Oud café in Koudekerke komt weer tot leven als modezaak

De geschiedenis van Dorpszicht begint in 1900 met café Centraal. In 1958 komt er een achterzaal bij en daar breekt een jaar later brand uit. ,,In 1959 wordt mijn vader Arnold de nieuwe uitbater'' vertelt Daan Rijckholt. ,,Hij verbouwde het tot hotel-pension-café Rijckholt met 25 kamers. Ik heb daar een stukje van mijn jeugd doorgebracht. In 1969 heeft hij het overgedragen aan het echtpaar Van Driel.''

Na diverse andere uitbaters kocht Micha Nas het café medio jaren negentig en runde het zelf tot 2000. De Heineken brouwerij werd toen hoofdhuurder en verhuurde het door aan diverse partijen. Nas heeft het nu definitief van de hand gedaan.

De houten vloer van Dorpszicht ademt bier. ,,Hoe we die lucht eruit moeten krijgen?'', peinst John Muller. ,,In ieder geval een laag eraf schuren.'' Het pand aan het Dorpsplein, waarin het café zit, is verkocht aan Wilma de Groot en haar partner John. Het stel heeft er grootse plannen mee. Beneden de kledingzaak van Wilma met achterin een koffiehoek annex kleine lunchroom. Boven komen drie recreatieappartementen.

Een forse klus gezien de staat waarin het pand verkeert. Niet alleen achterstallig onderhoud en een volstrekt gedateerde inrichting, boven zijn ook de sporen van de professionele wietkwekerij te zien aan de gaten in het plafond. Die werd eind vorig jaar ontdekt. De Veerse burgemeester Rob van der Zwaag sloot het pand vervolgens voor drie maanden. Tot 1 mei dit jaar.

,,Onze eerste bezichtiging was onder begeleiding van een boa'', vertelt Wilma. Die moest de verzegeling voor ons verbreken. Ze wijst op de pensionkamers: ,, Die stonden vol plantjes. Gordijnen of karton voor de ramen schermde alles af.'' Voor Wilma is die recente geschiedenis niet wat ze voor ogen heeft als ze vertelt dat ze de historie van het pand wil laten zien.

Nostalgie

,,Er zit echt een ziel in. Geboren Koukerkers kénnen Dorpszicht. Er zijn veel stellen getrouwd, er waren feesten. De ringrijders kwamen hier en de mannen van VCK. Ik vroeger ook. Dansen op het biljart op Koninginnedag. Het was echt de ontmoetingsplek voor het dorp. Dat willen wij hier ook. Een belevingswinkel noem ik het. Lekker kopje koffie met een gebakje, een broodje. Even rustig een praatje maken. Ik ben ook op zoek naar oude foto's van het pand. Misschien voor een grote foto-wand. We denken ook aan een 'laatste-dag-van-Dorpszichtfeest.''

Puinruimen

,,Dit is mijn droom. In het hartje van het dorp zitten. Geweldig. Ik weet dat we nog ontzettend veel moeten doen. We hebben net een paar dagen de sleutel. Het is nu puinruimen. En die balken weg'', wijst ze op de donkerbruine plafondbalken in het voorste cafégedeelte. ,,Nep joh, die zijn van piepschuim''.

Schuur

John ziet ook een droom uitkomen. Een atelier in de grote schuur in de achtertuin. ,,Veel meer ruimte dan dat ik had,'' glundert hij. De complete vervanging van het dak, de achtergevel die gestabiliseerd moet worden en de immense klus van opruimen en herinrichten? Dat neemt het stel voor lief.