Wims droom in Italië werd dure nachtmerrie: ‘10 miljoen geïnvesteerd, maar nog geen resort’

Een droom die langzaam verandert in een nachtmerrie, een dure nachtmerrie. ,,Ik heb inmiddels 10 miljoen euro geïnvesteerd.’’ De bouw van Van Gelderens luxeresort ligt al jaren stil vanwege bureaucratisch gedoe, schrijft het AD. Een fout van de gemeente Fasano gooide roet in het eten, het regiobestuur dat die fout kan corrigeren doet het niet. Zelfs een ‘go’ van het ministerie van Cultuur in Rome en een brief van de Nederlandse ambassade hielpen niets.

In 2007 vond de nu 70-jarige Nederlandse ondernemer de perfecte plek om zijn droom te realiseren: een verlaten kippenfokkerij aan de rand van Fasano, 8 hectare licht glooiende grond met tientallen olijfbomen, sommige eeuwenoud. ,,Puglia is van een oogverblindende schoonheid, met een prachtige natuur’’, vertelt Van Gelderen via Skype. ,,Vooral de Valle d’Itria in de uitlopers van de Apennijnen is echt wonderschoon.’’

Kortom, de ideale plek voor het Parco di Mileto, zoals Van Gelderen zijn luxeresort wil noemen. In 2008 kocht de Nederlandse ondernemer het stuk grond. Er moest een vijfsterren boutiquehotel komen met daaromheen zeven appartementencomplexen, 33 villa’s en meerdere zwembaden. ,,Het project was er met name op gericht kwaliteitstoerisme te trekken.’’ Het resort kan, als het klaar is, aan ruim honderd mensen in de omgeving werk bieden.

Bouwvergunning

Burgemeester Di Bari was enthousiast en gaf in 2010 een bouwvergunning af. Van Gelderen begon met het afbreken van de vervallen kippenschuren en het conform de milieuregels opruimen van de ongeveer 8000 vierkante meter asbest. So far so good.

Toen kwam in 2012 een aangifte binnen. Anoniem. ,,Ik heb wel een vermoeden waar het vandaan komt, maar zolang ik geen harde bewijzen heb, ga ik er niets over zeggen.’’ Van Gelderen zou bouwregels overschrijden en zijn gedroomde Parco di Mileto zou dus illegaal zijn.

Regels landschapsinrichting Italië

Eind vorige eeuw werden nieuwe regels ingevoerd voor landschapsinrichting, voor bepaalde projecten moest voortaan behalve de gemeente ook de regionale overheid toestemming geven. Bij de aan Van Gelderen toegekende bouwvergunning zag de gemeente Fasano dat over het hoofd. ,,Ik ga ervan uit dat dit te goeder trouw is gebeurd.’'

Van Gelderen werd aangeklaagd en zijn bouwterrein geconfiskeerd. Het was het begin van een nachtmerrie. Door treuzelende rechtbanken verjaarde de zaak, maar de zegels op Van Gelderens terrein bleven bestaan, een ‘preventieve ontneming’. Het is 2017.

Onderzoek naar eigenaarschap Parco di Mileto

De zaak werd verergerd door een wijziging in het piano paesaggistico, het landschapsplan. Een moerassig riviertje wordt aangemerkt als publiek water waardoor bebouwing op grotere afstand moet plaatsvinden. Het Parco di Mileto zou er te dicht op staan.

Van Gelderen ging in hoger beroep, maar ook het hof van beroep in Lecce nam de tijd. Ruim twee jaar moest hij op een uitspraak wachten. De financiële politie kwam na onderzoek tot de conclusie dat Van Gelderen niet de eigenaar is van Parco di Mileto. Hij is weliswaar directeur van de Italiaanse bv, maar niet in Nederland, aldus de politie.

In de praktijk is de 70-jarige Nederlander zowel eigenaar van de Italiaanse als de Nederlandse onderneming. Maar die, valse, vaststelling was reden voor het hof van beroep niet inhoudelijk op de zaak in te gaan, het vonnis van de rechtbank te bekrachtigen en het dossier snel te sluiten. ,,Het hof heeft zich er makkelijk vanaf gemaakt. Dat is schandalig.’’ Van Gelderen lacht wat ongemakkelijk. ,,Eén van mijn advocaten schreef me later dat hij zoiets in 25 jaar als advocaat nog nooit had meegemaakt.’’ Uiteindelijk werd in 2022 in cassatie bij het hooggerechtshof in Rome de confiscatie opgeheven.

Amerikaanse investeerder

De Nederlandse ondernemer is niet de enige buitenlandse investeerder die te maken heeft met de taaie bureaucratie in Apulië. De Amerikaanse Alison Deighton investeerde ruim 70 miljoen euro om een verwaarloosde olijfgaard in het iets verderop gelegen Nardò om te toveren tot een luxeresort, maar ze krijgt geen vergunning.

De reden voor die weigering is, net als in het geval van Wim van Gelderen, even onduidelijk als halsstarrig, de bureaucratie is vaak ondoorgrondelijk. De vraag dringt zich op of er sprake is van ‘buitenlandertje pesten’. ,,Dat zou best kunnen. In de Zuid-Italiaanse cultuur speelt jaloezie een rol.’’ Navraag bij de gemeente Fasano en de regio Apulië levert niets op. De huidige burgemeester van Fasano reageert niet, ook president van de regio Michele Emiliano neemt zijn telefoon niet op.

Van Gelderen trotseert obstakels

De enige die wel de telefoon opneemt is Anna Maria Curcuruto, van 2014 tot en met 2018 wethouder Urbanistica van de regio Apulië. Ze schrikt als ze hoort waar het over gaat en probeert haar rol te verkleinen. ,,Ik was niet verantwoordelijk voor dit dossier. Ik weet er weinig van af”, zegt ze voordat ze zich verontschuldigt en de verbinding verbreekt.

Na vijftien jaar staat Wim van Gelderen dus nog steeds met lege handen en lijkt de realisatie van zijn droom ver weg. Van opgeven wil hij niet weten. ,,Het ondernemen is mij met de paplepel ingegoten, ondanks alle obstakels die mij op de weg zijn gekomen, vind ik het nog steeds leuk.’’