Dat gevoel van die hoogtijdagen tussen 1975 en 1985 willen oud- leden van de KWJ (Katholieke Werkende Jongeren) Wijnand Neulen en Jan Besten en oud-Beat Palace-medewerkers Alfons Holterman, Rudi Rosenkamp en de gebroeders Willy, Paul en Henk Laing weer even oproepen met een reünie. Net als het plan voor een discobal toen, begon het idee voor een reünie eerst kleinschalig. Alfons Holterman was als jonge kerel fan van het eerste uur van Beat Palace en hij stelde voor om het groter aan te pakken. "Ook om weer wat leven in de brouwerij te brengen in Haarle."
UitverkochtHet idee voor een reünie sloeg aan. "Alles is uitverkocht, we verkopen die middag ook geen kaarten aan de kassa. Ik denk dat we nu al een wachtlijst hebben van honderd mensen", schat Henk Laing in. Besten geeft aan: "We willen sfeer houden. Gezelligheid staat voorop en we willen mensen de kans geven om rond te lopen en lekker een praatje te maken. Dan moet je wel een limiet van zeshonderd bezoekers instellen."
Volle bakDe draaitafels uit 'die ouwe tijd' worden in het midden van de zaal in Dorpshuis Cultura gezet. Henk Laing voelde al aan dat het initiatief weleens succesvol zou kunnen worden. "Het wordt een volle bak, net als vroeger." Broer Willy: "Mensen reageren verbaasd als ik zeg dat er geen kaartjes meer zijn." De mannen vertellen dat discotheek Beat Palace dé ontmoetingsplek was voor jongeren. "Nu wisselen jongeren nieuwtjes uit via de mobiel, maar toen ging je ergens naartoe om met elkaar te praten", aldus Henk. Voor veel Haarlese tieners was het ook de plek waar ze hun toekomstige partners leerden kennen.
Hele weekendDe zaterdagavond en zondagmiddag waren altijd stampvol. Die zondagmiddag was voor de ouders van de uitgaande jongeren ideaal. "Voor hen was het fijn om te weten waar hun kroost verbleef, vooral omdat het voor een deel van de jongeren ook de eerste keer uitgaan was. Bij twijfel mochten ouders ook gewoon binnenkomen om te kijken. Dat werd wel eens gedaan, ja", vertelt Willy.
Met pretogen en brede glimlachen wordt teruggekeken op een 'dondersmooie tijd'. "Van die ontluikende liefdes zag ik als ik de zaal rondkeek", weet Willy als voormalige dj. Maar ook stonden de meiden in twee rijen voor de draaitafel en gingen ze dansen. Protestzanger Armand, die voor zo'n twaalfhonderd man optrad, was een hoogtepunt.
Eigen beheerLeden van het Beat Palace regelden en deden zelf zo veel mogelijk. "We hadden een heel ploegje, waarbij iedereen wist wat ie moest doen", vertelt Henk Laing. In het weekend was het Dorpshuis, dat toen door Hein Tibben werd beheerd, het domein van muziek en uitgelaten jongeren. Doordeweeks gymden de schoolkinderen er en moest er na afloop flink schoongemaakt en opgeruimd worden. Maar ook daar werd plezier van gemaakt.
Op een gegeven moment werden er meer van zulke discomiddagen georganiseerd in omringende plaatsen, waardoor al gauw het bezoekersaantal voor het Beat Palace afnam. Daardoor kreeg de organisatie ook minder in kas en besloot zij de stekker eruit te trekken.
HitHolterman geeft aan dat pas in de jaren negentig het dorphuis weer vol begon te stromen met jongeren. Toen was Kabaal op vrijdag en later Dance Party Haarle een grote hit onder de jeugd, die weer uit de hele regio kwam.
De mannen kijken erg uit naar de komende reünie op zondag 13 maart, van 14.30 tot 19.00 uur. Verschillende dj's van toen, zoals Willy Laing zelf, zetten voor even weer de zaal op z'n kop met top 40-muziek uit de jaren zeventig en tachtig. Willy: "Iedere dj heeft zijn thema. Ik zelf draai in mijn eigen uurtje de 'evergreens' van toen." Ze weten zeker dat het nog lang gezellig blijft in dorpshuis Cultura, ook nadat de eindtune Time is tight van Booker T. and the M.G.'s heeft geklonken.
