de hoogste prijs ooit betaald per kamer'. En er zitten bevriende investeerders in het plan, die liever een mooi hotel financieren dan gaan speculeren.

Uitdaging

Over de kans van slagen wil hij het al helemaal niet hebben. "Kans van slagen? Dit is een hotel waarvan er maar een paar in de wereld zijn, en Amsterdam kent dit al helemaal niet."

Zestien kamers uitbaten is een uitdaging, erkent hij. "In de hotelwereld haken ze af als een hotel minder dan vijftig kamers heeft. Dan zou het niet rendabel kunnen zijn. Ik heb anders bewezen. Mijn hotels zijn altijd winstgevend geweest. Zaten altijd helemaal vol en kregen de beste recensies."

"Andere hoteliers doen dit niet. Ik doe het omdat ik geen andere hotelier ben. Er zijn te weinig mensen in deze industrie die maf genoeg zijn risico's te nemen. Die kiezen voor de veilige weg, worden deel van een hotelketen en zitten dan vast, terwijl ze steeds dingen zien die beter zouden kunnen."

Uitdaging

Over de kans van slagen wil hij het al helemaal niet hebben. "Kans van slagen? Dit is een hotel waarvan er maar een paar in de wereld zijn, en Amsterdam kent dit al helemaal niet."

Zestien kamers uitbaten is een uitdaging, erkent hij. "In de hotelwereld haken ze af als een hotel minder dan vijftig kamers heeft. Dan zou het niet rendabel kunnen zijn. Ik heb anders bewezen. Mijn hotels zijn altijd winstgevend geweest. Zaten altijd helemaal vol en kregen de beste recensies."

"Andere hoteliers doen dit niet. Ik doe het omdat ik geen andere hotelier ben. Er zijn te weinig mensen in deze industrie die maf genoeg zijn risico's te nemen. Die kiezen voor de veilige weg, worden deel van een hotelketen en zitten dan vast, terwijl ze steeds dingen zien die beter zouden kunnen."