Blog Nico Dijkshoorn
Hoe Dijkshoorn denkt over 'ludieke ondernemers' bij 'race op circuit als driewielerbaan in een vakantiepark'
'Als drie dagen racen op het kindercircuit van Zandvoort één ding heeft bewezen, dan is het dat activiteiten waar meer dan veertig mensen op af komen onherroepelijk het allerslechtste los maken bij ondernemers'. Hoe Nico Dijkshoorn terugkijkt op drie dagen Grand Prix. Mét de auto-als-hoed en de auto-van-frikandellen.

Als drie dagen racen op het kindercircuit van Zandvoort één ding heeft bewezen, dan is het dat activiteiten waar meer dan veertig mensen op af komen onherroepelijk het allerslechtste los maken bij ondernemers. Zo werkt het blijkbaar: je organiseert een race op een circuit dat, vergeleken met alle andere circuits op aarde, nog het meest lijkt op een driewielerbaan in een vakantiepark, je laat af en toe een helikopter met een Belangrijk Iemand op een nabijgelegen golfbaan landen en dan gaan ondernemers vanzelf ludieke dingen bedenken.
Welk bedrijf komt op welke plek van het shirt van Max? Het kan niet anders of dat moeten surrealistische gesprekken zijn geweest.
Ik zag drie interviews met Max Verstappen en telde minimaal twaalf reclame-uitingen op zijn polo. Ik dacht: daar is keihard over onderhandeld. Welk bedrijf komt op welke plek van het shirt? Het kan niet anders of dat moeten surrealistische gesprekken zijn geweest.
‘Ja, we snappen het, natuurlijk is Crazy Kinky Bites Snackalicious een geweldig product, maar we hebben alleen nog plaats voor drie letters op Max zijn linkertepel. We kunnen heel misschien iets voor jullie doen in de buurt van zijn rechteroksel, maar dan spreek je meteen over een heel andere prijs. Als jullie de naam van je product nog kunnen veranderen in bijvoorbeeld K-Ky dan kan ik proberen of er iets mogelijk is. Jullie kunnen nog wel met een transparante letter op de pootjes van zijn leesbril, als hij die over 45 jaar gaat gebruiken. Nee, op zijn petje is ook geen plaats meer. Helaas. We hebben nog wel drie centimeter aan de binnenkant van zijn petje en een centimeter op de hak van zijn thuispantoffels.’
Lees ook: De zorgen van Nico Dijkshoorn over zijn 'drie dagen anarchie': Lowlands
Deze waanzin kwam niet helemaal onverwacht. Toen ik enkele jaren geleden weer eens een wedstrijd van Ajax bezocht leek ik een onbekende wereld in te lopen. Iedereen in en om het stadion had een Ajax-shirt vol met reclame aan. Dat verbaasde mij. Ik vond dat helemaal niks voor Amsterdammers. De mannen waar ik 30 jaar geleden mee naar het stadion liep droegen hun eigen kleren. Iedereen met een Ajax-shirt werd uitgelachen of zelfs agressief toegesproken.
‘Waarom loop jij in het shirt van Sören Lerby? Ben je niet goed bij je hoofd? Wat dacht jij? Ik doe net alsof ik ook kan voetballen? Hoezo heet jij ook opeens Sören Lerby. Hoe heet jij dan? Bert Rookert. En waarom staat dat niet op je shirt? Uitdoen dat shirt, nu!’
Kinderen van voetbalvaders worden met een voetbalshirt aan geboren. Dat is een kleine ingreep tijdens de zwangerschap. De foetus krijgt operatief het thuis-shirt van de lievelingsclub om het lijfje en komt met een beetje mazzel als een tweebenige middenvelder uit de voetbalmoeder gegleden.
Kinderen van voetbalvaders worden met een voetbalshirt aan geboren. Dat is een kleine ingreep tijdens de zwangerschap. De foetus krijgt operatief het thuis-shirt van de lievelingsclub om het lijfje en komt met een beetje mazzel als een tweebenige middenvelder uit de voetbalmoeder gegleden.
De gekte rond het speciale Bob Marley Ajax-shirt is weer een nieuwe stap richting psychotische volgdwang. Ik heb de keuze voor Bob nooit begrepen. Jong gestorven, een zware roker en het liedje dat ze van hem draaien heeft 43 BPM. Niet een tempo waar je van zegt: we gaan er op en er over. Maar heel Amsterdam en omstreken loopt nu met trots met dat shirt om de bast.
Max Verstappen polo’s, die worden gedragen in het segment Jongens Op Tractoren en de reünie van de Fanclub Normaal. Het is nog niet heel erg fancy en happening in het segment nieuwe rijken, je jasje uitdoen en helemaal vol zitten met reclame voor autobanden en een drankje waar je je gebit in kunt oplossen voordat je gaat slapen.
Je loopt met een auto op je hoofd. Als mensen aan je vragen wat je op je hoofd hebt kan je niet zeggen: een Max Weather-Protector met ingebouwd weerstation. Je kan alleen maar antwoorden: een auto.
Toch was er ook ontroering. Veel scharrelaars, idee-arme ondernemers en figuren die al jaren lang dromen van een innovatief stukje belevingsverkoop hadden zitten brainstormen aan de keukentafel.
Ik wil hier de treurigste pogingen noemen. Een plastic auto die je boven op je hoofd kan zetten. Dat is het. Verder geen functie, geen elektronica. Je loopt met een auto op je hoofd. Als mensen aan je vragen wat je op je hoofd hebt kan je niet zeggen: een Max Weather-Protector met ingebouwd weerstation. Je kan alleen maar antwoorden: een auto.
'Allerliefste poging: de Max-Bak'
De allerliefste poging, die zelfs wat aandacht kreeg op deze website, is de Max-Bak (foto hieronder). Een bak vol met friet, gebakken in motorolie en daar bovenop een racewagen gemaakt van frikandellen, met de afgebakken kontjes als wielen. De bedenker belooft veel:’ ‘Wil je een speciale editie van de Max-bak, dan sieren wij deze op met een streepje mayonaise, curry en laten de gesnipperde uitjes flink opspatten.’
Die golf van moedeloos makende geinige ideetjes rond een massa-evenement kruipt langzaam onder mijn huid. Ik ga sparen voor twee plekjes op de tepels van Max. Links zet ik een R en rechts een L. Eindelijk iets waar over zal worden gepraat.