Won Yip: de meesterzetten van de horecakoning van de Dam

Het interview vindt plaats in het nieuwe kantoor van de Yip Holding op de Dam. Yip: ,,Ons vorige kantoor was 40 vierkante meter en had geen ramen. Toen deze ruimte vrijkwam, hebben we meteen toegehapt. Ik ben blij dat we na 29 jaar eindelijk daglicht hebben.”

Het horeca imperium van Won Yip

Won Yip kijkt door de glazen wand uit over het imperium dat hij met hard werken heeft opgebouwd. Beneden lunchen toeristen op het terras van restaurant-café Majestic, een deur verderop zit bar Euro Pub. Schuin tegenover bevindt zich de Ierse pub Yip Fellows en op de hoek zit het terras vol van café Zwart. Het imperium leverde hem de bijnamen 'Mr. Damsquare' en 'Koning van de Dam' op.

Duizend man personeel

Yip heeft zeven zaken in eigen beheer en werkt aan de verbouwing van de achtste: Heineken Hoek aan het Leidseplein in Amsterdam. Na heropening van die zaak komt hij op duizend man personeel. Alle zaken liggen op A-locaties in de hoofdstad. Yip: “We hebben niks met opkomende en hippe wijken. Met A1-locaties ben je ervan verzekerd dat je over vijf jaar nog goed zit en over tien jaar ook. Dat is goed voor de waarborging van de business.”

Won Yip's omzet van zeven nullen

De horecatycoon heeft daarnaast belangen in bedrijven over de hele wereld. Zo is Yip mede-eigenaar van restaurantketen Sushi Samba met vestigingen in Londen, Las Vegas en Miami. Yip wil geen precieze cijfers geven, maar gaf in een eerder interview prijs dat zijn holding een omzet van ‘zeven nullen’ draait. De zaken leverden hem in ieder geval genoeg kapitaal op om voor naar schatting 16 miljoen euro het duurste penthouse van Nederland te kopen aan de Amsterdamse Pontsteiger.

Won Yip: migrantenzoon

Niet slecht voor een migrantenzoon die in 1990 als20-jarig broekie vanuit Zeeland naar Amsterdam trok. Yip (Tilburg, 1969) kocht toen zijn eerste café op de Dam. Hij was nog nooit in de hoofdstad geweest. ‘Maar ik dacht: Amsterdam, de Dam, dat moet goed wezen.’ Yip had toen al een goedlopend café in Goes: Pubbles.

Het kopen van een café zonder het ooit gezien te hebben. Dat getuigt van enorme lef.

Won Yip: “Nee, want ik had niets te verliezen. Nul is nul. Maar het is nog altijd mijn beste deal ooit. We zitten hier nu dertig jaar aan de Dam. De horecabedrijven op de Damzijn de hoeksteen van het bedrijf.”

Kort ervoor was je vader overleden. Wat is de belangrijkste les die je van hem hebt meegekregen?

Won Yip: “Dat alles kan. Mijn vader kwam naar Nederland als arme immigrant en had aan het eind van zijn leven bedrijfspanden en een goedlopend restaurant. Wij hebben thuis meegekregen: als je hard werkt en focus houdt, bereik je wat je wilt.”

Hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit? Ik las dat je slechts twee uur per etmaal slaapt.

“Daar is verandering in gekomen. Tegenwoordig slaap ik vier, vijf uur. En dan overdag nog anderhalf, twee uur. Ik begin de dag op de zaak. Heb veel afspraken. We zitten nu in eindfase van een twee jaar durende verbouwing van het kantoor en Majestic. Een plintje hier en een schroefje daar. Hier en daar even meekijken. Dan ga ik rond een uur of zes een uurtje liggen. Daarna werk ik standaard tot twee, drie uur ‘s nachts. De horecazaken draaien natuurlijk de hele avond door.”

Komen er geen managers aan te pas?

“Alle beslissingen onder 1500 euro mogen de managers doen. Alles erboven doe ik.” Lachend: “En bij een verbouwing zit je al gauw boven de 1500 euro.”

Waarom verleg je de lat niet naar pakweg 5000 euro om de werkdruk te verlichten?

“Het zijn mijn centen. Als ik me nergens meer druk om zou maken dan kunnen we de tent wel sluiten. Boven mij zit niks meer, hè?”

Je stuurt 200 e-mails per dag?

“Tegenwoordig 300.”

Nooit een secretaresse gehad?

“Ik zie een secretaresse als een overbodige extra schakel. Ik moet die mails uiteindelijk toch allemaal zelf beantwoorden. Ik moet zelf beslissen of ik een afspraak maak ja of nee.”

Je werkt bijna de klok rond?

“We hebben belangen in bedrijven van Azië tot Amerika, in tijdzones van plus 8 tot min 9 ten opzichte van Nederland. Dus in principe draait mijn bedrijf 24 uur.”

Geeft het ondernemen je een kick?

“Het hele woord plezier staat niet in mijn vocabulaire. Absoluut niet. Het is een gewenning.”

Heb je een haat-liefde verhouding met het ondernemerschap?

“Nee hoor. Ik ben bevoorrecht dat ik kan leven hoe ik wil. Ik kan elke auto rijden die ik wil, ik kan eten wat ik wil, vlieg business class, bestel een fles wijn en vraag niet naar de prijs. Ik woon mooi. Dat is bevoorrecht. Maar het moet wel betaald worden.”

