Lees ook: Bende breekt in op bedrijfsrekeningen
Terwijl hij vertelt hoe hij is opgelicht, wijst Roland Heintz naar zijn borst. ,,Ik krijg er nog steeds hartkloppingen van," verzucht de Luxemburgse transportondernemer. Tot zijn grote schrik bemerkt hij in mei vorig jaar dat zijn bedrijf 273.023 euro heeft overgemaakt aan een stel zeer gewiekste criminelen. ,,Mijn geld is weg, verdwenen."
Vanuit zijn distributiecentrum in een industriegebied van het Luxemburgse dorp Hosingen legt de ondernemer uit hoe vakkundig hij om de tuin is geleid. ,,Het begon met een telefoontje van ene Jacques Muller. Deze meneer zei dat hij accountmanager was van Coca-Cola en dat binnenkort het rekeningnummer gewijzigd zou worden. Er zou een mail volgen met alle details."
In die mail leest een medewerker van Boissons Heintz dat Coca-Cola zaken zal gaan doen vanuit Nederland. De Europese bedrijfsnaam verandert in VPG Holding Coca-Cola. De nieuwe bankrekening is van ING. Omdat alles er piekfijn uitziet, verandert de medewerker de gegevens keurig. En betaalt de volgende factuur van Coca-Cola op de ING-rekening.
Als de medewerker 273.023 euro overmaakt, weet hij niet dat hij het geld stuurt naar een bedrijfje in het Zuid-Hollandse Nieuw-Vennep, dat onder controle staat van criminelen. En dat zodra het geld binnen is, vanuit een kamer van het Amsterdamse hotel Apollofirst razendsnel bedragen worden overgemaakt naar Chinese bankrekeningen, waarna het geld uit het zicht is van zowel de bank als justitie.
Controller
De bende wist de gegevens van Coca-Cola zo goed vervalsen, omdat deze eerst contact had gezocht met de frisdrankengigant. Heintz: ,,Die Muller deed zich voor als externe controller van ons bedrijf. Hij vroeg bij Coca-Cola facturen van de afgelopen maanden op. Zo zijn ze aan mijn unieke klantnummer en de exacte opmaak van Coca-Cola's facturen gekomen. Het spel zit razend slim in elkaar."
Het afgelopen jaar zijn minstens twintig bedrijven op deze manier te grazen genomen, blijkt als deze krant het spoor volgt van de internationale oplichtersbende. Een spoor dat begint bij een oude bekende in Nederlandse misdaadkringen.
Achter zijn bureau zit de 76-jarige Ari Olivier, die in de jaren '80 en '90 landelijke bekendheid genoot als meesteroplichter Heer Olivier. De laatste jaren werd het stiller rond zijn persoon, maar hij blijkt nog volop in business te zijn. Er staat een Bentley Continental GTC Speed voor de deur en om zijn pols prijkt een peperduur horloge.
Olivier zegt in de zomer van 2014 te zijn benaderd door Itzhak M., de Nederlands-Israëlische crimineel die in 2008 werd veroordeeld wegens het afpersen van zakenman Erik de Vlieger. ,,Itzhak deed een lucratief voorstel," vertelt Olivier. ,,Hij zei op te treden namens een groep Israëlische investeerders. Ze zochten bedrijfjes waarin ze konden investeren. Als ik bedrijfjes aanleverde, kreeg ik commissie."
Uit de mond van een gepokte en gemazelde oplichter klinkt het wat ongeloofwaardig, maar Ari Olivier zegt niet te hebben geweten dat er achter het investeringsprogramma een grote fraudezaak schuilging. ,,Itzhak suggereerde dat het de bedrijven ging om belastingvoordeel. Het geld was allemaal afkomstig van bekende multinationals. Als die een beetje willen rommelen, heb ik daar geen moeite mee. Ik ben tenslotte geen socialist."
Voor het vinden van bv's schakelt Olivier zijn zakenpartner in, voormalig bankdirecteur Henk Frijlink. Die reist in september 2014 af naar Israël om de investeringsmaatschappij te bezoeken. Frijlink: ,,Het kantoor in Tel Aviv kwam op mij vertrouwenwekkend over."
