Zelfgebouwde kermisattractie in vlammen op

Zelfgebouwde kermisattracties Fun Time Zeeland gaan in vlammen op bij grote uitslaande brand in Vlissingen. De PZC sprak met de eigenaar.

Karel van der Linden was op vakantie toen de vlammen zijn levenswerk opvraten. Op internet heeft hij de beelden al gezien. "Mijn hart draaide zich om."Het hart waaraan hij vorig jaar werd geopereerd. "We zijn 2015 redelijk doorgekomen met hulp van veel lieve mensen. En nu waren we eindelijk even lekker op vakantie." Van der Linden snift hoorbaar een traan weg. "Het is een drama."Al vrij snel nadat de brand zaterdagavond rond acht uur uitbrak, kreeg hij een telefoontje van vrienden: zijn bedrijf in kermisattracties Fun Time Zeeland én zijn woonwagen stonden in brand. In de loods op de Kenniswerf aan de Edisonweg 17 stonden zijn zelfgebouwde draaimolens, Kop van Jut, Suikerspin. "Ik zit hier met tranen in mijn ogen. Mijn vrouw Lenie ook. We hebben een slapeloze nacht gehad. Het is geen kermis meer op nummer 17."De brandweer kon alleen nog een mobiele podiumwagen redden. Omdat er geen mensen in het huis en het bedrijf waren, ging de brandweer ook niet naar binnen. Voor de veiligheid van de brandweermannen werd het vuur alleen van buitenaf bestreden. Daardoor duurde het wel langer om het onder controle te krijgen. Er moest een waterwagen bij komen om van meerdere kanten met voldoende bluswater te kunnen spuiten.Rond 22.30 uur werd het sein 'brand meester' gegeven. Vlak daarna brak brand uit in een leegstaande woning in de Burgemeester Stemerdinglaan in Oost-Souburg. Toeval? "Een leegstaand huis gaat natuurlijk niet uit zichzelf branden", zegt Karel van der Linden. "En voordat wij op vakantie gingen, hebben we alle stekkers eruit getrokken. Uit de attracties, de tv, de telefoon, de internetverbinding. De verwarming is teruggezet naar vijf graden. Misschien loopt er een gek rond, maar ach, daar gaat het niet om. Het ergste is dat we alles kwijt zijn, alles dat we in 43 jaar hebben opgebouwd. En familiestukken die nooit meer te vervangen zijn."De verzekeringsagent heeft al gebeld: wanneer hij naar huis komt. "Ik zei: 'Ik héb geen huis meer!' We hebben alleen nog twee koffers met zomerkleren en een auto. Waar moeten we straks terecht? We kunnen naar vrienden, maar we willen graag op onszelf zijn. Soms is het fijn om eropver te praten, maar soms ook niet. Kinderen hebben we niet. Er zijn ons een hoop dingen aangeboden. Een collega uit Noord-Holland zei: 'Als je wilt breng ik nu een wagen naar Vlissingen. Over drie uur staat-ie er.' Maar we willen iets voor onszelf."Maar goed, ook zonder bedrijf en huis moeten Karel en Lenie van der Linden terug naar huis. Vandaag stappen ze op het vliegtuig. "Natuurlijk is het een drama om het straks te moeten zien, maar we hebben geen keus: we moeten ermee geconfronteerd worden."63 is Van der Linden nu, zijn vrouw 64. Ze hadden graag nog een paar jaar verder gewild met hun kermisattracties. "Het is verschrikkelijk mooi werk."Mensen hebben hem wel eens gezegd: 'Karel, jij sterft achter de kassa'. Wat hem betreft kan dat nog steeds. Want de dag na het drama, nog op zijn vakantieadres, kijkt hij ook alweer vooruit. "Ik wil verder. In mijn hersens speelt de oplossing al. Eerst dit afwikkelen, maar de tgoekomst komt er dicht achteraan, daar zit geen milliseconde tussen."Een andere kermisacttractie kopen, dat wil hij graag. En dan meteen weer op pad. "Ik heb weken van 90, 100 uur gedraaid. En dan zou ik nu ineens achter de geraniums moeten zitten? Dan word ik gillend gek."Hij slaakt een diepe zucht. Want Karel van der Linden beseft ook dat hij eerst nog de werkelijkheid aan de Edisonweg onder ogen moet zien. "Misschien stort ik dan wel in. Ik weet het niet. Het wordt een lange reis, maandag."