Je bedrijf is naar eigen zeggen schuldenvrij. Had je dat streven al toen je begon met de cafés?

“Geleend geld vind ik eng. Want als er een economische crisis komt, moet de knip erop. Ik heb dat al twee, drie keer meegemaakt. Tijdens vorige crisis konden we snel schakelen, want we hebben geen leasecontracten, pacht, et cetera. Daarvoor heb ik keihard moeten werken.”

Moeten ondernemers het zo snel mogelijk aflossen van schulden onderdeel maken van hun strategie?

“Ik denk dat je minimaal 25 procent eigen kapitaal moet hebben. Maar als je een economische crisis echt wilt overleven, moet je op 40 procent zitten. Want tijdens een crisis gaat er zo 20 tot 25 procent af. Dus dan blijf je binnen de vereiste dekkingsgraad.”

Welke meesterzet heeft je het meeste gebracht?

"Voor mij is nummer één nog altijd onze aanwezigheid op de Dam. De zaken op de Dam stellen mij in staat om de dingen te doen die ik wil. Dit is in veel opzichten de money print machine. Om vastgoed aan te kopen, financiering te regelen. Je weet hoeveel omzet hier elke week binnenkomt daarop kun je financieren. De Dam is ook recessiebestendig gebleken de afgelopen dertig jaar.”

Je staat erom bekend dat je altijd voor personeel en zakenrelaties klaarstaat. Welke visie zit daarachter?

“Dat is karma. Als mensen die close zijn bellen, zal ik de laatste zijn om ‘nee’ te verkopen. Huisvesting regelen voor personeel, borg afgeven voor de huur. Als mensen goed zijn voor hun geld dan zie ik niet waarom ik niet zou helpen. Een loonbeslag van personeel proberen wij altijd op te lossen. Maar dan wel een uurtje hier en daar extra werken natuurlijk.”

Waarom speelt karma bij jou zo’n belangrijke rol?

“Ik heb altijd in karma geloofd. Dat komt vanuit mijn Aziatische achtergrond. Omdat ik nu als zakenman dertig jaar verder ben, blijkt het ook in de praktijk. Mensen kunnen zeggen: ‘Ik mag die Won Yip niet’. Maar niemand zegt: ‘Hij komt zijn afspraken niet na’. Bij al die zakenmensen die wel een kruisje achter hun naam hebben, stopt de cirkel. Dan willen mensen op een gegeven moment geen business meer met je doen.”

Wat is nu je belangrijkste project?

“We zijn nu druk met ons nieuwe restaurantketen Sushi Samba bij Holland Casino aan het Max Eeuweplein in Amsterdam. En ik hoop volgend jaar te beginnen aan nieuwbouw van café Heineken Hoek aan het Leidseplein. Dat wordt ons laatste project.”

Waarom?

“We zitten dan op alle toplocaties in Amsterdam. We hebben dan de hele Dam, zitten aan het Leidseplein en op de beste locatie aan de Singel. Dan komen we op acht zaken in eigen beheer waar bijna 1.000 mensen werken.”

Je zei het na je vijftigste rustiger aan te willen doen. Je bent nu 49. Hoe staat het met die plannen?

“Dat wordt iets later vanwege de nieuwbouw Heineken Hoek. Ik denk nog anderhalf, twee jaar en dan komt er rust in de tent.”

Hoe zie je dat rustiger aan doen voor je?

“Niks moet. Níks moet. Ik heb dertig jaar lang alleen maar moeten gehad. Dat vind ik vervelend worden.”

Je kijkt er naar uit zo te zien.

“Ik zit de dagen af te tellen!”

Hoe neem je afstand van je bedrijf na dertig jaar keihard werken?

“Dat is een beslissing die je voor jezelf neemt: zo ga ik het doen en hier ga ik me aan houden. Voor je het weet is je leven voorbij. Veel mensen verdienen geld aan mij en zij zullen zeker niet zeggen dat ik het rustig aan moet doen. Dat is gewoon de realiteit. Als gevolg zal ik moeten accepteren dat zaken misschien niet helemaal gaan zoals ik wil. En dat dat prima is. Vroeger zat ik zeker zes, zeven keer per jaar voor zaken in Amerika. Ondertussen liepen de zaken ook gewoon door hè.”

Wat doe je over vijf jaar?

“Dan ga ik bijvoorbeeld op zakenreis met mijn vrouw naar Amerika of Azië en zeggen we: ‘Gezellig hier, we plakken er een weekje aan vast’. Of ik ga een weekje een vriend helpen die ligbedjes verhuurt op Ibiza en moeilijk zit met personeel. Dan zet ik die ligbedjes wel neer. Prima toch!”

Welk advies wil je ondernemers meegeven?

“Maak jezelf niet druk om dingen die je niet hebt: een mooie auto of een groot huis. Je moet je druk maken om wat je wel hebt. En dat uitbouwen. Wat heb jij eraan dat een voetballer 60 miljoen verdient? Je zou je eerder druk moeten maken over hoe je 1 procent van zijn salaris gaat verdienen. Eerst naar jezelf kijken en dan pas naar anderen.”