Rutger, Stijn en Bea

De combinatie van verflucht, dozen in de gang en hoopjes bouwafval verraadt dat er de afgelopen tijd flink is geklust op de derde verdieping van Het Kloostergebouw in het Beatrixpark. De lange gang met aan weerszijden vijf ruimtes was volgens Stijn Meijer en Rutger de Rijk eerst 'echt heel lelijk'. Dus moesten ze aan de bak. Meijer werd chef locatie, De Rijk chef leden.

Meijer: "We zijn vijf weken elke dag bezig geweest met uiteindelijk zo'n 35 vrienden. Ik heb echt zo veel geleerd. Als ik niet wist hoe we een muur glad en wit moesten krijgen, belde ik een schilder of zocht ik het op op YouTube." Zo kregen de muren en de vloeren een opfrisbeurt, werd de keuken vervangen en kwam her en der een muurtje te staan. Nog vier dagen tot de opening is het nu vooral een kwestie van opruimen en inrichten. De Rijk: "En ik moet nog even leren hoe ik koffie moet zetten met zo'n filterapparaat. Dat heb ik nog nooit gedaan."

Meijer en De Rijk lijken continu een soort enthousiast-verbaasd te zijn over hun eigen verworvenheden. "Deze verdieping is dus helemaal van ons! Vet hè?" Hun 'Bea' - verwijzend naar de naam van het park waar het oude klooster middenin staat - kwam in mei als kans voorbij. De Rijk: "Een vriend appte me dat deze verdieping vrijkwam. Het pand is van de gemeente en wordt verhuurd aan culturele of maatschappelijke projecten voor een schappelijke prijs. Om negen uur 's ochtends ben ik gaan kijken en om twaalf uur gingen we akkoord. Opeens hadden we een plek! En wat voor één: midden in het park en dicht bij de Zuidas. Als dit gebouw vijfhonderd meter naar rechts had gestaan, hadden we er het veertigvoudige voor betaald."

Hij stopte met zijn studie sociale psychologie - 'sorry pap en mam' - en Meijer legde zijn tussenjaaractiviteiten neer om in het oude klooster te kunnen beginnen. Door een investeerder hadden ze budget voor de verbouwing. Straks moeten ze kunnen leven van de huuropbrengsten.

Dat appje over de verdieping die vrijkwam, was overigens niet helemaal toevallig. Al langer hadden de jeugdvrienden de ambitie een plek te creëren 'met toffe mensen waar toffe dingen kunnen gebeuren', door een gezamenlijke voorliefde voor persoonlijke ontwikkeling.

Meijer: "Ik ben me er zo'n anderhalf jaar geleden in gaan verdiepen. Tot mijn zeventiende paste ik niet in het systeem, was mijn middelbare school kut. Toen ben ik veel boeken gaan lezen over persoonlijke ontwikkeling, over wat ik nou wilde. Toen dacht ik: já, dit vind ik interessant."

De Rijk had eenzelfde ervaring. "Ik deed na mijn middelbare school mee aan Breekjaar, een programma waarin je een jaar uitzoekt wat je wilt en waar je kwaliteiten liggen. Daar zijn zulke toffe dingen uitgekomen, daar wilde ik meer van. Dat bleek ik met Stijn gemeen te hebben."

Dat die onderwerpen misschien niet helemaal horen bij het standaardbeeld van een twintigjarige student, realiseren ze zich. Meijer: "Veel leeftijdsgenootjes zijn meer van het zon-zuipen-ziekenhuisverhaal. Ik heb daar niet zo veel mee. Ik feest genoeg hoor, maar wil niet vier dagen in de week brak zijn. Ik vind dit leuker."

In Bea is plaats voor dertig jonge ondernemers; twintig plekken zijn al vergeven aan fotografen, boekhouders, designers, coaches en onlinemarketeers - gemiddeld 23 jaar oud. Het idee is om niet allemaal met de deur dicht aan je projecten te werken, maar juist om elkaar verder te helpen. De Rijk: "Dat als je iets bereikt hebt, je iedereen in het pand een high five kunt geven, omdat iedereen wist dat je met dat project bezig was en mensen misschien een steentje daaraan hebben bijgedragen."

Het duo heeft die elkaar-verder-helpengedachte zelf al aardig onder de knie. Ze lijken gemakkelijk dingen voor elkaar te krijgen. Een nieuwe keuken nodig? Via via kan een kennis die wel in elkaar komen zetten. Een nieuw ontwerp voor de website? Wil een vriendin best maken.

De Rijk: "We hebben volgens mij een hoge gunfactor. Dat komt denk ik doordat we jong en mega-enthousiast zijn. Dat is oprecht, we hoeven dat niet te spelen. En we durven hulp te vragen."

Dat Bea nu bijna begint, vinden ze 'supervet'. Meijer: "Ons motto is: het gewoon doen. Dat hebben we gedaan en het is gelukt. We hebben ontdekt dat je met enthousiasme en een bepaalde manier van denken heel ver komt."