Geldezel
Olivier en Frijlink zeggen in 2014 en 2015 ongeveer twintig bedrijfjes te hebben aangeleverd. Die bedrijven blijken niet te zijn gebruikt om in te investeren, maar als 'geldezel' om de oplichtingsgelden door te sluizen naar China. De eigenaren van die bedrijfjes gaven hun bankpas, randomreader en pincode af. Olivier: ,,Als het geld werd gestort, zat een zekere Danny klaar om bedragen door te sturen naar Chinese bankrekeningen, vanuit hotel Apollofirst in Amsterdam-Zuid."
Eén van de bedrijfjes die als geldezel is gebruikt, is VGP Holding in Nieuw-Vennep. Het bedrijf is enkele straten verderop bij Olivier gevestigd en behoort toe aan Ruud van Groenigen. De ondernemer zoekt eind 2014 naar een investeerder voor zijn plannen om lucht- en waterfilters uit China te importeren. Als verschillende banken niet thuis geven, komt hij terecht bij plaatsgenoot Ari Olivier.
Olivier gebruikt Van Groenigens bedrijfje VGP Holding voor een transactie voor de Israëlische groep. Op 31 maart 2015 wordt een bedrag van 196.034 euro bijgeschreven, afkomstig van het Franse bedrijf Lapeyre. 2 maanden later komt op een andere bankrekening opnieuw een flink bedrag binnen. Het is de 273.023 euro, afkomstig van het Luxemburgse distributiebedrijf Boissons Heintz.
Roland Heintz neemt in paniek contact op met de ING Bank, die Van Groenigen op het matje roept. Die zegt zich van geen kwaad bewust te zijn. Hij doet op 16 juni aangifte tegen Olivier, waarin hij de politie zegt te zijn beetgenomen.
Het is het begin van een stevige ruzie tussen de verschillende deelnemers. Ari Olivier heeft onlangs aangifte gedaan tegen Van Groenigen. ,,Die man heeft een valse aangifte gedaan. Met die tweede transactie van Boissons Heintz aan VGP Holding heb ik niets te maken. Ik was toen al uit het project gestapt. Kennelijk is Van Groenigen op eigen houtje verder gegaan."
Uitlevering
Justitie in Luxemburg heeft gevraagd om uitlevering van Ruud van Groenigen. Die uitlevering wordt aangevochten, zegt zijn advocaat Sicco Wester. ,,We zien de procedure met vertrouwen tegemoet. Cliënt meent zich aan geen enkel strafbaar feit schuldig te hebben gemaakt. Hangende de procedure geeft hij geen commentaar."
Ook Itzhak M. zegt niets met de fraudezaak te maken te hebben. Zijn advocaat Bart Nooitgedagt laat in een reactie weten: ,,Mijn cliënt ontkent stellig betrokken te zijn bij enige door de heren Olivier en Frijlink gepleegde fraude. De contacten en communicatie die hij met hen heeft gehad, hebben plaatsgevonden in een volstrekt ander kader."
Ondertussen wordt ook Ari Olivier gezocht in Luxemburg voor de fraudezaak van Boissons Heintz. Om uitlevering te voorkomen, is hij gaan praten met rechercheurs van de FIOD. ,,Ik kan aan de hand van mijn administratie aantonen hoe voor meer dan 20 miljoen euro is doorgesluisd. Allemaal via Nederland. Dit is een Nederlandse zaak, die hier moet worden behandeld."
Een Nederlandse fraudezaak, die in elk geval sterke banden heeft met Israël. Behalve het kantoor dat Frijlink in Tel Aviv zegt te hebben bezocht, blijkt dat er Israëlische telefoonnummers zijn gebruikt.
Volgens Roland Heintz zijn er meer Luxemburgse distributiebedrijven benaderd door de bende. ,,Coca-Cola werd een week na mijn zaak door de heer Muller benaderd over een ander bedrijf. Of ze weer de stukken wilden aanleveren. Deze keer zijn ze er niet in getrapt." Coca-Cola heeft in juni 2015 een waarschuwing uitgedaan aan al zijn zakenpartners.
De 273.023 euro beschouwt Roland Heintz inmiddels als verloren. ,,Ik ga dat geld nooit meer terugzien. Ons bedrijf staat er goed voor, dus we gaan gelukkig niet kopje-onder door deze affaire. Maar pijn doet het wel. Nog steeds."
