Nederlandse ondernemers met B&B in Andalusië trotseren ene na andere natuurramp voor ultieme droom

Pas geleden was Rob de Rijter met zijn partner boodschappen aan het doen in het Spaanse Mijas (tussen Malaga en Marbella), bekend van de witte huisjes en de ezeltjes, toen ze wilden terugkeren naar hun B&B op de berghelling 4 kilometer verderop. Niets bijzonders. Totdat ze werden tegengehouden door de politie.

,,Of wij onszelf en twaalf gasten die we op dat moment hadden, zo snel mogelijk wilden evacueren'', vertelt de ex-horecaondernemer aan De Stentor. We gingen naar boven, pakten een laptop en wat spullen en zijn met de gasten vertrokken. Gelukkig konden we worden opgevangen door B&B-collega’s Nico en Edwin van Casa Koot.’’

BB-eigenaren zagen helikopters en vliegtuigen af en aan vliegen

De Rijter had de avond ervoor al gezien en gevoeld hoe de vlammen vat kregen op de helling aan de andere kant van de berg. ,,In de omgeving woedden bosbranden. Je zag vanaf onze veranda een rode gloed boven de berg hangen, de rook kwam onze kant op. We voelden de warmte die vrijkwam, vergelijkbaar met de hitte die uit een droger komt die net klaar is.’’

De mannen zagen helikopters en vliegtuigen af en aan vliegen. ,,Met grote kogelzakken water eronder, en bluspoeder. Het was eng, maar omdat de branden aan de andere kant van de berg waren, verkeerden we op dat moment niet in gevaar.’’ Dat veranderde dus een dag later. ,,Toen we vertrokken in opdracht van de politie, zagen we vlammen over de bergtop richting ons huis kruipen. Gelukkig draaide de wind in de loop van de dag en bleef ons meer ellende bespaard; zondagmiddag mochten we terug naar huis. Al zijn ze hier nog steeds bezig met nablussen.’’

'Goh, we zijn wel op de proef gesteld vanaf het moment dat we hier kwamen'

Veel tijd om overal bij stil te staan, heeft de ondernemer niet. ,,Het regent mails en telefoontjes van gasten die bij ons hebben geboekt en willen weten of het allemaal nog doorgaat. Logisch. Vooralsnog gaat alles door.’’

Nu hij terug is in de B&B, komen bij de Zwollenaar toch wat emoties los. ,,Het had heel anders kunnen aflopen, we hadden echt alles kwijt kunnen zijn. Persoonlijke spullen, ook, bijvoorbeeld schilderijen die Michel heeft gemaakt. Dat besef was er niet toen we bezig waren om de gasten veilig weg te krijgen.’’ Na een korte stilte volgt een relativerend lachje: ,,Goh, we zijn wel op de proef gesteld vanaf het moment dat we hier kwamen.’’

Lunchcafé verkocht en snel op zoek naar locatie voor B&B

De Rijter leerde zijn partner Steen kennen in 2008, in Harderwijk, waar hij woonde. ,,Nadat Michel en ik een relatie kregen, is hij in de loop van de tijd bij mij in de zaak getrokken, Lunchcafé De Beurs in Zwolle. Hij deed de keuken. We houden allebei van koken.’’ Omdat de looproutes naar het centrum van Zwolle werden verlegd en aanloop vanuit het station minder werd, begonnen de twee te fantaseren over een andere toekomst. ,,Met alle respect voor mijn collega’s: ik zag mezelf niet tot mijn 67ste met stoelen en tafeltjes sjouwen.’’

Toen ze op Ibiza in een B&B zaten, viel het kwartje. ,,We dachten: dit kunnen wij ook. En beter.’’ Het plan kreeg vorm en de twee mannen namen de gok: het lunchcafé in Zwolle werd op 1 augustus 2017 verkocht en het koppel ging in Spanje op zoek naar een geschikte locatie voor een B&B. ,,Omdat Ibiza te duur was, verlegden we onze aandacht naar de regio Andalusië, rond Malaga, omdat daar een goed vliegveld zit. We vonden een mooie plek, B&B La Fuente Oase, iets meer in de binnenlanden. We vertrokken op 1 december 2018.''

De boekingen verdwenen, het werd stil in de B&B en de bankrekening kromp ineen

Steen en De Rijter hebben daar vervolgens een jaar gewerkt in een overnameconstructie. ,,De B&B meer op de kaart gezet, ook”, zegt De Rijter. ,,Op 1 maart 2020 namen we het definitief over. De boekingen zagen er prima uit, we waren er klaar voor om onze droom waar te maken. Twaalf dagen later brak de coronapandemie uit.’’

De boekingen verdwenen als sneeuw voor de zon, het werd stil in de B&B en hun bankrekening slonk. ,,Omdat we net waren begonnen, kwamen we niet in aanmerking voor een Spaanse uitkering. Luxe ondernemersregelingen zoals in Nederland zijn hier niet. Michel en ik hebben anderhalf jaar geen gasten en inkomsten gehad.’’

In november 2020 moesten ze het pand noodgedwongen verlaten. ,,Het werd te lastig ons hoofd boven water te houden. Toen we een aanbieding kregen om beheerders te worden van een appartementencomplex in Mijas Pueblo, hebben we dat gedaan, op 1 maart 2021. Dat zijn we veertien maanden geweest.’’

Ondernemers werden ook getroffen door watersnood en enorme woestijnstorm

De droom van een eigen B&B bleef. Het stel gaf niet op en zocht naar mogelijkheden om die te laten uitkomen. Toen ze financieel weer wat gezonder waren en de pandemie zijn ergste tijd leek te hebben gehad, grepen ze een nieuwe kans. ,,Zo kwamen we uit bij een mooie B&B in Mijas waar we nu zitten: Villa Manana. Zes luxe kamers met badkamers, alles erop en eraan. Daar begonnen we in mei van dit jaar opnieuw. Het zag er goed uit, de boekingen stroomden binnen. Niets kon ons geluk nog in de weg staan.’’

Tot de bosbranden uitbraken, dus. ,,En we hadden ook al eens midden in een overstroming en een tropische zandstorm gezeten.’’ Weer dat relativerende lachje. ,,Oh, had ik dat nog niet verteld? Ja, in maart hadden we hier de Calima, een storm waarbij er Saharazand deze kant op wordt geblazen. Alles zat onder het zand, overal zag je een oranje gloed.’’

'Net als de Spanjaarden werken we hard, maar zorgen we voor elkaar'

,,In januari 2020 hadden we een watersnood in La Fuente Oase. We hadden voor onze gemoedsrust misschien beter tafeltjes en stoeltjes kunnen blijven stapelen bij De Beurs. Maar ach, als we in Zwolle waren gebleven hadden we dit avontuur niet meegemaakt.’’

Hoeveel de pandemie en het natuurgeweld De Rijter en zijn partner precies hebben gekost, vindt de Zwollenaar irrelevant. ,,Feit was dat we onder de nullijn opnieuw moesten beginnen. Maar ook dat we zijn teruggegaan naar de basis en leven met zon en licht. Net als de Spanjaarden werken we hard, maar zorgen we voor elkaar.’’