Wijnkoperij Mets viert 150-jarig bestaan

Het is dertig jaar geleden, maar zijn eerste ontmoeting met Bernhard vervult hem nog altijd met trots. Bij deze gelegenheid overhandigde Jan Mets (84), destijds eigenaar van de gelijknamige wijnkoperij uit de Van Weedestraat, de prins een rioja uit 1917. Marqués de cáceres, heette de favoriete Spaanse wijn van Bernhard, die hij per pallet bestelde. Mets, droogjes: ,,Het was zijn huiswijn. Veel rood, later ook wit.''

HofleverancierAan de Oranjes levert Mets sinds het verscheiden van de prins niet meer, ofschoon Beatrix bijna om de hoek woont (Lage Vuursche). Ook de recente economische crisis hakte erin. Doordat steeds tijdig werd bijgestuurd, kan de zaak in Soestdijk, die sinds 1966 het predicaat 'hofleverancier' mag voeren, nu het 150-jarige bestaan vieren.

Wijn stond nog niet in de schappen, toen Johan Mets aan het Kerkpad in Soest in 1866 begon met een kruidenierswinkeltje. Daar verkocht hij onder meer lampetkannen en spenenzalf voor koeien. In 1895 verplaatste Mets zijn nering naar het oude gemeentehuis. De goegemeente verklaarde hem voor gek. Zo'n 'glazen paleis', en dat voor een handvol boeren in de omgeving? Anderhalve eeuw later verdient de vijfde generatie Mets zijn brood in hetzelfde pand, dat in 1927 een ingrijpende verbouwing onderging en er in 1996 een horeca-afdeling met bonbons bij kreeg.

Onder Joost (53) groeiden de wijnen (inmiddels zo'n 500!) uit tot het hoofdbestanddeel van het assortiment. In de jaren vijftig maakte vader Jan reeds de keus om Mets om te vormen van een kruideniers- tot een delicatessenzaak. ,,In kruidenierswinkels zat geen toekomst meer. Ik verkocht alleen specialiteiten, zoals patés, gekke Indonesische vruchten en slakken. Geen bier of cola.''

PassieDe bakfiets, voorafgegaan door een hondenkar, maakte plaats voor een bestelwagen. De wijnafdeling, waar aanvankelijk vooral de algemeen bekende bourgognes en bordeauxs te vinden waren, breidde verder uit. Mets senior is een liefhebber. Geen warme maaltijd zonder een goed glas, bij voorkeur uit Chili, een van de nieuwe wijnlanden buiten Europa. Bier is voor de zomermaanden en dan alleen van de tap.

Voor zoon Joost, die de zaak in 1991 overnam, is wijn een passie. Op zijn 19de mocht hij zich al vinoloog noemen. 's Avonds, na thuiskomst uit Amsterdam, waar hij in de leer was, liet zijn vader hem geregeld geblinddoekt wijnen proeven.

KritischJoost proeft meer dan dat hij drinkt. En hij is erg kritisch. Het gebeurt dat hij in een week dertig wijnen uitprobeert en ze allemaal afkeurt. ,,Het is voor mij een uitdaging wijn te vinden die smaakt als een fles van 20 à 25 euro en die maar 5 euro kost. Het is heel makkelijk om een grand cru te verkopen voor 35 euro. De status van een wijn drijft de prijs op.''

Zijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Italiaanse wijnen, omdat Italianen vasthouden aan hun eigen druivensoorten. Van merkentrouw, stelt Joost, is vandaag de dag nauwelijks sprake meer. ,,De bourgognes zijn onbetaalbaar geworden. Die verdwijnen naar de elite, in China bijvoorbeeld.''

Hij had verwacht meer hinder te ondervinden van de verkoop via internet dan nu het geval is. Het tegendeel is waar: de animo voor diners gecombineerd met proeverijen neemt 'enorm' toe. ,,Het gaat tegenwoordig om beleving en die kun je niet kopen op internet.''

RespectZijn inspanningen om de wijnkoperij ook in de toekomst overeind te houden, vallen, beseft hij, in het niet bij die van grootvader Joop Mets, overleden in de jaren vijftig. ,,Ik koester een groot respect voor hem. Hij heeft de zaak verbouwd tot wat het nu is en twee wereldoorlogen en een economische crisis doorstaan.''

De toekomst van de 'Metsdynastie' is overigens ongewis. Joost zonen Juliën en Jeannot (wier namen net als die van hun voorvaderen met een 'J' beginnen), staan niet te trappelen om haar voort te zetten.

Op het gezicht van hun vader verschijnt een samenzweerderig lachje. ,,Zeg nooit nooit.''