Toko Lo: een droom die uitkomt voor Lola van Ruler

Lola volgde een opleiding tot banketbakker en werkte in een banketbakkerij. Ze had het naar haar zin, maar miste vrijheid. "Het assortiment van een banketbakkerij is beperkt tot Nederlands en Frans gebak. Ik wilde gerechten maken uit mijn eigen keuken. Dus gerechten maken die ik graag thuis eet."KantoorbaanDat kon niet en daarom besloot ze de banketbakkerij in te ruilen voor een kantoorbaan. Van de opleiding die ze volgde, werd ze onrustig. Omdat ze zichzelf niet nog jaren achter een computer zag en ze haar creativiteit kwijt wilde, begon ze weer te bakken, voor vrienden en familie. VerkoopvirusBij toeval kwam ze terecht bij de NeighbourFood Market in Amsterdam, waar eten uit alle windstreken wordt verkocht. Ze huurde een standje en verkocht Indische producten. Haar gestoomde broodjes, Indische kroketten, pasteitjes en maïskoekjes vielen in de smaak. "Op die markt ben ik besmet met het verkoopvirus." Langzaam begon het balletje te rollen. Ze vroeg een KvK-nummer aan en plaatste een tekstje op haar facebookpagina. "Ik schreef: ‘Officieel ondernemer’. Toen stroomde de mailtjes en telefoontjes binnen."Fulltime Sinds april werkt ze fulltime voor Toko Lo. "Het gaat hard. Ik word zelfs gebeld door kinderen van de basisschool. Ze zeggen: ‘Goh, je maakt toch taarten? Kan ik er eentje bestellen?’ Dat vind ik echt kicken." Haar specialiteit ligt bij de Indonesische snacks en zoetigheid. Maaltijden, zoals andere toko’s vaak bieden, doet ze enkel voor catering. "Ik hou het bij de snacks en zoetigheid, maar ik maak ook bruidstaarten en kindertaarten." Als 5-jarige stond Lola al in de keuken. Waar ze begon met het invetten van vormpjes, stond ze al snel met haar oma appelflappen en appeltaarten te bakken. "Op mijn 6de kreeg ik een muffinboek. Nou, toen was ik écht helemaal gek van bakken. Ik had een muffinmania en heb muffins in allerlei soorten en maten gemaakt."Keuken Thuis verdrong ze langzamerhand haar moeder uit de keuken. "Als er nu een verjaardag is, hoor ik: ‘Oh, dat kan Lola wel maken’. Mijn moeder heeft even geen plekje meer in de keuken, haha." Omdat het in de Indische wereld gebruikelijk is dat niemand recepten deelt, leest Lola veel kookboeken om ideeën op te doen. "En als ik in Indonesië op vakantie ben, maak ik overal foto’s van. Van de menukaart tot aan de servetten. Wanneer ik weer thuis ben, google ik de naam van het product of gerecht en zoek ik het recept. Weet je, in Indische kookboeken staan geen foto’s, dus ik heb in het begin regelmatig een ronde koek gebakken, terwijl ie vierkant moet zijn. Dan zei mijn tante: ‘Hé, Lo, dat koekje heeft wel een gekke vorm…"Brug slaan Met Toko Lo probeert Lola een brug te slaan tussen Indische en Indonesische gerechten en Nederlandse huiskamers. "Iedereen kent een broodje bapao metrundvlees of varkensgehakt, maar weinig Nederlanders kennen het originele broodje, zoals we ’m in Indonesië eten. Ik maak ’m met zwarte mungbonen of met witte chocola. De eerste keer kiezen mensen voor de veilige weg en gaan ze voor het bekende bapaobroodje. De volgende keer gaan ze voor het onbekende broodje. Dat is precies wat ik wil bereiken."Eigen winkel Over vijf jaar hoopt ze een eigen winkel te hebben. "Of dat lukt, weet ik niet. Eén ding weet ik wel: de rest van mijn leven ben ik aan het koken. Ik denk dat mijn liefde voor koken de komende jaren alleen maar toeneemt, zo leuk vind ik het."