Nieuws Horeca

Ondernemers Wolvenplein in spanning over toekomst gebouw

Bijna 160 jaar zaten de deuren van de gevangenis aan het Wolvenplein op slot. Sinds 2015 staan ze wijd open voor creatieve ondernemers en evenementen, schrijft het AD. De gemeente Utrecht komt volgende maand komt met haar eerste versie van de toekomstvisie voor het Wolvenplein.

Roeland Franck | Foto: Angeliek de Jonge 26 oktober 2017

Wolvenplein Thijs Bakx

Volgende maand komt de gemeente Utrecht met haar visie op de toekomst van het complex. Maar wat huist er intussen in het voormalige Huis van Bewaring?

Een groep in oranje overalls gehulde deelnemers probeert deze middag te ontkomen uit de escaperoom in één gevangenisvleugel. In een andere werken een goudsmid, een grafisch ontwerper en een musicus elk in hun eigen cel. Medewerkers van catering- en evenementenbedrijf Bakx & Meijer stellen in de voormalige gevangeniskerk een buffet op.

Lees ook: Utrechtse ondernemer in schoonheidsbranche ontdekt gat in de markt

,,Hier blijven zou voor ons het droomscenario zijn'', zegt Thijs Bakx. Hij heeft met zijn bedrijf een groot deel van het complex in gebruik en biedt in onder meer de voormalige gebedsruimte, bibliotheek, maar ook in de hoofdcellengang ruimte aan evenementen en vergaderingen. Drie dagen per maand kan er te midden van de celdeuren gedineerd worden in restaurant De Lik. Niet alleen dan, maar ook voor catering elders maakt Bakx gebruik van de voormalige gevangeniskeuken. ,,Die is prima. Vroeger werd er voor 140 man en ook nog het personeel gekookt.''

Toekomstvisie

Eerder deze week maakte de gemeente Utrecht bekend dat ze volgende maand komt met haar eerste versie van de toekomstvisie voor het Wolvenplein. Omwonenden en andere betrokkenen krijgen dan de gelegenheid hun mening te geven. In februari moet de gemeenteraad het document vaststellen. Daarmee moet duidelijk zijn wat in het complex mogelijk is. Bijvoorbeeld horeca, wonen, werken, of nieuwbouw.

Dat laatste is sowieso maar beperkt aan de orde. Het grootste deel van de gevangenis is rijksmonument. De cellen mogen niet samengetrokken worden. Dat beperkt de mogelijkheden, weet Floris Zwolsman van Bewoond en Bewaakt, de organisatie die het complex beheert en verhuurt. ,,Ik denk aan invulling met bedrijfjes, evenementen en toch ook horeca.''

Horeca

Als de visie op het Wolvenplein gereed is, kan het Rijksvastgoedbedrijf als eigenaar met het complex de markt op. Voor Bakx en voor de tientallen andere kleine huurders is het afwachten of er voor hen nog ruimte overblijft. ,,Als hier geen horeca mag komen, dan houdt het voor ons op'', zegt Bakx. ,,De vraag is wat je er anders mee kunt. Wij zouden natuurlijk hartstikke graag willen blijven en liefst één van de luchtplaatsen overkappen. Dan ontstaat een prachtig atrium. En we zouden in de muur wel een kijkgaatje willen hebben, met toegang tot het water en verbinding met een brug over de singel.''

,,Ik denk dat we wel een jaar verder zijn voor we weten wie de nieuwe eigenaar wordt. Zelf hebben we er in elk geval niet de middelen voor.''

Uitdagende omgeving

Renske Peters (42) bezet met compagnon Sandra Verkamman de voormalige bewakersloge, op het kruispunt van de cellengangen. Een groot raam biedt uitzicht op het totale complex. ,,Vroeger zaten de bewakers wellicht met de benen op het bureau te kijken wat er gebeurde'', veronderstelt Peters. Nu is de ruimte volgestouwd met knutselspullen voor de kinderfeestjes die ze er onder de titel Kunstmakers verzorgt. Die spullen zijn eigenlijk niet eens zo nodig. De omgeving biedt meer dan genoeg uitdaging. ,,Deze plek doet het hem. De omgeving is tof. Kinderen komen binnen, sommigen vragen voorzichtig of er geen boeven meer zijn, andere gaan meteen het gebouw verkennen en politie spelen'', schetst Peters.

,,Ik zou het hier graag zo willen houden als het nu is, hooguit zou het prettig zijn als er een raam open kan. Er is hier altijd leven.''

Goudsmid

Een verdieping hoger is goudsmid Robean Visschers (37) verknocht geraakt aan zijn cel, ook al sprak dat aanvankelijk niet vanzelf. ,,Ik hoorde via een vriendin van deze ruimten. Ik dacht: dat is veel te donker. Ik heb daglicht nodig. Later zag ik een foto en dat viel mee. Ik ben gaan kijken en nu zit ik hier al bijna twee jaar. Ik heb ook wel elders gekeken, maar nergens vind je die sfeer. Het zou jammer zijn als ik hier weg moet. Het is zo'n mooie startersplek en wat moeten ze in godsnaam anders met die cellen als je er niks aan mag verbouwen?''

Wij zouden natuurlijk hartstikke graag willen blijven

Thijs Bakx