Verkassen zonder stress

Verhuisconsulent Yvonne Heilig loopt rond in de flat van Jos van den Ende (78) alsof ze er zelf woont. Geroutineerd pakt ze een koffiefilter en zet kopjes op het aanrecht. ,,Er staat iets lekkers in het linkerkastje,'' zegt Jos, die slecht ter been is. Terwijl Yvonne koffie met speculaas serveert, stelt Jos: ,,Dat mens doet werkelijk alles, hè. Heerlijk, ik kan niet genoeg zeggen hoe ik het waardeer.''

Yvonne Heilig en Jos kennen elkaar ondertussen aardig goed: als verhuisconsulent is Yvonne nu al zo'n zes keer bij Jos over de vloer geweest. Voor het intakegesprek, het uitzoeken van Jos' kleding en spullen en het bespreken van de offertes van de verhuizers. De daadwerkelijke verhuizing en de nazorg - Staat alles op z'n plek? Doet het internet het? - moet dan nog plaatsvinden.

CanadaJos van den Ende is een geestige, zelfstandige dame die samen met haar man jarenlang in Canada heeft gewoond. Toen hij zes jaar geleden overleed, besloot ze: ik ga terug naar Nederland. ,,Iemand had me getipt over dit appartement in Hoorn. Ik kom oorspronkelijk uit de Beemster en dacht: Hoorn is lekker dichtbij. Maar ik had nog de Canada-afstanden in mijn hoofd. Nu ik hier woon en geen auto meer rijd, wil ik graag dichter bij mijn familie wonen.''

Haar nieuwe huis in Middenbeemster is volgens Jos 'een schatje'. Een appartement in een oude melkfabriek waar ze de straat maar hoeft over te steken voor familie, vrienden en de kaartclub. ,,Het is een warm bad. Ik wil nog één keer verkassen, maar ik ben kinderloos en ik heb medische gebreken. Tegen die verhuizing zag ik dus enorm op.''Via een vriendin hoorde ze van de diensten van Yvonne Heilig. Ideaal, vond Jos meteen: ,,Ik wil het op mijn manier en daar wil ik best voor betalen. Ik krijg er rust voor terug. Ik ben nog geen moment zenuwachtig geweest over de verhuizing.

Zorgeloos''Een zorgeloze verhuizing: daar staat een verhuisconsulent voor. Het is niet zomaar een verhuisdienst die dozen in- en uitpakt, maar een complete service met praktische en emotionele begeleiding. De doelgroep van de meeste verhuisconsulenten bestaat uit ouderen die een verhuizing vanwege de 'multidisciplinaire belasting' niet meer zien zitten. De kinderen kunnen niet helpen of ouderen zonder kinderen willen niet wéér aankloppen bij vrienden, neven of nichten.

AmerikaOok kan een coördinerend figuur tijdens een verhuizing handig zijn bij een complexe zorgsituatie of ruzie in de familie. In Nederland is het beroep van verhuisconsulent nog niet erg bekend. Er bestaan geen opleidingen of beroepsorganisaties. Maar in Amerika en Engeland zijn 'senior move managers' al ingeburgerd. De kinderen wonen daar doorgaans niet om de hoek, dus is wat lokale hulp welkom. De Amerikaanse beroepsvereniging voor seniorenverhuisconsulenten - met als slogan 'It's so much more than moving' - bestaat sinds 2002 en sindsdien hebben zich meer dan negenhonderd verhuisbedrijven aangesloten bij de vereniging.

ParttimeBij navraag bij enkele Nederlandse verhuisconsulenten geeft iedereen toe dat ze nog te weinig werk hebben om er een fulltime baan uit te halen. De potentiële doelgroep is groot, maar veel ouderen weten simpelweg niet dat er zoiets als een verhuisconsulent bestaat. Al wordt het aanbod langzaam groter, ook in de publieke sector. Zo lanceerde de gemeente Rotterdam afgelopen november 'de verhuismarinier'. Ook woningbouwverenigingen bieden ouderen extra ondersteuning bij een verhuizing.

ZorgVeel verhuisconsulenten komen oorspronkelijk uit de zorgsector. Zo ook Yvonne Heilig, die nog steeds parttime werkt als maatschappelijk werker. Ze kwam in 2013 op het idee een verhuisdienst op te richten toen haar dementerende oom en tante naar een verzorgingshuis verhuisden. ,,Ik schrok toen ik zag hoe ze eraan toe waren. Ze konden niet meer voor zichzelf zorgen, laat staan dat ze zo'n verhuizing konden regelen. Toen heb ik de coördinatie overgenomen en zelfs hun huis verkocht. Ik merkte dat ik dat leuk vond om te doen. Het geeft me veel voldoening om zo'n project af te ronden.

Meerdere adressen''Ook Lies (79) en Leen (92) de Vries uit Oosterbeek zagen een verhuizing niet zitten. Hun leeftijd en hun kwalen - ze vertellen er allebei over met humor en zelfspot - maken dat het allemaal niet meer zo makkelijk gaat. Temeer daar de situatie nogal gecompliceerd lag. Leen en Lies zaten allebei voor drie maanden in een verzorgingshuis na een respectievelijke heup- en hartoperatie. Van daaruit wilden ze verhuizen naar hun nieuwe zorgflat. Maar de rest van hun spullen stond nog in hun huis in Wageningen, dat ook nog even verkocht moest worden. ,,Er waren dus twee adressen waar spullen vandaan moesten komen. Ik kreeg het al benauwd als ik er aan dacht,'' vertelt Lies. Haar man Leen: ,,Wij hebben geen kinderen. En door die ziekenhuistoestanden hadden we onze neven en nichten al zo belast; dat wilden we niet nog eens.'' Ze schakelden verhuishulp in, Isabel en Jolien van De Rode Loper Verhuiszorg in Lochem. Die namen de hele verhuisoperatie over van het echtpaar.

PapierwinkelLies: ,,Ze maakten een plattegrond van het nieuwe appartement met de meubels als stukjes karton, zodat we de inrichting konden bepalen. Ze regelden dat de muren werden gesausd en de nieuwe vloerbedekking werd gelegd. En ze droegen onze zorgdossiers over aan de nieuwe gemeente. Een enorme papierwinkel. Reken maar dat we blij waren dat iemand dat allemaal van ons overnam.''Het kostte Leen en Lies 2000 euro. Maar het resultaat vinden ze verbluffend. Leen: ,,Het huis voelde meteen thuis, het was als een warme deken. Die meiden zijn haast vriendinnen van ons geworden. Toen ze weggingen konden we ze zien wegrijden vanuit ons raam. Nou, we zijn blíjven zwaaien.''