Jochem Becker (31), Ivo van Rijmenam (30) en Job Batstra (31) kennen elkaar nog van de hotelschool in Maastricht. Jochem vertelt: ,,De studenten daar hebben een ondernemersgeest, ze willen allemaal voor zichzelf beginnen. Alleen is de drempel om dat te doen hoog, overnames zijn niet te betalen.” De drie kozen na hun opleiding dan wel voor kantoorbanen in de marketing, events en catering, maar toch bleven ze praten over een eigen onderneming.
„We gingen vaak met een groepje vrienden op vrijdagmiddag naar de markt waar we lekkere dingen haalden om met elkaar te koken. Na een paar wijntjes of biertjes gaan de gesprekken wat dieper. Ik zat een maandagochtend erna op kantoor en dacht: is dit het nou?” Jochem belde zijn zwager, die in het vastgoed werkt, en heel toevallig had hij net een mooi pand aan de Geldersekade met horecabestemming vrij. „We zijn gaan kijken en wisten: het is nu of nooit. We zijn dertigers, we hebben nog geen kinderen en we willen ondernemen.”
Lees ook: Nars opende in no-time drie oudhollandse bistro’s: ‘Het is eigenlijk leuker als het níét goed gaat’
Lekker en betaalbaar
De drie dachten na: wat missen we nog in Amsterdam en waar komen we zelf graag? Dat is een plek met de gezelligheid van een kroeg, maar dan met beter eten dan bitterballen en andere frituur. De sweetspot tussen kroeg en restaurant in. „Alles wat opent in Amsterdam is heel mooi, maar de prijzen voor het eten en drinken zijn enorm hoog. Dan krijg je na een avond de rekening, sta je buiten en denk je: was dit het nou waard? Wij keren het om. Lekker eten op een mooie plek, en aan het einde van de avond blijkt het betaalbaar te zijn. Een avondje no nonsense. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld. Kwalitatief goed eten, zonder een studentencafé te zijn.”
Na een flinke verbouwing – er was dertig jaar niks gedaan in het pand – openden de drie afgelopen maand de deuren van No Nonsense. Een investeerder hielp de mannen op weg en verder gebruikten ze hun eigen geld. Jochem, Ivo en Job staan zelf in de zaak. „Met zijn drieën fulltime werken bespaart enorm op de kosten. Alleen willen we langzaam af van de 80 uur werken per week, je hebt immers ook nog een privéleven”, lacht Jochem. „We geloven wel dat we als eigenaren de eerste tijd op de vloer moeten staan, wij zijn immers de ziel van de zaak.”
Biertje onder 3 euro
Op de kaart staat onder andere een croissant met roomboter en jam voor 3,50 euro. Soep van de dag kost 6 euro. Steak tartare kost 15 euro, net als de kipburger en ravioli. Voor een fluitje betaal je 2,90 euro en een glas witte wijn is er vanaf 5 euro. Hoe krijg je die prijzen voor elkaar? „Ik heb zelf lang aan de leverancierskant gewerkt, dus ik ken alle deals. We zijn bij onze leveranciers langsgegaan, vertelden ons verhaal en zeiden: we willen een biertje aanbieden voor onder de 3 euro. Take it or leave it. Dat is geen gebluf, want ik ken de marges. Natuurlijk passen er dan een paar, maar we hebben genoeg partners aan ons weten te binden.”
Ondanks deze lage prijzen, kunnen de drie er nog wel aan verdienen. Jochem legt uit: „We geloven in volume, we kunnen dat niet doen als we niet vol zitten. Het helpt natuurlijk als je de hotelschool hebt gedaan, bijna al onze leveranciers komen uit ons netwerk. En we werken niet in de horeca om megarijk te worden, dan hadden we een ander vak moeten kiezen.”
Lange wachtrij bij No Nonsense
Het concept slaat aan. „We zijn nu zes weken open en vanavond hebben we een wachtrij van 63 mensen. Daar ben ik echt trots op. De betaalbaarheid in combinatie met de goede kwaliteit spreekt veel mensen aan.” De uitdaging voor No Nonsense ligt nog bij het ontbijt en de lunch. „Daarvoor moeten we de buurtbewoners hebben. Dat is lastig, want die zijn niet goed via sociale media te bereiken. Wel via de krant die ze lezen of op de man afstappen met flyers. Dat gaan we dan ook meer doen, we zien daar nog genoeg kansen voor.”
In het nieuwe jaar willen Jochem, Ivo en Job zorgen dat No Nonsense goed loopt en groene cijfers draait. „We willen niet te snel groeien, zo verliest je zaak alleen maar de ziel. Met groeien denken we niet per se aan een tweede zaak, maar aan een hotel, iets in het buitenland of het lanceren van een eigen product. Maar niet te snel, we doen het op onze eigen manier.”
Lees ook: Jasmijn (25) stopte al haar spaargeld in failliete wijnbar waar ze werkte: nu is ze eigenaar
