Alleen al voor het uitzicht zou je een laboratorium huren op de achttiende verdieping van de Rotterdam Science Tower. Je hebt er vrij zicht op de Merwe-Vierhavens, de oude stadshaven tussen Schiedam en de Rotterdamse wijk Spangen. Scherp afgelijnde cumuluswolken drijven over de opslagloodsen en overslagkranen, aan de horizon glinsteren de Tweede Maasvlakte en de skyline van Den Haag.
Technologie
Maar voor al te veel raamstaarderij zijn de huurders van het LabHotel te ambitieus. Zo ontwikkelt NeoBiotech implantaten die niet alleen door een kaakchirurg, maar ook gewoon door tandartsen kunnen worden geplaatst. Veggi Hap ontwikkelt spaghetti en andere pasta’s op basis van op de veiling onverkochte spinazie, wortels, rode biet en pompoen. Europiren maakt vlamvertragende middelen voor dakbedekking en bekabeling op basis van magnesiumhydroxide. InfraCore, de dochter van een onderneming die bruggen en sluisdeuren produceert van vezelversterkte kunststoffen, ontwikkelt nieuwe toepassingen op basis van deze grondstof. Weer een deur verder neemt Analyselab het binnenklimaat van bedrijven letterlijk onder de loep – denk aan legionella, schimmels, gisten en bacteriën.
Lees ook: Boshuis: marktleider dankzij eigen waterontharder
Megalomaan plan
Bij de koffieautomaat van het LabHotel veroorlooft Marc Schellekens – hotelmanager volgens zijn visitekaartje – zich intussen wél een blik uit het raam. Hij wijst omlaag naar twee parkeerterreinen waar vracht- en tankwagens staan opgesteld. ‘We hebben een optie op die stukken grond voor de bouw van vier laboratoria annex kantoren. Samen goed voor 20 duizend vierkante meter, bouwkosten 10 tot 15 miljoen euro per gebouw. Een megalomaan plan, zoals het hoort in Rotterdam.’
Onderzoek
Na zijn hbo-opleiding klinische chemie werkte Schellekens (61) twintig jaar bij onderzoeksinstituut TNO waar hij onder meer als manager contractresearch commerciële opdrachten binnenhaalde van bedrijven en overheden. ‘De laboratoria bij TNO waren niet altijd vol. Er stond bijvoorbeeld wel eens een labtafel leeg met alle voorzieningen. Daar zou een startende ondernemer al heel veel aan hebben. Ik stelde voor om ze als een hotel te gaan verhuren. Iedereen bij TNO vond dat een goed idee, want het brengt natuurlijk ook geld in het laatje.’
Lees ook: Dit zijn de succesfactoren voor groei van je bedrijf
Idee
Bij TNO liep het plan uiteindelijk spaak bij de beheerder van het gebouw. ‘Die had er geen zin in als er ’s avonds laat of in het weekend onbekende gebruikers in het pand waren’, zegt Schellekens. Maar het idee bleef in zijn hoofd rondspoken lang nadat hij in 2000 was vertrokken bij TNO. Hij raakte betrokken bij een aantal biotechnologische start-ups en begon een recruitmentbureau voor gespecialiseerd biotechnologisch personeel. Dat bureau is nu in Leiden gevestigd, maar Schellekens bracht het aanvankelijk onder in de Rotterdam Science Tower. ‘Deze toren heeft alle vergunningen en voorzieningen voor laboratoria zoals luchtverversing en veiligheidsnormen. Ook hier stond een verdieping leeg. Zo ontstond het idee voor het LabHotel.’
Lee Towers
De Rotterdam Science Tower is een van de drie Marconitorens – drie Amerikaans ogende wolkenkrabbers uit de jaren zeventig van 90 meter hoog. Lange tijd waren de gemeente, het havenbedrijf en het roc Zadkine in de blokkendozen gehuisvest. De meest westelijke toren is in 2012 getransformeerd tot wetenschapstoren, geschikt voor laboratoria. Het lijkt een rare plek, zo aan de rand van de oude haven, maar het is maar twee haltes met de metro naar het Erasmus Medisch Centrum. In de toren zijn onder andere start-ups gevestigd die zijn opgericht onder de vleugels van het Erasmus MC. De twee andere Marconitorens worden momenteel verbouwd tot 860 appartementen. De projectontwikkelaar, die zelf Lee Foolen heet, doopte ze in maart van dit jaar om tot de ‘Lee Towers’ – met grote instemming én tot grote vreugde van de gelijknamige zanger.
Lees ook: Rotterdam telt steeds meer ondernemers
Permanent
Vijf jaar later is het LabHotel van Marc Schellekens – 1.000 vierkante meter met kantoren, vergaderfaciliteiten en vijf microbiologische laboratoria – helemaal verhuurd. Sommige huurders zitten er permanent, anderen gebruiken het kortstondig. Er is krachtstroom, perslucht en koolzuurgas beschikbaar, ‘demi-water’ waaruit alle zouten zijn verwijderd en ‘proceswater’, bestemd voor technische installaties.
Ontgroeid
Enkele huurders van het eerste uur zijn de tijdelijke faciliteiten inmiddels ontgroeid. Zoals het bedrijf Prodalim, dat vruchtensappen analyseert – de Merwe-Vierhavens zijn oorspronkelijk de fruithavens van Rotterdam, met ook een groot ‘sappencluster’. ‘Prodalim heeft onlangs in dit gebied een eigen pand gekocht waar ze met een stuk of tien medewerkers werken. Ze kunnen nog twee verdiepingen uitbreiden. Dat is fantastisch voor dit gebied. Zelf wil ik ook graag uitbreiden, want ik moet op het moment heel vaak ‘nee’ verkopen aan geïnteresseerde huurders.’
Provada
Om aan die vraag tegemoet te komen, is in juni een volgende stap gezet. Op de Provada, de jaarlijkse vastgoedbeurs in de RAI in Amsterdam, tekende Schellekens samen met een aantal partners een overeenkomst met het havenbedrijf – eigenaar van de grond – voor de ontwikkeling van de twee parkeerterreinen naast de Rotterdam Science Tower. Daar moeten vier laboratoria komen met de naam Beagle – vernoemd naar het nabijgelegen Marconiplein en het het zeilschip de Beagle waarmee Charles Darwin, de grondlegger van de evolutietheorie, op expeditie ging naar de Galapagos-eilanden.
Erasmus MC Incubator
Schellekens toont de eerste ontwerpen van de Beagle Park Marconi, opgetrokken uit staal en glas – mede geïnspireerd door de open structuur van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) in Den Haag. ‘De eerste grote huurders hebben al belangstelling getoond, die zitten te springen om zo’n locatie. Beagle Park Marconi moet plaats bieden aan bedrijven die de startfase zijn ontgroeid. Dat kunnen huurders van het LabHotel zijn, of start-ups die zijn ontstaan onder de vleugels van de Erasmus MC Incubator. Er is hier goed gekwalificeerd personeel en het Erasmus MC is in de buurt. Dat maakt het tot een aantrekkelijke locatie.’
Vastgoedmannetje
Twee banken willen de bouw financieren zodra we 70 procent van het vloeroppervlak verhuurd hebben, aldus Schellekens, die zelfs al contact met investeerders zegt te hebben die het complex na de bouw willen overkopen. Lachend: ‘Ik had altijd een hekel aan van die vastgoedmannetjes, maar nu ben ik er zelf ook een geworden.’
Ik had altijd een hekel aan van die vastgoedmannetjes, maar nu ben ik er zelf ook een geworden
Marc Schellekens, directeur LabHotel
